Irene, τραγουδοποιος «Ολες οι εως τωρα εμπειριες μου δημιουργησαν ενα μονοπατι που ακολουθησα και εφτασα ως εδω»

«Έχουμε το κακό ως χώρα και ως νοοτροπία, να προβάλουμε συνέχεια πράγματα που είναι αρκετά μασημένα»

Την Irene Carolina Parginos ή απλά την Ειρήνη Παργινού υποδεχόμαστε σήμερα στην Κομοτηνή, κατόπιν της αποδοχής της πρόσκλησης που την απηύθυνε η «Μαρμελάδα» Wine Bar για ένα καλοκαιρινό μουσικό βράδυ – αφιέρωμα στην soul και jazz μουσική.
 
Η Irene ξεκίνησε την πορεία της στο εγχώριο μουσικό στερέωμα πριν από πέντε χρόνια, ωστόσο η σχέση της με τη μουσική ξεκίνησε από το τέλος των σχολικών της χρόνων και έπειτα. Έχοντας θητεύσει στην κλασική μουσική η ίδια ακολούθησε το μονοπάτι που την έφερε σήμερα στη θέση μίας εκ των πολλά υποσχόμενων εγχώριων εκπροσώπων της soul μουσικής σκηνής, την οποία και αγαπά όπως τόνισε λόγω της «πολυχρωμίας» της.
 
Έχοντας στο πλευρό της τους κ.κ. Πάνο Τσίγκο στα keyboards και Γιώργο Μπινιάρη στα drums και στις αποσκευές της μεταξύ άλλων τα δύο της πρώτα single “Like a rainbow” και “Invisible love” αλλά και την εμπειρία της συνεργασίας με ανθρώπους όπως ο Γιάννης Οικονομίδης, η Ειρήνη Παργινού συστήνεται σήμερα στο κοινό της Κομοτηνή, με ένα πρόγραμμα γεμάτο από γνωστά ξένα αλλά και δικά της κομμάτια.
 
Irene ή Ειρήνη Παργινού όμως…
 
ΠτΘ: Τι ακριβώς θα παρακολουθήσουμε αύριο το βράδυ;
Ε.Π.:
Είναι μεγάλη μου χαρά που θα έρθουμε σε μια πόλη που είναι ιδιαίτερα δραστήρια στα πολιτιστικά δρώμενα, και είναι και η πρώτη φορά, οπότε είναι διπλή η χαρά. Για να καταλάβει ο κόσμος και να με γνωρίσει λίγο παραπάνω να σας πω ότι η μουσική που πρεσβεύω και η μουσική η οποία δημιουργώ είναι soul μουσική, με αγγλόφωνο στίχο. Έχω ξεκινήσει αυτό εδώ και πέντε χρόνια, φέτος ξεκίνησα να έχω μια συνεργασία με την ΜΙΝΟΣ EMI, βγάλαμε και το πρώτο μου ΕP, το οποίο έχει τίτλο “The Rainbowsoul”. Έχουμε πολλές επιρροές, από παλιούς soul καλλιτέχνες, όπως είναι ο Al Green και νεότερες μουσικές επιρροές όπως είναι ο John Legend και η Alicia Keys. Όλα αυτά έχουν δεθεί σε ένα πρόγραμμα μουσικό, μέσα στο οποίο παρουσιάζονται και τα δικά μου κομμάτια.
 
ΠτΘ: “The Rainbowsoul” είναι ο τίτλος του νέου σας ΕΡ. Σε τι αναφέρεται;
Ε.Π.:
 Ο τίτλος αυτός συνδέεται με το πρώτο single που βγήκε, το “Like a Rainbow” και από κει πήρε και τον τίτλο του το ΕΡ, ήταν το πρώτο κομμάτι που παρουσιάσαμε. Επίσης έχει πάρει το όνομά του από τα κομμάτια τα οποία περιέχει και τα οποία έχουν πολλούς χρωματισμούς. Πρόκειται για κομμάτια  τα οποία γράψαμε με τον Ian Icon, αλλιώς Γιάννη Οικονομίδη. Παρουσιάζουμε μια ευρύτερη κατάσταση της soul μουσική, δηλαδή το “Like a Rainbow” είναι κομμάτι που είναι αρκετά soul, με μια αισθητική sixties, ακολουθεί ένα τραγούδι που είναι πιο μπλουζ, οπότε έχουμε πιάσει ένα αρκετά μεγάλο φάσμα της soul μουσικής, με πάρα πολλά χρώματα. 

«Ο Γιάννης Οικονομίδης έχει εξαιρετική ποιότητα σαν άνθρωπος και αυτό βγαίνει και στη μουσική του» 

ΠτΘ: Ο Γιάννης Οικονομίδης είναι σταθερός σας συνοδοιπόρος όλα αυτά τα χρόνια της παρουσίας σας στο εγχώριο καλλιτεχνικό στερέωμα. Πώς προέκυψε η συνεργασία αυτή;
Ε.Π.:
Είναι μεγάλη μου χαρά που συνεργάστηκα και συνεργάζομαι με τον Γιάννη γιατί έχει εξαιρετική ποιότητα σαν άνθρωπος και αυτό βγαίνει και στη μουσική του.  Νομίζω πως έχει αυτό το οποίο κάνει ένα τραγούδι αρεστό στον κόσμο. Έχει κάποια αρκετά εμπορικά στοιχεία επάνω του, χωρίς να χάνει την ποιότητά του και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Νομίζω ότι αν δεν ξεκινούσαμε τη συνεργασία μας τυχαία, θα τον αναζητούσα κάποια στιγμή σίγουρα για να συνεργαστούμε δισκογραφικά. Αυτή τη στιγμή έχουμε στα σκαριά ένα νέο remix από το τελευταίο κομμάτι που βγάλαμε, το “Destination Unknown”, με το οποίο θα ολοκληρωθεί και το ΕΡ, το οποίο θα κυκλοφορήσει και μετέπειτα πιστεύω και ελπίζω να συνεργαστούμε και στο άλμπουμ το οποίο θα έρθει.
 

ΠτΘ: Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με τη μουσική; Ξεκινήσατε από την κλασική μουσική για να καταλήξατε σε αυτό το κομμάτι της soul…
Ε.Π.:
Τελειώνοντας το σχολείο ξεκίνησα θέατρο στη σχολή Βεάκη, και παράλληλα μονωδία και πιάνο στο Εθνικό Ωδείο. Μονωδία είναι το κλασικό τραγούδι. Μέσα σε αυτά τα χρόνια που σπούδαζα έκανα κάποια ταξίδια στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, συνεργάστηκα εκεί με κάποιους πολύ αξιόλογους μουσικούς. Μου άρεσε πάντα πάρα πολύ το στοιχείο της τζαζ, γι' αυτό ασχολήθηκα και ιδιαιτέρως με το μιούζικαλ στα χρόνια των σπουδών μου. Γράφοντας κάποια πράγματα δικά μου, κατάλαβα ότι με εκφράζει περισσότερο το είδος της jazz και της soul μουσικής. Σιγά σιγά όλο αυτό με πήγε στο Λονδίνο, συνεργάστηκα με μια πολύ αξιόλογη μπάντα εκεί, έκατσα περίπου ενάμιση χρόνο, και γυρίζοντας εδώ συνεργάστηκα με τους “Opera Chaotique”, οι οποίοι έχουν πάρα πολύ ζωντανό μέσα τους το στοιχείο του μιούζικαλ και της τζαζ μουσική. Οπότε σιγά σιγά όλα αυτά μου δημιούργησαν ένα μονοπάτι το οποίο ακολούθησα και έφτασα εδώ σήμερα. 

«Το κοινό της jazz και soul μουσικής στην Ελλάδα αρχίζει να ανοίγει» 

ΠτΘ: Θεωρείτε ότι υπάρχει χώρος και κοινό για τη soul και την jazz μουσική στην Ελλάδα;
Ε.Π.:  
Θεωρώ ότι είναι κάτι που έχει αρχίσει τα τέσσερα τελευταία χρόνια και ανοίγει πάρα πολύ. Το κοινό της soul και της jazz, συνήθως, απ' ό,τι βλέπω και στα δικά μου live, αλλά και σε πολλές εμφανίσεις φίλων και συνεργατών, ανοίγει πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό. Ο κόσμος έχει αρχίσει και ψάχνει πάρα πολύ νέες μουσικές, στηρίζει νέους καλλιτέχνες. Βέβαια υπάρχουν και κάποια τεχνικά πράγματα που πρέπει να φτιάξουμε ως χώρα, όπως το θέμα της οργάνωσης και της προώθησης των καλλιτεχνών, για να πάει καλύτερα αυτό, αλλά νομίζω ότι ο κόσμος, αν σταθώ μόνο σε αυτό, υποστηρίζει πάρα πολύ αυτή τη μουσική, και τους νέους καλλιτέχνες.

«Στην Ελλάδα παίρνουμε μια φόρμα και την επαναλαμβάνουμε συνέχεια επειδή κάποιοι νομίζουν πως οδηγεί στην επιτυχία» 

ΠτΘ: Ποια είναι αυτά τα τεχνικά πράγματα τα οποία θεωρείτε ότι πρέπει να γίνουν στον χώρο της μουσικής;
Ε.Π.:
Είναι πολύ σημαντικό να έχεις δίπλα σου συνεργάτες οι οποίοι έχουν το ίδιο όραμα με εσένα. Θεωρώ ότι σε όλο αυτό έχει σχέση και η εταιρεία μου και οι μουσικοί με τους οποίους είμαστε μαζί. Όταν δουλεύεις σε μια ομάδα η οποία δεν έχει κοινό όραμα, δεν ξέρεις κι εσύ πώς θα καταλήξεις. Ξεκινάς από κάπου αλλού, φτάνεις κάπου αλλού, χάνεις την ταυτότητά σου, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για έναν καλλιτέχνη. Από θέμα της καλλιτεχνικής πλευράς, θεωρώ ότι πρέπει να αρχίσουν οι αρμόδιοι, που μπορούν να το κάνουν αυτό, να προβάλουν στον κόσμο μουσικές οι οποίες δεν έχουν ακουστεί. Έχουμε το κακό ως χώρα και ως νοοτροπία, να προβάλουμε συνέχεια πράγματα που είναι αρκετά μασημένα. Παίρνουμε μια φόρμα και την επαναλαμβάνουμε συνέχεια επειδή κάποιοι θεωρούν πως οδηγεί στην επιτυχία. Νομίζω ότι αυτό είναι το λάθος που κάνουμε και νομίζω ότι αν το διορθώσουμε αυτό, αν αλλάξουμε κάποιες σκέψεις μας πάνω σε αυτό, θα πάνε καλύτερα τα πράγματα.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.