Ο μονος κληρονομος

Στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών βρέθηκε μπροστά στον τάφο ενός ποιητή. Στη μαρμάρινη πλάκα διάβασε χαραγμένες τις παρακάτω λέξεις: «Κάποτε θα ξανάρθω. Είμαι ο μόνος κληρονόμος κι η κατοικία μου είναι παντού όπου κοιτώ».  

Στη συνέχεια, ρώτησε διάφορους γνωστούς του για τη σημασία αυτών των λέξεων.
Άκουσε απόψεις, αλλά καμιά δεν τον ικανοποίησε απόλυτα.
Κάποιος του είπε ότι έως τη λέξη κληρονόμος, αυτής της πρότασης, αρκούσε για να αποδοθεί το σύνολο του νοήματος και ότι το υπόλοιπο τμήμα έπρεπε να θεωρείται δευτερεύον ή περιττό.

Κάποιος άλλος είπε ότι το νόημα αφορούσε αποκλειστικά στα πολιτικά πιστεύω του ποιητή κι  άλλος αναφέρθηκε  σε ζητήματα της μετενσάρκωσης.

Τις επόμενες μέρες, χωρίς να καταλήγει σε κάτι συγκεκριμένο, έδειχνε να συμφωνεί με την άποψη πως το κείμενο αυτό ταίριαζε να διαβαστεί σε διαφορετικό φόντο από εκείνο ενός νεκροταφείου.  

Αλλά, δεν τον βοηθούσε πλέον η ανάλυση των εννοιών και η αλλαγή στο φόντο για την αποκρυπτογράφηση αυτού του μηνύματος.

Ύστερα έβλεπε, την ώρα που σουρουπώνει, μια ακύμαντη λίμνη. Ήταν  κοιμώμενος κι έπλεε. Μες την απόκοσμη σιγή ένιωθε αλλιώς, γι αυτό που γράφτηκε πάνω στον τάφο. Και δεν ήξερε αν το «Κάποτε θα ξανάρθω» είχε κάποιο νόημα πια…
 
 
Το παρόν διήγημα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Μαύρο πρόβατο»
 
 

*Ο Ηλείος Νίκος Μπακιός αρθρογραφεί και γράφει συνήθως  «μικρές ιστορίες», που φιλοξενούνται σε αθηναϊκές εφημερίδες, blogs και  ηλεκτρονικά περιοδικά.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.