Συζητηση για την παλη εναντια στο θανατο, κυριολεκτικα και μεταφορικα
Στο πλαίσιο του 31ου Φεστιβάλ Πολιτιστικών Αλκυονίδων της Κοινότητας Νέων Κομοτηνής
Την συγγραφέα Πέλα Σουλτάτου, σε μια συζήτηση εμπνευσμένη από το θέμα του βιβλίου της «Ανκόρ» φιλοξένησε το απόγευμα του Σαββάτου 20 Μαΐου στο Gecko το λογοτεχνικό-φιλοσοφικό τμήμα της Κοινότητας Νέων Κομοτηνής, σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο «Δημοκρίτειο» στην πρώτη εκδήλωση του 31ου Φεστιβάλ Πολιτιστικών Αλκυονίδων της Κοινότητας Νέων Κομοτηνής.
Χρησιμοποιώντας την θεματική του βιβλίου ως τροφή για σκέψη, οι παριστάμενοι συζήτησαν για την πάλη του ανθρώπου ενάντια στον θάνατο, αλλά και στην «πολιτική» ενσάρκωση του θανάτου, το φασισμό.
Ιδιαίτερα τιμητική για την ίδια χαρακτήρισε η κ. Σουλτάτου την επιλογή της Κοινότητας Νέων να προσκαλέσει μια πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα να παρουσιάσει το έργο της.
Το βιβλίο διαδραματίζεται σε ένα δυστοπικό περιβάλλον, σε μια παθολογική κλινική, ένα περιβάλλον το οποίο δεν απαντάται συχνά στα γράμματα (σε αντίθεση με τις ψυχιατρικές κλινικές), ένα σκηνικό γεμάτο συμβολισμούς μιας και σε αυτό, σύμφωνα με τη συγγραφέα, ο άνθρωπος έρχεται να αναμετρηθεί με το ότι είναι θνητός, την ασθένεια, την αναπηρία και τη φθορά του ανθρώπινου σώματος.
Αυτό που συμβαίνει, σαν μονοπλάνο στον κινηματογράφο, επικεντρώνεται σε ιστορίες προσώπων που είτε νοσηλεύονται είτε είναι γιατροί και νοσηλευτές, ασύνδετες φαινομενικά που όμως εμπλέκονται στην πορεία.
Με αυτές τις ιστορίες, σημείωσε, τις οποίες γνωρίζουμε μέσα από δίπολα όπως πατέρας-κόρη, άνδρας-γυναίκα, μητέρα-κόρη, ξεδιπλώνονται αυτές οι ζωές και ένα γεγονός έρχεται να τους ενώσει και να τους συσπειρώσει ενάντιά στο κακό, το οποίο παίρνει δύο μορφές, το φυσικό φαινόμενο του θανάτου, το οποίο αντιπαλεύουν, και η πολιτική του ενσάρκωση, που είναι ο φασισμός.
Η έμπνευση προέρχεται από την Αμερικανίδα δοκιμιογράφο Susan Sontag, που στο βιβλίο της η γοητεία του Ναζισμού, λέει ότι ο φασισμός δεν είναι τίποτα άλλο από την ενσάρκωση του θανάτου, μιας και στρέφεται προσχηματικά κατά κάποιας πληθυσμιακής ομάδας και στη συνέχεια προχωρά στην επόμενη και στην επόμενη.
Αυτό ήταν το πρώτο βιβλίο που εξέδωσε η κ. Σουλτάτου με το όνομά της, και το πρώτο της μυθιστόρημα εν γένει, μιας και το 2013 είχε εκδώσει μια συλλογή διηγημάτων, μια ανθολογία που ονομαζόταν «Με τα φώτα στο βάθος», υπό λογοτεχνικό ψευδώνυμο, το οποίο είχε σημαντική απήχηση και μάλιστα δραματοποιήθηκε στο θέατρο.
Το πέρασμα λοιπόν στο μυθιστόρημα ήταν αναμενόμενο, αλλά ουσιαστικά ήθελε να μεταβεί στη μεγάλη φόρμα, που την ενδιέφερε περισσότερο, μην αφήνοντας όμως εντελώς πίσω της τα διηγήματα, και έτσι το βιβλίο έχει τις μικρές ιστορίες, που γραμμικά οδεύουν, μέσα σε ένα 24ωρο, στην κατάληξή τους.
«Υπάρχει ένα κοινό νήμα, αδιόρατο, που ενώνει όλα τα πολύ διαφορετικά πρόσωπα αυτού του ετερόκλητου θιάσου, που είναι ότι τελικά όλοι, με τις ιδιαιτερότητές τους, τις αδυναμίες και τα προβλήματά τους είναι αγνοί, και ερωτευμένοι με τη ζωή» σημείωσε, για αυτό άλλωστε και ενώνονται ενάντια στο θάνατο, είτε στη φυσική είτε στην πολιτική του μορφή.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
