Απαραδεκτες συνθηκες μετακινησης ατομων με κινητικες δυσκολιες απο και προς την Θασο

Την προσωπική του εμπειρία από την πρόσφατη «περιπέτειά» του στα πορθμεία Κεραμωτής – Θάσου, καταθέτει σε σχετική ανάρτηση στην προσωπική του σελίδα στο facebook ο πρώην αντιδήμαρχος πολιτισμού του Δήμου Καβάλας κ. Μιχάλης Λυχούνας, περιγράφοντας τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν σε σχέση με την μετακίνηση ατόμων που αντιμετωπίζουν προβλήματα κινητικότητας.
 
Όπως ο ίδιος καταγγέλλει, δεν υπάρχει πρόβλεψη για την μετακίνηση των ατόμων με κινητικές δυσκολίες – ΑΜΕΑ, ηλικιωμένοι ή τραυματισμένοι άνθρωποι – προς το σαλόνι των πλοίων,  με αποτέλεσμα να μένουν «έκθετοι» σε δυσάρεστες συνθήκες εντός των οχημάτων τους, ενώ αδιάφορη στάση φαίνεται πως αποδεικνύει μερίδα των εργαζομένων που στελεχώνουν τα πληρώματα.
 
Η σχετική ανάρτηση έχει ως εξής:

Πορθμεία Κεραμωτής – Θάσου, το Dachau των ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες

Η μετακίνηση ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες (ΑΜΕΑ, ηλικιωμένοι, άνθρωποι με πρόσφατα κατάγματα), είναι μια απόφαση δύσκολη, τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους οικείους τους.
 
Είναι όμως δεδομένο πως διατηρούν στο ακέραιο το δικαίωμά τους στην μετακίνηση και την απόλαυση στιγμών με τους οικείους και φίλους, αλλά και κατά μόνας.
 
Τη Δευτέρα, 7 Αυγούστου μετακινήθηκα με συγγενείς από την Κεραμωτή στο Λιμένα αυθημερόν. Η μητέρα μου, προχωρημένης ηλικίας και με προβλήματα υγείας, αποφάσισε με ισχυρή παρότρυνση των συγγενών να κάνει την εκδρομή. Με το που μπήκαμε στο καράβι (τις τυπικές παντόφλες) ρώτησα αν έχει ανελκυστήρα. Η απάντηση ήταν βεβαίως ΟΧΙ και θα ήταν δύσκολο να ανοίξουν το κάθισμα…
 
Το περιμέναμε και αφελώς δεν απαιτήσαμε να εξασφαλιστεί η πρόσβασή της στο σαλόνι (αν τη θεωρούν βαλίτσα που πρέπει να μείνει στο αυτοκίνητο, να μην τη χρεώνουν). Περάσαμε τη διαδρομή όρθιοι στην κουπαστή στο επίπεδο των αυτοκινήτων και λίγο ο ήλιος, λίγο η θάλασσα και οι γλάροι τελειώσαμε χωρίς πίκρα στο στόμα.
 
Το Dachau περίμενε στην επιστροφή. Στο δρομολόγιο των 9.45 με το σκοτάδι βαρύ μπήκαμε σε παντόφλα άλλης εταιρίας (η κακομεταχείριση των ατόμων με κινητικές δυσκολίες δεν είναι προνόμιο μιας μόνο), ρώτησα και πάλι το ίδιο. Υπάρχει τρόπος πρόσβασης στο σαλόνι; Η απάντηση ναι, αλλά τώρα τι μου λέτε; Να βρούμε άλλο τρόπο! Απάντηση βαρεμάρας και παραίτησης.
 
Ο διαχειριστής της κίνησης παρακάτω με τσιγάρο στο χέρι ρωτάει, θα μείνει στο αυτοκίνητο; Λέμε ναι, αφού δεν μπορείτε να της εξασφαλίσετε πρόσβαση στο σαλόνι. Με βαρύ ύφος μας προσανατολίζει δίπλα σε μεγάλο φορτηγό ψυγείο! Η εξάτμιση του στο σημείο του παραθύρου του καθηλωμένου επιβάτη, που πρέπει να κρατάει το παράθυρο κλειστό! Σε δύο λεπτά ξεκίνησε η δυσφορία!
 
Διαμαρτύρομαι στον καπνιστή διακινητή και μου απαντά, δε φτάνει που δε σε κόλλησα και μπορείς να ανοίξεις την πόρτα, μιλάς κιόλας και μετά τα γνωστά βρισίδια της αγανάκτησης. Με το που ξεκινά το καράβι, το φορτηγό σβήνει τη μηχανή, βγαίνουμε από το αυτοκίνητο και περνάμε τη διαδρομή και πάλι όρθιοι, ανάμεσα σε αυτοκίνητα σε ένα κατασκότεινο καράβι (δεν έχει κουπαστή που μπορείς να δεις έξω).
 
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Όταν το αναφέρω, μου λένε πολλές αντίστοιχες ιστορίες. Οι εγκαταστάσεις για ΑΜΕΑ είναι διακοσμητικές και μόνο, το προσωπικό δε μπαίνει στον κόπο στη λογική κάτσε στο αυτοκίνητο και σκάσε. Η αρχή που αδειοδοτεί τα πλοία, οι σύλλογοι ΑΜΕΑ, αλλά και η εισαγγελική αρχή έχουν το λόγο. Για τις εταιρίες μένει η ντροπή.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.