Ευρωπαιοι μεν, χρεωμενοι δε και χωρις κανενα δικαιωμα: ουτε καν στην εκπαιδευση

Στο χθεσινό φύλλο του «ΠτΘ» φιλοξενούσαμε τα όσα δήλωσε ο κ. Στράτος Στρατηγάκης, κατά την ομιλία του στην ημερίδα επαγγελματικού προσανατολισμού που διοργάνωσε το Φροντιστήριο Μέσης Εκπαίδευσης «Μεθοδικό» το πρωί της Κυριακής. Μεταξύ αυτών  η ρητή θέση του κ. Στρατηγάκη, την οποία μάλιστα απέδειξε με νούμερα επίσημων ερευνών της Eurostat, σύμφωνα με τις οποίες «οι σπουδές σήμερα κρίνονται πιο αναγκαίες από ποτέ» ένεκα της οικονομικής κρίσης, καθώς τα μεγαλύτερα «θύματα» αυτής είναι οι άνθρωποι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και χαμηλών επαγγελματικών δεξιοτήτων.
 
Στο σημερινό φύλλο φιλοξενούμε τα όσα μας κατέθεσε μιλώντας στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» ο κ. Λουτφή Καλετζή, εκπαιδευόμενος στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας της Κομοτηνής, με αφορμή την τριήμερη αποχή που πραγματοποιεί με τους συνεκπαιδευόμενους του αντιδρώντας στην συνεχή υποβάθμιση του θεσμού.
 
Ο κ. Καλετζή μάλιστα παρουσίασε μία άγνωστη ενδεχομένως στο ευρύ κοινό και της τοπικής κοινωνίας πραγματικότητα, που αφορά στην λειτουργία του ΣΔΕ, η οποία πολύ σύντομα περιγράφεται ως εξής:
– 3 μόνιμοι καθηγητές για ένα σύνολο σχεδόν 90 εκπαιδευόμενων. Όπως δήλωσε ο ίδιος τα μαθήματα πραγματοποιούνται επίσης και χάρη στην εθελοντική προσφορά εκπαιδευτικών
– Ελλείψεις αναλώσιμων υλικών, καθώς και ελλιπή καθαριότητα
– Πραγματοποίηση μαθημάτων στο κρύο, καθώς δεν επαρκούν τα χρήματα για πετρέλαιο. Μάλιστα ο κ. Καλετζή  μας μετέφερε την συγκλονιστική θα τολμήσω να την χαρακτηρίσω πραγματικότητα, για ένα κράτος που θέλει να λέγεται σύγχρονο εν έτει 2017, αυτή της πραγματοποίησης εράνων για την αγορά πετρελαίου ή την μεταφορά πετρελαίου με μπιτόνια από τους ίδιους τους εκπαιδευόμενους.
 
Ο κ. Καλετζή επίσης με τα λεγόμενά του, ήρθε επίσης να καταδείξει την πλήρη ισοπέδωση και απουσία αυτού που κάποτε υπήρξε στην χώρα μας και τώρα υπάρχει, όπως αποδεικνύεται σε πολλές των περιπτώσεων περίτρανα, μόνο στα λεγόμενα των εκάστοτε κυβερνώντων, του λεγόμενου κοινωνικού κράτους, της πολιτικής με κοινωνικό πρόσημο και της πρόνοιας.
 
Την ώρα που τα στοιχεία, όπως αυτά που παρουσίασε ο κ.Στρατηγάκης, το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η Ροδόπη είναι πρώτη στη σχολική διαρροή σε όλη την Ελλάδα, αλλά και τα όσα ανακίνησε στον κοινωνικό διάλογο η δολοφονία του 6χρονου Ρομά συμπολίτη μας, σε σχέση με τις συνθήκες διαβίωσης των ευάλωτων κοινωνικών  ομάδων και την αδυναμία ένταξης αυτών σε κοινωνικές δομές και αγαθά, όπως η εκπαίδευση, και το ποιος ή ποιοι φέρουν τις ευθύνες για την πραγματικότητα αυτή, ο κ. Καλετζή ήρθε, κατά την άποψή μου, ήρθε να καταρρίψει «μύθους» και παγιωμένες αντιλήψεις αλλά και να καταδείξει το ποιος ή ποιοι φέρουν το μεγαλύτερο κομμάτι της ευθύνης γι’ αυτήν.
 
Συγκεκριμένα ο ίδιος ανέφερε:
 
« […] Προσωπικά είμαι κτηνοτρόφος. Διατηρώ μία κτηνοτροφική μονάδα και έχω δύο κορίτσια μαθήτριες λυκείου. Τελείωσα το Δημοτικό και αποφάσισα να πάω στο ΣΔΕ γιατί συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι να μπορεί ένας γονιός να καταλάβει το παιδί του και γιατί όχι, ακόμα και να το βοηθήσει. Κάτι που δεν μπορεί να κάνει κάποιος αν το μορφωτικό του επίπεδο είναι πολύ χαμηλό. Εγώ λοιπόν πήγα στο ΣΔΕ για να μειώσω την “ψαλίδα” αυτή που υπάρχει σε επίπεδο μόρφωσης μεταξύ εμού και των παιδιών μου», ενώ σε άλλο σημείο της συζήτησής μας δήλωσε το εξής:
 
«Αρκετοί από τους μαθητές έρχονται από χωριά. Εγώ έρχομαι από το Κοπτερό στην Κομοτηνή. Όταν  ξεκινάω να έρθω, έρχομαι με πολύ όρεξη όπως και το σύνολο των εκπαιδευόμενων. Για μένα η καθημερινή απόσταση που πρέπει να διανύσω είναι περίπου 28 χιλ. κι αυτό είναι μια επιβάρυνση για μένα. Παρόλα αυτά θέλω να πάω, γιατί ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα και κάνουμε κάτι για εμάς, μαθαίνουμε πράγματα, ενώ θα  μπορούσαμε να πάμε να κάτσουμε στο καφενείο […] Καθόμαστε στο διάλειμμα και συζητάμε για το μέλλον μας. Πότε ξεκινούν οι εγγραφές στα ΕΠΑΛ ή στις σχολές που μπορούμε να συνεχίσουμε από την στιγμή που έχουμε απολυτήριο γυμνασίου. Συζητάμε το μέλλον μας, αλλά δεν μας βοηθούν. Δεν καταλαβαίνουν ότι προσπαθούμε να κρατήσουμε όρθια τουλάχιστον την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μας και δεν θα σταματήσουμε».
 
Τι έρχεται να καταδείξει λοιπόν ο κ. Καλετζή; 1ον Την πλήρη συνειδητοποίηση, μερίδας τουλάχιστον συμπολιτών μας, της υφιστάμενης κατάστασης και της ανάγκης προσαρμογής στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των ημερών – όλα αυτά βέβαια με βάση το όνειρο για κάτι καλύτερο, αν όχι για εμάς τους ίδιους για όσους θα ακολουθήσουν – και κυρίως την ύπαρξη οράματος, ονείρων, επιδιώξεων, ακόμα και από όσους ενδεχομένως είναι «θύματα» παγιωμένων κοινωνικών αντιλήψεων. 2ον την ολοκληρωτική καταστρατήγηση βασικών ανθρωπίνων αγαθών και δικαιωμάτων και 3ον και κυριότερο την παντελή έλλειψη κοινωνικής πολιτικής, μέριμνας και ενδιαφέροντος από πλευράς των κυβερνώντων για οτιδήποτε άλλο πλην της «οικονομικής ανάπτυξης», της «εξόδου στις αγορές» κ.ο.κ. και εν τέλει της παραμονής στις θέσεις εξουσίας.
 
Γιατί όταν ένα κράτος δεν μπορεί να προσφέρει καν τα στοιχειώδη στο βασικό αγαθό της εκπαίδευσης, τότε ούτε εξόδους από οποιαδήποτε κρίση, ούτε οικονομική, πόσω δε μάλλον πνευματική, και κυρίως κανένα όνειρο και καμία ελπίδα για οτιδήποτε καλύτερο  μπορεί να υπάρξει.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.