Ανδρεας Βλαντης, ποιητης «Η καταιγιδα εχει χρωματα, οπως και η ζωη εχει τα παντα»

«Με τα ποιήματά μου μιλάω στον άνθρωπο, στην κοινωνία, στον πολίτη»

Ο  Αθηναίος, πλην όμως «παιδί του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης», ποιητής Ανδρέας Βλαντής έναν περίπου χρόνο μετά την παρουσίαση της πρώτης του ποιητικής συλλογής στην Κομοτηνή, επιστρέφει σήμερα, στις 20:00 στο καφέ – μπαρ «Οχτώ» για την παρουσίαση του «Μιας καταιγίδας χρώματα».
 
Ο λόγος για τη δεύτερη ποιητική του συλλογή, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Anima η οποία αποτελείται από 63 συνολικά ποιήματα, «τόσο ίδια και ταυτόχρονα τόσο διαφορετικά» όπως δήλωσε από τα ποιήματα της πρώτης του συλλογής.
 
Άρτι αφιχθείς στην πόλη των φοιτητικών του χρόνων , ο Ανδρέας Βλαντής έκανε μία στάση στο «Ράδιο Παρατηρητής 94 fm» για να μιλήσει για το «Μιας καταιγίδας χρώματα», την σχέση του με την ποίηση αλλά και την εν εξελίξει προσπάθειά του να «μεταπηδήσει» στον χώρο του δοκιμίου.
 
Ο λόγος στον ίδιο…
 
ΠτΘ: Επιστρέφετε για δεύτερη χρονιά στον ίδιο χώρο, με τους ίδιους συντελεστές, για την παρουσίαση της νέας ποιητικής σας συλλογής. Πώς νοιώθεις γι' αυτό και αν παρατήρησες κάποιες αλλαγές στην Κομοτηνή τώρα που την ξαναείδες;
Α.Β.:
Νοιώθω πολύ όμορφα που σας ξαναβρίσκω. Μακάρι να είμαστε έτσι δημιουργικοί και παραγωγικοί και να τα ξαναλέμε με αυτή τη συχνότητα για όμορφα πράγματα, όπως είναι η έκδοση βιβλίων, να μιλάμε για τη συγγραφή, την τέχνη, τη δημιουργία, για πράγματα εξελικτικά, πράγματα που πάνε τον άνθρωπο μπροστά. Η Κομοτηνή είναι μια λατρεμένη πόλη, είναι η πόλη των φοιτητικών μου χρόνων, η πόλη στην οποία έμεινα έξι ολόκληρα χρόνια, έχω ζήσει πάρα πολύ έντονα, έχω αναπτύξει δεσμούς και σχέσεις με ανθρώπους που παραμένουν μέχρι τώρα, θα αναφερθώ σε έναν φίλο που έχω γνωρίσει εδώ, συμφοιτητή και συνάδελφο τώρα, τον Σταύρο Πετρόπουλο, που ταξιδέψαμε μαζί και θα μιλήσει κι αυτός αύριο στην παρουσίαση σχετικά με το βιβλίο. 

«Η δεύτερη ποιητική συλλογή συγκριτικά με την πρώτη είναι τόσο ίδια και τόσο διαφορετική» 

ΠτΘ: Το «Μιας καταιγίδας χρώματα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις anima. Από πόσα ποιήματα αποτελείται η ποιητική σας συλλογή και ποιο είναι το βασικό περιεχόμενο της;
Α.Β.:
Πρόκειται για μία ποιητική συλλογή με 63 ποιήματα. Ποτέ δεν ξεκινάω γράφοντας για να γράψω ένα συγκεκριμένο αριθμό ποιημάτων, αυτό βγαίνει στην πορεία. Πολλά ποιήματα τα άφησα απ' έξω, ποιήματα μιας χρονικής περιόδου της ζωής μου που την παραμέρισα λίγο και την άφησα εκτός της καταιγίδας, εκτός του καινούργιου μου βιβλίου. Είναι ποιήματα γραμμένα από το 2015 μέχρι και το 2017, τα οποία σε σχέση με το προηγούμενο βιβλίο είναι τόσο ίδια και ταυτόχρονα τόσο διαφορετικά. Η δεύτερη ποιητική συλλογή συγκριτικά με την πρώτη είναι τόσο ίδια και τόσο διαφορετική. 

«Tη ζωή πρέπει να τη λατρέψουμε γι' αυτό που είναι» 

ΠτΘ: Ο τίτλος της πρώτης ποιητικής σας συλλογής μας προϊδεάζει για κάτι αρνητικό ενώ απεναντίας ο τίτλος της δεύτερης,  για ένα θετικό και αισιόδοξο γεγονός. Τα ποιήματα αυτής της  «αισιόδοξης» συλλογής αφορούν και μια καλύτερη και πιο αισιόδοξη προσωπική σας περίοδο;
Α.Β.:
Έχω ξαναρωτηθεί για τη λέξη «μαρτύριο», η οποία είναι μια έντονη λέξη. Δίνει ένα χρώμα στην πρώτη ποιητική συλλογή, και πολλοί λένε και στέκονται στο ότι η πρώτη συλλογή έχει πεσιμιστικά στοιχεία. Έχω ακούσει και τέτοιες παρατηρήσεις, οι οποίες φυσικά είναι σεβαστές και δεκτές, αλλά αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, στο μαρτύριο του Σίσυφου υπάρχει, και όχι μόνο στην κατακλείδα των ποιημάτων, πασίδηλα το αισιόδοξο στοιχείο. Υπάρχει μέσα από την αντίφαση της ζωής, αυτό το δίπολο που πρέπει να λατρέψουμε. Υπάρχει η αισιοδοξία, υπάρχει η θετική αντιμετώπιση όλων των πραγμάτων, υπάρχει δημιουργία, υπάρχουν στοιχεία τα οποία δεν είναι πεσιμιστικά. Ως προς την καταιγίδα, και τα χρώματα μιας καταιγίδας, που ακούγεται σαφώς πιο αισιόδοξο, το δεύτερο βιβλίο μου ήθελα να δώσει ένα στίγμα κατάφασης. «Μιας καταιγίδας χρώματα» ο τίτλος.  Έχουμε την καταιγίδα και τα χρώματα.  Όπως ακριβώς και η ζωή. Τη ζωή πρέπει να τη λατρέψουμε γι'  αυτό που είναι. Πρέπει να γίνουμε μιμητές της ομορφιάς της, η οποία όμως δεν είναι μονοσήμαντη. Δεν στέκεται μόνο σε αυτό που στέκονται οι περισσότεροι, δηλαδή στο γλέντι, τη χαρά και την όμορφη πλευρά της. Η ζωή έχει τα πάντα. Έχει και τον πόνο, έχει και τα λάθη, έχει και τις παραλήψεις, έχει και τις χαρές.
 
ΠτΘ: Άρα τα χρώματα που αναφέρονται στον τίτλο του βιβλίου, αφορούν τις διαφορετικές πτυχές της ζωή όλων μας;
Α.Β.:
Μιλάμε για ένα ουράνιο τόξο, που υπάρχουν όλα τα χρώματα. Αν δείτε το εξώφυλλο του βιβλίο είναι αρκετά χαρακτηριστικό και δεν είναι και τυχαίο. Υπάρχουν όλα τα χρώματα ακόμα και το μαύρο. Όπως όλα είναι μέσα στη ζωή.  Για να οδηγηθούμε στο μεγάλο ναι, στην απόλυτη κατάφαση, έτσι ώστε να λατρέψουμε κάθε πτυχή της ζωής, και να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε κατάσταση. Πρέπει να λατρέψουμε όλη την παλέτα των χρωμάτων, να τη ζήσουμε, να την αφομοιώσουμε, να μάθουμε απ' όλα τα χρώματα, και να συνεχίσουμε. 

«Ο χρόνος δίνει το βίωμα και το βίωμα σου δίνει την εμπειρία» 

ΠτΘ: Τι άλλαξε κατά τη διάρκεια τη διάρκεια τη χρονικής περιόδου που μεσολάβησε από τη συγγραφή του Σίσυφου, και τη συγγραφή της «Μιας καταιγίδας χρώματα»;
Α.Β.:
Η ζωή μας είναι εξελικτική. Ο χρόνος δίνει το βίωμα και το βίωμα σου δίνει την εμπειρία, σε εξελίσσει. Δεν  μπορείς να μένεις στάσιμος. Αυτό βαλτώνει κι ό,τι βαλτώνει μυρίζει και είναι αποκρουστικό.  Στη συνέχεια των χρόνων, από το 2009 που έχω αρχίσει να γράφω ποίηση, είμαι τόσο ίδιος και τόσο διαφορετικός. Είναι άλλο έτος το 2009 και άλλο το 2017. Σαφώς είμαι ο ίδιος άνθρωπος, αλλά πολύ διαφορετικός.  Με την πάροδο των χρόνων άρχισα να βλέπω πιο βαθιά τον εαυτό μου. Άρχισα να βλέπω και πιο σκοτεινές πλευρές μου, άρχισα να βλέπω και πλευρές που δεν είχα κοιτάξει μέχρι τα 28 που άρχισα να γράφω ποίηση, θέλοντας να δω όλη την παλέτα των χρωμάτων.
 
ΠτΘ: Τα ποιήματα σας είναι αυτοαναφορικά;
Α.Β.:
Όπως και στο προηγούμενο βιβλίο, υπάρχει μια σύνδεση, του αυτοαναφορικού με το συλλογικό. Τα ποιήματά μου δεν είναι μονοσήμαντα, δεν είναι μόνο προσωπικά ή αυτοβιογραφικά. Στην «Καταιγίδα» έχω και ποιήματα με φιλοσοφικές επιρροές. Ένα είναι αφιερωμένο στον Νίτσε. Έχει τίτλο  «Τα βέλη της πιο σφοδρής επιθυμίας».  Υπάρχει σύνδεση των βιωμάτων, της εξελικτικής μου πορείας. Τα ποιήματά μου έχουν και τα δύο στοιχεία μέσα. Μιλάω και στον άνθρωπο και στην κοινωνία, και στον πολίτη.
 
ΠτΘ: Υπάρχει κάτι καινούργιο στα σκαριά; Έχετε προσπαθήσει να ασχοληθείτε και με κάποιο άλλο συγγραφικό είδος πέραν της ποίησης;
Α.Β.:
Τα ποιήματα που δεν υπάρχουν σε αυτή τη συλλογή βρίσκονται στο ατομικό μου αρχείο,  αλλά δεν νομίζω να εκδοθούν στο μέλλον. Το τι θα εκδοθεί στο μέλλον, δεν το γνωρίζω καθόλου. Αυτή τη στιγμή είμαι στην προσπάθεια να γράψω κάποια δοκίμια φιλοσοφικού και ψυχολογικού περιεχομένου. Σε κάποια μιλάω για την αποδόμηση της ελπίδας, για την αυτογνωσία στο πλαίσιο της αυτοπραγμάτωσης. Μακάρι του χρόνου και πάλι εδώ να μιλάμε για τη συλλογή δοκιμών. 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.