Τραγουδιστα τα χρονια της φτωχειας

Αυγό, κρασί, πατάτα….
 
Έχει μυρωδιά κλουβίτη γύρω μου, οσμή αποσύνθεσης. Με δεκάδες «μπλιαχ» πάω κι έρχομαι στη γειτόνισσα, μπαινοβγαίνω στο μπακαλικάκι, τρέχω να προλάβω τον περιοδεύοντα φούρναρη. Την ξέρω τη μυρωδιά, είναι χειμωνιάτικη, αναδύεται από γράνες τους υγρούς χειμώνες. Σούρνει το νερό από τους λόφους μέχρι τη θάλασσα, ανακατεύονται χώματα με ψοφίμια. Στη μέση του θρασύτατου αδιεξόδου εμείς, τα περιβόλια και τα κοπάδια, φορτωθήκαμε το συρμό! Όταν στεγνώσει η λάσπη θα απομείνει φουσκί για κήπους… Η άνοιξη θα το ρουφήξει και θα γίνει άνθος και καρπός. Κι ο καιρός θα κάνει άλλη μια φούρλα εντός του ενιαυτού…. Έτσι ελπίζω, έτσι κανακεύω τον καιρό, έτσι καλώ την άνοιξη στη γεωγραφία και σ’ όλα τα τοπία.
 
Με «μπλιαχ» και αναστεναγμούς ψάχνω ειδήσεις. Δεν έχω τίποτε ενδιαφέρον να γράψω, πέρα απ’ τα γνωστά που ανακυκλώνουν τα ΜΜΕ, παρά μονάχα αυτό: «Καλά είμαστε… το αυτό επιθυμούμε και δι’ εσάς», όπως έγραφαν στα παλιά γράμματα οι ξενιτεμένοι μας κι εμείς που θέλαμε λεπτομέρειες αναρωτιόμασταν: «Μα δεν έχει νέα να γράψει, αν πήγαν καμιά επίσκεψη, αν είδαν κανένα δικό μας, αν πέθανε κανείς, αν παντρεύτηκε, αν άλλαξε σπίτι…»
Οι ξενιτεμένοι δεν γράφανε τέτοια στα γράμματα. Μας πληροφορούσαν για όσα γίνονταν στις ζωές τους καταλεπτώς με φωτογραφίες. Έστελναν «εβδομαδιαίες» με τα κάδρα τους από γάμους, με καμιά δεκαριά παρανυφάκια στη σειρά, καπελάκια και τούλια, κουστούμια και παπιγιόν!!! Κι εμείς εμπεδώναμε ότι εκεί στα ξένα όλοι προκόψανε μια χαρά, μόνο εμείς μέναμε πίσω στη φτώχεια, εμείς που μας είχε ανατεθεί να φυλάττουμε Θερμοπύλας!!!
 
Για τους ανιόντες που μας μεγάλωναν πατρίδα και φτώχεια ήταν συναφείς αξίες, που έπρεπε να υπηρετηθούν σαν στρατιωτική θητεία! Σαν οπλίτες απολάμβαναν την αφοσίωση στην τάξη τους μελωμένους με …Μαντουβάλες! Τραγουδούσαν όμορφα τα φανταράκια στη μικρή μας πόλη, τραγούδια του Αγγελόπουλου, του Στελάρα, του Περπινιάδη. Τα ξέρανε απ’ έξω κι ανακατωτά είχαν κι ωραίες φωνές τα άτιμα. Μια καντάδα λαϊκή μας κύκλωνε κάθε που άρχιζε ο ήσυχος ύπνος, έκλειναν τα πορτοπαράθυρα κι εκείνα επέστρεφαν στα στρατόπεδα μπουλούκια, λίγο πριν τελειώσει η δίωρη. Έχω στ’ αυτιά μου ακόμα τους στίχους: «από τότε που σ’ έχασα λιώνω…».
 
Τραγουδιστά θυμάμαι τα χρόνια της φτώχειας. Ήταν η δικιά μας ηχώ που προετοίμαζε ρεσάλτα. Κάναμε φάλτσα σιγόντο απ’ τα κρεβατάκια μας, κάποια στιγμή βάλαμε στο ρεπερτόριο Ρίτα Παβόνε, Έλβις, Χάρι Μπελαφόντε! Ήταν τότε που τα φανταράκια είχαν σταματήσει τα τραγούδια, Χούντα γαρ και ψέλνανε παιάνες για παρελάσεις: «Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν». Μας κακοφαίνονταν αλλά παρηγορούμασταν, επειδή νομίζαμε πως οι ξενιτεμένοι μας εξακολουθούσαν ελεύθερα να τραγουδούν τα λαϊκά στο Σικάγο ή στο Μόναχο… Οποία πλάνη! Όταν το 1968 οι ελληνοαμερικάνοι συγγενείς ήρθαν στην Ελλάδα με τα καπελάκια, τα παπιγιόν, τα σεντόνια Cannon και τα σαπούνια camay για το γάμο της αδερφής, ήμουν σίγουρη ότι στο γαμήλιο γλέντι κάποια Μαντουβάλα, κάποιο «αχ» θα ακούγαμε μετά δακρύων και πάθους… Οποία απογοήτευσις! Όταν ζήτησα από ανηψάκι τρίτης γενιάς του Σικάγο να προβάρει το τραγουδάκι του, εκείνο στήθηκε σαν κλαρίνο πάνω στην παγκέτα και τσίριξε: «Κελαηδήστε, ωραία μου πουλάκια, κελαηδήστε!!!»
 
Η συνέχεια είναι γνωστή. Εκείνοι έμειναν οριστικά στα ξένα, ατραγούδιστοι! Εμείς ξεχυθήκαμε στους δρόμους με Ρωμιοσύνες και Άξιον Εστί… Είχε αρχίσει μια νέα θητεία που έμεινε στη μέση…
 
Κανείς πια δεν τραγουδά, που λέει ο λόγος, ελάχιστοι ψέλνουν… Η φτώχεια επιστρέφει στην προ Καζαντζίδη εποχή, έχω την εντύπωση ότι τώρα κυοφορείται το νέο τραγούδι, μια παρτιρούρα αναμίξ, κάτι ανάμεσα στα ανωτέρω η νέα μουσική μας αφήγηση… Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα παλιά πικάπ. Κάπου κάπου βάζω τα βινίλια να παίζουν… Συχνά περνά από τον δρόμο κι ο παλιατζής με το ντάτσουν, που στα μεγάφωνα παιανίζει το σουξέ Κοινούση: «Όλοι θα ζήσουμε…». Εμπεδώνω το ιδεολόγημα του παρόντος απαγγέλλοντας ένα ωραίο αίνιγμα προεπαναστατικής εποχής: «Από κώλο οπωρικό, από κούτσουρο νερό, από τη γης προσφάϊ. Τι είναι;» Το αυγό, το κρασί, η πατάτα!!! Με άλλα τόσα στρώνω τραπέζι κι απολαμβάνω τις γιορτές, ανάμεσα σε 2016 και 2017….

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.