Οταν ο κοσμος δεν θεωρουσε το χιονι θεομηνια

Έλεος πια με αυτές τις ακριβείς μετεωρολογικές προβλέψεις που μας στερούν την χαρά του αιφνιδιασμού και την ικανοποίηση της δικής μας πρόβλεψης, με βάση την εμπειρία και τη λαϊκή σοφία.
 
Εδώ στη Βόρειο Ελλάδα είχαμε μάθει να ζούμε με τα χιόνια, πριν αλλάξουν τα μερομήνια και έλθουν τα πάνω κάτω στη κυριολεξία. Τότε ξέραμε να μαντεύουμε πότε θα χιονίσει από τον τρόπο που ανέβαινε ο καπνός της καμινάδας, από τη μυρωδιά της ατμόσφαιρας, από το χρώμα των νεφών, από τους ήχους της φύσης, από το πέταγμα των πουλιών, από το αν χάνονταν η απέναντι κορυφή, που δέχονταν πρώτη το χιόνι. Και ξέραμε αν θα ξαναχιονίσει γρήγορα διότι, όπως μας έλεγε η μάνα μας, «χιόνι που δεν λιώνει κι άλλο χιόνι περιμένει».
 
Και ο κόσμος δεν θεωρούσε το χιόνι θεομηνία. Δεν κλείνονταν στο σπίτι του, ούτε έκλειναν τα σχολεία. Συναγωνίζονταν οι γειτονιές για τον καλύτερο χιονάνθρωπο και νιώθαμε μέσα στο καταχείμωνο τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, εκφρασμένα με τις χιονόμπαλες που ανταλλάσσαμε με τα κοριτσόπουλα, που ξεμύτιζαν από το σπίτι τους, με τα ροδοκόκκινα μάγουλα, το σκουφάκι και τα γαντάκια τους.
 
Και οι νοικοκυρές έβγαιναν να καθαρίσουν τα πεζοδρόμια, αντί να γκρινιάζουν για το «ανύπαρκτο κράτος». Και οι άντρες κουβαλούσαν τα χιονισμένα ξύλα από την αυλή για την ξυλόσομπα, που μπουμπούνιζε, έχοντας επάνω της τη χύτρα με την φασολάδα, που μοσκοβολούσε σε όλο το φτωχικό μας σπίτι. Τα γράφω αυτά καθώς βλέπω πάλι να πέφτουν οι νιφάδες έξω από το παράθυρο του γραφείου μου.
 
Και νοσταλγώ εκείνα τα παιδικά μας χρόνια.
 

*Ο Γιάννης Λασκαράκης είναι πολιτικός μηχανικός, μέλος του «Διαζώματος» και επίτιμος εκδότης της εφημερίδας της Αλεξανδρούπολης «Γνώμη». Το κείμενο αναρτήθηκε στον τοίχο του στο fb.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.