Η Νυμφαια τοπος δρασης κατα συρροη δολοφονων αδεσποτων σκυλων

Ως ένα άλλο χόμπι φαίνεται πως έχει γίνει για κάποιον ή για κάποιους συμπολίτες μας η δολοφονία αδέσποτων σκύλων. Χόμπι μάλιστα που βρίσκει κυριολεκτικά εφαρμογή και το ρητό «ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος». Μόνο που στην περίπτωση αυτή συνεχίζει και να δολοφονεί.
 
Ο έως τώρα απολογισμός, των δύο τελευταίων εβδομάδων, αγγίζει τα τέσσερα αδέσποτα σκυλιά, τα οποία δολοφονήθηκαν στην περιοχή της Νυμφαίας, όπως δεκάδες βέβαια άλλα αδέσποτα ζώα στο παρελθόν.
 
Συγκεκριμένα όπως μας ενημέρωσε η συμπολίτισσά μας  κ. Αρετή Καρρά, την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου πέθαναν από δηλητηρίαση δύο θηλυκά σκυλάκια. Η πρώτη, η δύο ετών Ιβάνα, πρώην φοβική σκυλίτσα, όπως μας την περιέγραψαν, στειρωμένη και πανέμορφη και η δεύτερη, η κατάμαυρη μικρούλα Μπουμπού, που χαρακτηριζόταν από την ανάγκη της για χάδια, «δίνοντας το ποδαράκι της σε όποιον είχε την καλή διάθεση να την πλησιάσει» όπως μας περιέγραψε η συμπολίτισσά μας.
 
Αυτή την Παρασκευή το περιστατικό επαναλήφθηκε με δύο ακόμα σκυλιά, αυτή τη φορά αρσενικά να βρίσκουν τον θάνατο από χέρι «ανθρώπου» – αν και τίθεται σίγουρα εν αμφιβόλω  η ιδιότητα του ανθρώπου– επίσης από δηλητηρίαση, και πέθαναν αβοήθητα τα ξημερώματα της ίδιας ημέρας, επίσης στην περιοχή της Νυμφαίας.
 
Τα πτώματά του Μπάμπη και του Σαμία, ανακάλυψε εργαζόμενος του Τουριστικού Περιπτέρου της Νυμφαίας που ειδοποίησε την κ. Καρρά η οποία, μεταξύ άλλων, τα φρόντιζε και η οποία βρέθηκε μπροστά στο αποτρόπαιο θέαμα, λίγους μήνες μετά την αντίστοιχη δολοφονία του «αγαθού γίγαντα» Δία για τον οποίο επίσης είχαμε γράψει.
 
Τα τέσσερα αυτά περιστατικά δεν ήταν φυσικά τα μοναδικά καθώς, όπως εξήγησε η ίδια, λίγες ημέρες με την δολοφονία του Δία, άλλη μία θηλυκή σκυλίτσα, η Πετρούλα, την οποία η ίδια γνώριζε από κουτάβι, βρήκε επίσης τον θάνατο με δηλητήριο εποχής, ενάμιση μήνα μετά την γέννηση των έξι κουταβιών της, τα οποία ακολούθησαν με εξίσου φριχτό θάνατο μία εβδομάδα μετά.
 
Τόσο από την άνωθεν μαρτυρία όσο και από τις δεκάδες μαρτυρίες συμπολιτών μας, γίνεται κατανοητό ότι η περιοχή της Νυμφαίας ειδικότερα, αποτελεί τόπο εγκλήματος ενός ή πολλών κατά συρροή δολοφόνων. Άλλωστε οι αριθμοί και η συχνότητα των περιστατικών πλέον το αποδεικνύουν.
 
Η Νυμφαία επίσης πέραν από τόπο δολοφονίας απροστάτευτων τετράποδων ψυχών αποτελεί  και τόπο συνάντησης φίλων, περπατητών, αθλητών κ.ο.κ. επομένως μας προκαλεί εντύπωση η ανενόχλητη δράση ψυχικά διαταραγμένων ανθρώπων που επιδίδονται εβδομαδιαίως, αν όχι καθημερινά, σε δολοφονίες αδέσποτων ζώων, τα οποία μάλιστα τελούν υπό την «προστασία» συμπολιτών που αφιερώνουν ψυχή, χρόνο και χρήματα στις ψυχές αυτές.
 
Εντύπωση μας προκαλεί λοιπόν πέραν των ενδεχόμενων μαρτυριών που θα έπρεπε να υπάρχουν για την ανεύρεση των δραστών και η μη κινητοποίηση αρμοδίων μηχανισμών και φορέων για την καταπολέμηση του φαινομένου.
 
Δεν έχει περάσει περισσότερο από ένας μήνας που τα ΜΜΕ της χώρας φιλοξενούσαν ειδήσεις για τα προγράμματα εκπαίδευσης σχετικά με την κακοποίηση ζώων που πραγματοποιούνται από την ελληνική αστυνομία σε συνεργασία, μεταξύ άλλων, με την Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία. Σεμινάρια τα οποία βασίστηκαν σε αμερικάνικες έρευνες οι οποίες πέραν όλων των υπολοίπων, έχουν διαπιστώσει πως πίσω από περιπτώσεις κακοποίησης ενός ζώου, κρύβονται κακοποιήσεις μελών της οικογένειας του δράστη ή των δραστών, ο οποίος ή οι οποίοι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων έχουν ψυχοπαθητική προσωπικότητα. Με τα σχετικά μάλιστα δελτία τύπου που κυκλοφόρησαν για την επικοινώνηση των σεμιναρίων να χαρακτηρίζουν την κακοποίηση ζώων και την κακοποίηση παιδιών, ως «παράλληλα εγκληματικές πράξεις».
 
Τι περισσότερο λοιπόν χρειάζεται να δούμε, να ακούσουμε, να γράψουμε για να κατανοήσουμε μεμονωμένα ο καθένας εξ ημών, αλλά και συλλογικά ως κοινωνία, την επικινδυνότητα φαινομένων όπως τα καταγεγραμμένα άνωθεν, – της ύπαρξης δηλαδή κατά συρροή δολοφόνων ζώων – και να ενεργήσουμε ως οφείλουμε; Τόσο οι φιλόζωοι όσο και εκείνοι που δεν λογίζουν την ζωή ενός ζώου ως σημαντική, σε σχέση με την ανθρώπινη.
 
Και άραγε χρειάζονται έρευνες ή επιστήμονες που να υποδεικνύουν το προφανές; Ότι όποιος είναι ικανός να βλάψει ένα ζώο, είναι ικανός να πράξει αντίστοιχα και σε έναν άνθρωπο; Και ποιο είναι τελικά το σημείο εκείνο που περιμένουμε να ξεπεραστεί για να ενεργήσουμε ως οφείλουμε; Και εν κατακλείδι πόσο δύσκολο είναι, εφόσον η κοινωνία σιωπά, οι αρμόδιοι μηχανισμοί να θεσπίσουν ή να θέσουν σε λειτουργία «εργαλεία» ελέγχου;
 
Νισάφι πια!  

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.