«Οπερα και πολη – Οπερα για ολους: Η οπερα ως αστικος θεσμος και δημοσιο θεαμα απο τον 17ο αιωνα μεχρι σημερα»

Διάλεξη από τον Γιώργο Τσομή αύριο στην Ξάνθη

Στο Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης θα βρεθεί αύριο, Τετάρτη 5 Απριλίου ο αναπληρωτής καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο ΤΕΦ του ΔΠΘ κ. Γιώργος Τσομής στο πλαίσιο του κύκλου εκδηλώσεων της ΦΕΞ υπό τον τίτλο «2-3 πράγματα που ξέρω για… την τέχνη». Ο κ. Τσομής κατά τη διάρκεια της διάλεξής του, που θα ξεκινήσει στις 20.00, θα αναπτύξει το θέμα «Όπερα και πόλη – Όπερα για όλους:  Η όπερα ως αστικός θεσμός και δημόσιο θέαμα από τον 17ο αιώνα μέχρι σήμερα». 

Όπως εξηγεί η ΦΕΞ σε σχετικό της σημείωμα για το περιεχόμενο της εκδήλωσης: 

«Η όπερα είναι μία τέχνη που γεννήθηκε κατά την περίοδο της όψιμης Αναγέννησης (τέλη του 16ου, αρχές του 17ου αιώνα), όταν μία ομάδα πνευματικών ανθρώπων στη Φλωρεντία μελετώντας την Αρχαία Ελληνική Μουσική και τα συγγράμματα του Αριστοτέλη περί μουσικής και δραματικής τέχνης θέλησε να αναβιώσει το αρχαίο ελληνικό δράμα. Η νέα αυτή τέχνη αποτέλεσε αρχικά προνόμιο πριγκίπων, δουκών και άλλων ευγενών αλλά και της Παπικής Εκκλησίας.  Γρήγορα όμως με την κοινωνική άνοδο των μεσαίων τάξεων η όπερα γίνεται αστική υπόθεση. Η ανερχόμενη αστική τάξη αποκτώντας αυξημένες αρμοδιότητες και ελευθερίες με την καλλιέργεια των τεχνών και των επιστημών  μεταβάλλει την όπερα, αρχικά στη Βενετία και σιγά-σιγά στις περισσότερες Ευρωπαϊκές πόλεις, σε ένα εμπορικό θέαμα διαθέσιμο στην αγορά στη βάση μιας διαρκούς προσφοράς. Στις αρχές του 18ου αιώνα η όπερα έχοντας συμπληρώσει περίπου 100 χρόνια ζωής καθίσταται αποκλειστικά δημόσιο θέαμα λαμβάνοντας κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα, παρόμοιο με αυτόν που είχε και το αρχαίο ελληνικό δράμα κατά τον 5ο αι. π.Χ.  Σε αυτό βοήθησαν όχι μόνο το  ανθρωπιστικό πνεύμα της Αναγέννησης αλλά και οι αξίες του Διαφωτισμού λίγο αργότερα και οι κοινωνικές ανατροπές που επέφερε η Γαλλική Επανάσταση. Η παραπάνω διάλεξη επιχειρεί να καταδείξει τη μετάβαση της όπερας από αυλικό σε αστικό και λαϊκό θέαμα διερευνώντας και την περίπτωση της Ελλάδας, στην οποία η τέχνη αυτή ως ξενόφερτο είδος θεωρείται ακόμα αποκλειστικότητα μιας ελιτίστικης τάξης». 

Ο Γιώργος Τσομής 

Ο Γιώργος Τσομής γεννήθηκε στο Αίγιο Αχαΐας. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Goethe της Φραγκφούρτης πάνω στην αρχαϊκή μελική μονωδική ποίηση και συγκεκριμένα στην ποίηση της Σαπφούς, του Αλκαίου και του Ανακρέοντα.

Είναι υφηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Goethe της Φραγκφούρτης με μελέτες και μονογραφίες για την ανάδειξη του επικού ποιητή της ύστερης αρχαιότητας Κόιντου Σμυρναίου. Αντικείμενα της ερευνητικής του δραστηριότητας και των δημοσιεύσεών του αποτελούν η Επική και η Λυρική Ποίηση, η Λατινική Ιστοριογραφία (Σαλλούστιος) και η Ερωτική Ελεγειακή Ποίηση (Προπέρτιος, Οβίδιος). Ασχολείται επίσης με την πρόσληψη έργων της Αρχαίας Ελληνικής και Λατινικής Γραμματείας στη νεώτερη και σύγχρονη Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία, το θέατρο, τη μουσική (ιδιαίτερα την όπερα) και τον κινηματογράφο. Εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Φραγκφούρτης. Σήμερα ανήκει ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας. Παράλληλα με τις σπουδές του στην Κλασική Φιλολογία σπούδασε Ανώτερα Θεωρητικά της Μουσικής και φοίτησε στο τμήμα Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου της Φραγκφούρτης. Με την ιδιότητα του μουσικολόγου και φιλολόγου συνεργάστηκε στον τομέα της δραματολογίας στο ανέβασμα οπερατικών έργων σε γερμανικά θέατρα. Από το 2010 μέχρι το 2015 στήριξε ως επιστημονικός σύμβουλος τις εργασίες του Μεγάρου Μουσικής Κομοτηνής. Υπήρξε ο συγγραφέας του εκπαιδευτικού θεατρικού δρώμενου «Τα παιδιά γνωρίζουν το Μέγαρο» (σκηνοθεσία Michael Seibel) στο πλαίσιο της στρατηγικής δημιουργίας και προσέλκυσης κοινού για το Μέγαρο Μουσικής Κομοτηνής. Από το 2015 ανήκει ως επιστημονικός σύμβουλος και δραματολόγος στο Διεθνές Opera-Studio Πάτρας του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πατρών (Henry Purcell, Διδώ και Αινείας – Απρίλιος 2016,  Christoph Willibald Gluck, Orphée et Eurydice – Μάιος 2017). Το Σεπτέμβριο του 2016 ήταν επιστημονικός υπεύθυνος και διδάσκων στο 1ο Θερινό Σχολείο «Αρχαίο Δράμα 2016 – Το αρχαίο ελληνικό δράμα ως παραστατική τέχνη» σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.