Αχ! καημενη μου πατριδα

Συνέβη έναν αιώνα πριν κι αφού τ΄ άκουσα  πολλές φορές να το λένε οι άνθρωποι στην κωμόπολη, διαφορετικών γενεών και χρόνων,  αποτυπώθηκε στη λειτουργία της μνήμης μου και συχνά το αξιοποιώ στην καθημερινότητα, ως επιμύθιο.
 
Ένας παλιός συμπατριώτης μας, έφυγε μετανάστης στην εκείθεν μεριά του Ατλαντικού κι όταν ανένηψε οικονομικά, παρήγγειλε και εξουσιοδότησε  κάποιον, ως επιβλέποντα, προκειμένου να ανεγερθεί σε κεντρικό σημείο, στην πλατεία, ηρώο των πεσόντων στους εθνικούς πολέμους, αρχής γενομένης από τους βαλκανικούς πολέμους, με αποκλειστικά  δική του χρηματοδότηση.
 
Έστελνε ανελλιπώς τα εμβάσματα στο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα εξ αποστάσεως, δηλαδή τότε  τηλεγραφικώς και μετά την ολοκλήρωση του καθήκοντος που ανέλαβε, ειδοποίησε  για την επικείμενη επάνοδό του στη γενέτειρα, προς διαπίστωση των εκτελεσμένων εργασιών του μνημείου και την εν συνεχεία πραγματοποίηση των  εορταστικών εκδηλώσεων.
 
Και πράγματι, αφού παρέλαβε τηλεγράφημα από τον εντολοδόχο, δηλαδή αυτόν που εισέπραξε  «παραγωγικά» τις επιταγές, ενημερωτικό περί της αποπεράτωσης των εργασιών, προετοιμάστηκε για την επίσκεψή του στην πατρίδα. Όταν δε, τελικά έφτασε στην κωμόπολη και  με μεγάλη ανυπομονησία έμπροσθεν του εγερθέντος μνημείου, διαπίστωσε ιδίοις όμμασι το εξωφρενικό ότι το  μνημείο αντί να έχει δημιουργηθεί από μαρμάρινες πλάκες, όπως είχε κοστολογηθεί από τον εντεταλμένο εκπρόσωπό του, συγκροτείτο ως πρόχειρη κατασκευή ακαλαίσθητων πλίνθων.
 
Κατόπιν αυτού, ο ευπειθής δωρητής  εξελθών των αμερικανικών ιματίων του ή κατά άλλη εκδοχή κατασχίζοντας αυτά, εν μανία διατελών, το πιθανότερο απευθυνόμενος και στις επόμενες γενιές των συμπολιτών του, αναφώνησε: «Αχ! καημένη μου πατρίδα!».

*Ο Ηλείος Νίκος Μπακιός αρθρογραφεί και γράφει συνήθως  «μικρές ιστορίες», που φιλοξενούνται σε αθηναϊκές εφημερίδες, blogs και  ηλεκτρονικά περιοδικά.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.