Ο «Γιαννης που αγαπησε» η Κατερινα Καλφοπουλου συνεπηρε το κοινο της Κομοτηνης

Άκρως επιτυχημένη σε ποιότητα, αλλά και προσέλευση κόσμου η βιβλιοπαρουσίαση των βιβλιοπωλείου «Δημοκρίτειο», της ΕΜΕ Ροδόπης και των εκδόσεων «Τραυλός»

Ο Γιάννης που αγάπησε η μαθηματικός και συγγραφέας Κατερίνα Καλφοπούλου, ήταν η αφορμή της συνάντησης, μαθηματικών, φιλολόγων, εκπαιδευτικών γενικότερα, αλλά και φιλαναγνωστών συμπολιτών μας, το απόγευμα του Σαββάτου, στο βιβλιοπωλείο «Δημοκρίτειο» στην Κομοτηνή.
 
Η Κατερίνα Καλφοπούλου επέστρεψε στην πόλη από την οποία ξεκίνησε η εκπαιδευτική της καριέρα στο δημόσιο σχολείο, για να μιλήσει για την αγάπη αυτή απέναντι στον Γιάννη, στο πρόσωπο του οποίου μετουσίωσε την αγάπη της απέναντι στο σύνολο των μαθητών με τους οποίους έχει «συναντηθεί» στην έως τώρα διδασκαλική της πορεία, αλλά και την αγάπη της για την επιστήμη των μαθηματικών.
 
 

Ανδρέας Λύκος
 
«Το βιβλίο εμπεριέχει καθημερινές ιστορίες από τη διδακτική πράξη που θα μπορούν τώρα, πια, να εμπνεύσουν και άλλους ανθρώπους»

 
Ιστορίες από την σχολική αίθουσα, που αρχικά όπως εξήγησε ο πρώτος ομιλητής της εκδήλωσης που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία  του βιβλιοπωλείου, των εκδόσεων Τραυλός και το παράρτημα Ροδόπης της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, ο μαθηματικός Ανδρέας Λύκος, κατέγραψε στο «διδακτικό της ημερολόγιο», το ιστολόγιο «Μαθηματικά + Λογοτεχνία» το οποίο διατηρεί από τα χρόνια της παραμονής της στην Κομοτηνή. Ένα «ημερολόγιο» στο οποίο «στοχάζεται για τον τρόπο προσέγγισης μια έννοιας ή μιας κατάστασης που βίωσε μέσα στην τάξη και ανατροφοδοτεί τη διδασκαλία της με νέες μεθόδους εμπνευσμένες όχι μόνο από τα πολλά σχετικά βιβλία που έχει διαβάσει, αλλά και από την καθημερινή της διδακτική εμπειρία».
 
Ιστορίες λοιπόν από τη διδακτική της πράξη αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για το βιβλίο με τίτλο «Ο Γιάννης που αγάπησα: Ιστορίες ανατροπής στην τάξη των μαθηματικών», που καταγράφει όλους τους προβληματισμούς που η ίδια συγκέντρωσε στο ιστολόγιο της τα τελευταία χρόνια. «Καθημερινές ιστορίες από τη διδακτική πράξη που θα μπορούν τώρα, πια, να εμπνεύσουν και άλλους ανθρώπους. Να εμπνεύσουν κυρίως συναδέλφους κάθε ειδικότητας αλλά και γονείς για τον τρόπο» όπως εξήγησε ο κ. Λύκος καθώς όπως επεσήμανε « οι μαθητές της Καλφοπούλου δεν διδάσκονται μόνο μαθηματικά. Διδάσκονται τα μαθηματικά όχι απλά ως στείρα απομνημόνευση τύπων και τεχνικών, ούτε φυσικά ως ένα απλό παιχνίδι συμβόλων. Διδάσκονται τα μαθηματικά ως μέρος της καθημερινότητάς τους, ως αναγκαιότητα για την επιβίωση και κοινωνικοποίησή τους και ως υποσύνολο του πολιτισμού».
 
 

Χαράλαμπος Καραγεωργίου
 
«Το βιβλίο περιέχει τις αυθεντικές αγωνίες, τα πραγματικά προβλήματα και τις επινοήσεις μιας μάχιμης εκπαιδευτικού»

 
Από τα όσα συμβαίνουν στην τάξη της κ. Καλφοπούλου, όπου όπως εξήγησε «τα μαθηματικά γίνονται όχημα για να προσεγγιστούν και άλλα θέματα που άπτονται της ζωής των εφήβων εκτός της σχολικής αίθουσας» έπιασε το νήμα της «αφήγησης» ο φιλόλογος κ. Χαράλαμπος Καραγεωργίου που πήρε τον λόγο.
 
«Οι θέσεις σημείου και κύκλου γίνονται αφορμή για προβληματισμό πάνω στις σχέσεις των ανθρώπων (των προβλημάτων «καρδιάς» συμπεριλαμβανομένων), πενταψήφιοι αριθμοί γίνονται σειριακοί αριθμοί κυνηγετικών όπλων ή μοντέλα τρακτέρ, για να πειστούν κάποιοι μαθητές ότι και τα δικά τους ενδιαφέροντα έχουν θέση στην τάξη» συνέχισε ο ίδιος για να υπογραμμίσει πως «για την Καλφοπούλου διδάσκω μαθηματικά δεν σημαίνει απλώς ενεργοποιώ τους μαθητές, για να πετύχω την εμπέδωση της ύλης. Σημαίνει στοχάζομαι πάνω στη φύση των μαθηματικών και στις δυνατότητες της διδακτικής τους. Το μάθημα γίνεται αντικείμενο φιλοσοφικού στοχασμού, φιλοσοφίας των μαθηματικών, φιλοσοφίας της διδακτικής των μαθηματικών».
 
«Το βιβλίο “μυρίζει”, αίθουσα διδασκαλίας με έναν τρόπο που κανένα ακαδημαϊκό βιβλίο και καμιά έρευνα δεν μπορεί να προσεγγίσει, γιατί περιέχει τις αυθεντικές αγωνίες, τα πραγματικά προβλήματα και τις επινοήσεις μιας μάχιμης εκπαιδευτικού» συνέχισε υπογραμμίζοντας την ανάγκη ο «αναστοχασμός» αυτός για τις πρακτικές που χρησιμοποιούν στην τάξη οι εκπαιδευτικοί να γίνει «οργανωμένα και θεσμοθετημένα», για να καταλήξει λέγοντας πως «οι μεγαλύτερες σοφίες είναι συμπυκνωμένες σε απλές αρχές και η απλή αρχή εδώ είναι η αγάπη. Ο Γιάννης, ο κάθε Γιάννης, ο κάθε μαθητής χρειάζεται αγάπη για να προκόψει. Αυτό ίσως να μας φανερώνει και το μεγάλο μάθημα του βιβλίου. Η αγάπη για τη διδασκαλία των μαθηματικών και του κάθε αντικειμένου είναι αναγκαία συνθήκη αλλά όχι επαρκής, χρειάζεται και κάτι ακόμα: η αγάπη για τα παιδιά. Αυτή είναι που κάνει και τα θαύματα».
 
 

Βάλια Λειβαδίτου
 
«Το θέμα του βιβλίου, αποτυπώνει μια ζωντανή εικόνα της παιδείας σήμερα και πώς να τη βελτιώσετε»

 
Για τον αυτοβιογραφικό χαρακτήρα του βιβλίου της κ. Καλφοπούλου μίλησε με τη σειρά της η φιλόλογος κ.Βάλια Λειβαδίτου, τονίζοντας πως οι ιστορίες που καταγράφει η συγγραφέας «κρατούν μέσα τους την ψυχή της τάξης, τη μεταφέρουν στο χαρτί και περνά στον αναγνώστη».

«Για τον μαθηματικό εικάζω ότι δίνει τρομερές ιδέες για να καταστρώσει τα δικά του πλάνα μαθημάτων. Για τον φιλόλογο/βιολόγο/φυσικό, για τον δάσκαλο ή τον καθηγητή οποιασδήποτε ειδικότητας, αλλά και τον καθηγητή ενηλίκων, των καθηγητή πανεπιστημίου ή οποιαδήποτε σχολής κι αντικειμένου –για όποιον άνθρωπο τέλος πάντων που μπαίνει σε τάξη για να διδάξει- οι ιστορίες της Κατερίνας δίνουν την ώθηση να θυμηθεί για ποιο λόγο κάνει αυτό που κάνει, την αγάπη για τη διδασκαλία, την αγάπη για τους μαθητές, την κατανόηση προς αυτούς» επεσήμανε η ίδια υποδεικνύοντας την αξία του συγγραφικού αυτού δημιουργήματος της κ. Καλφοπούλου για να τονίσει τέλος πως «το θέμα του βιβλίου, αποτυπώνει μια ζωντανή εικόνα της παιδείας σήμερα και πώς να τη βελτιώσετε».


 
Η συγγραφέας, Κατερίνα Καλφοπούλου έλαβε τον λόγο τελευταία, ως είθισται, για να παραθέσει το χρονικό της καταγραφής αλλά και της συγγραφής των ιστοριών που καταγράφονται στο βιβλίο. Να παραθέσει τη δική της «ανάγνωση» των πραγμάτων, να ενισχύσει το υπάρχων περιεχόμενο με ιστορίες που όπως εξήγησε «δεν πρόλαβε» να καταγράψει και να μιλήσει για την αξία και τη μαγεία της μαθηματικής επιστήμης που δεν περιορίζεται στους αριθμούς και τις εξισώσεις.
 
Ακολούθησε ζωηρή συζήτηση με το κοινό, να στέκεται στην αξία του βιβλίου, ως άλλο «εγχειρίδιο» επιβίωσης στη σχολική αίθουσα, αλλά και ως «οδηγό» μετατροπής του μαθήματος, από τον τυπικό χαρακτήρα που επιβάλλει το πρόγραμμα σπουδών κ.ο.κ. σε αφορμή δημιουργίας, εξέλιξης, προβληματισμού και προσπάθειας. 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.