Via Egnatia-κες και αλλες οφειλες του Δημοσιου
Έχουν ομολογουμένως ενδιαφέρον όσα πληροφορηθήκαμε δια στόματος αντιπεριφερειάρχη κ. Δημήτρη Πέτροβιτς για τις απλήρωτες οφειλές του Δημοσίου που σχετίζονται με τον φορέα που υπηρετεί και αφορούν σε συμβάσεις της Περιφέρειας ΑΜ-Θ με τον Ιδιωτικό Τομέα, κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους 2016, και οι οποίες κατά τον ίδιο οφείλονται στην ψήφιση του νόμου 4412/2016 τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, προκρίνοντας ως λύση τον εξωδικαστικό συμβιβασμό. Τα πράγματα όμως επί της ουσίας είναι περισσότερο δύστροπα από μόνα τους, για τους εξής λόγους:
1ον. Όπως περιήλθε στην αντίληψή μας κάποιες από αυτές τις δαπάνες του 2016 αφορούσαν στις πολιτιστικές εκδηλώσεις Via Egnatia 2016, άρα κόπηκαν μετά τον Αύγουστο του 2016, και οι αρμόδιοι για την Οικονομική Διαχείριση των ενταλμάτων έπρεπε να είναι ήδη ενημερωμένοι στις αλλαγές.
2ον. Προβλήματα αποπληρωμής τιμολογίων αντιμετωπίζουν όμως και εντάλματα του ιδιωτικού τομέα που αφορούν στις εκδηλώσεις Via Egnatia 2017. Άρα μήπως κάποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του και πρέπει όντως να βρεθεί μια κάποια λύση;
Το σημαντικότερο δε όλων ότι πορευόμαστε ολοταχώς προς το κορυφαίο αναπτυξιακό συνέδριο της Περιφέρειάς μας με την παρουσία σύμπαντος σχεδόν του υπουργικού συμβουλίου. Όμως, ποια ανάπτυξη μπορούμε να περιμένουμε ως περιοχή όταν οι στοιχειώδεις λειτουργίες του κράτους, όπως αυτή της οικονομικής διαχείρισης βασικών του λειτουργιών δεν μπορεί να διεκπεραιωθεί;
Και το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό σε όλους ότι συνυφαίνεται και με την υποστελέχωση (αλλά και την άναρχη διαχείριση) του δημοσίου τομέα, ζήτημα που είχε τεθεί αρκετά χρόνια πριν από τον τότε εκτελεστικό γραμματέα Κώστα Κατσιμίγα, ο οποίος είχε εντόνως και σφοδρά αντιδράσει στην απογύμνωση-υποστελέχωση της Κομοτηνής, διοικητικού περιφερειακού κέντρου, με τις μετατάξεις υπαλλήλων προς τις υπηρεσίες των υπολοίπων περιφερειακών ενοτήτων. Να λοιπόν που «ο κόμπος έφτασε στο χτένι» και οι διοικούντες πρέπει να εξετάσουν με πολλή περίσκεψη την αποτελεσματικότητα αλλά και τη δυναμική, σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, των περιφερειακών υπηρεσιών.
Γιατί για να επιβιώσει αλλά και να προοδεύσει ο ιδιωτικός τομέας, με το σύνολο των εργαζομένων που διατηρεί, έστω στο πλαίσιο της μνημονιακής Ελλάδας, θα πρέπει και το δημόσιο, διοικητικό πλαίσιο να είναι και σαφές και λειτουργικό. Και δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται το «φάρμακο» του εξωδικαστικού συμβιβασμού, τη στιγμή που ο ιδιώτης έχει πληρώσει για το σύνολο των υλικών του συγκεκριμένη χρονική στιγμή προκειμένου αυτά να του αποσταλούν, όταν κάθε ευρώ σήμερα ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις είναι χρήσιμο. Γιατί για οποιονδήποτε δαπάνησε χρήματα στην επιχείρησή του για δουλειά του δημοσίου το 2016, να εντέλλεται να καταφύγει σε εξωδικαστικό συμβιβασμό το 2017, πληρώνοντας εκ νέου, αφού δημιουργείται ανάγκη πληρωμής δικηγόρου, για να πάρει τα χρήματά του στις καλύτερες των περιπτώσεων το 2018, ο εξωδικαστικός συμβιβασμός δεν είναι ούτε πρέπον ούτε ευεπίφορος ως λύση.
Ας το σκεφθούμε λοιπόν, και επειδή όλα τα ζητήματα της ζωής είναι πολιτικά, οι ταγοί της περιοχής μας, ως οφείλουν, ας λάβουν θέση κι ας διορθώσουν. Γιατί, όσο κι αν σήμερα αγνοείται, όσο κι αν σήμερα είναι αντικείμενο φορολογικού πολέμου, αν ο ιδιωτικός τομέας παύσει να λειτουργεί, τότε όσα συσσίτια και να διοργανώσει κάποιος, η χώρα δεν σώζεται…
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
