Tramp1 και Helly2

«Για όλα αυτά τα έθνη που παίρνουν τα λεφτά μας και μετά ψηφίζουν εναντίον μας, λαμβάνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια δολάρια και μετά ψηφίζουν εναντίον μας, εμείς παρακολουθούμε αυτές τις ψήφους, ας ψηφίζουν εναντίον μας, θα γλυτώσουμε πολλά (χρήματα), δεν μας ενδιαφέρει. Αλλά αυτό θα αλλάξει, όχι όπως όταν ψήφιζαν εναντίον σου και μετά τους πλήρωνες εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια που κανένας δεν ξέρει τι τα κάνουν»
 
«Αυτό που είδαμε σήμερα εδώ είναι μία προσβολή, δεν θα ξεχαστεί.[…] Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα θυμούνται αυτή τη μέρα που ήταν μόνες υπό επίθεση λόγω της άσκησης των απόλυτων δικαιωμάτων τους ως κυρίαρχο έθνος. Θα το θυμόμαστε όταν θα κληθούμε, για άλλη μία φορά, να καταβάλουμε την μεγαλύτερη (οικονομική) συνεισφορά στα Ηνωμένα Έθνη και θα το θυμόμαστε όταν τόσες πολλές χώρες στρέφονται σε μας, όπως πολύ συχνά κάνουν, για να καταβάλουμε περισσότερα και να χρησιμοποιήσουμε την επιρροή μας για δικό τους όφελος»
 
Τα παραπάνω λόγια δεν ανήκουν σε κάποιον μεγαλο-λομπίστα ούτε σε έναν πανίσχυρο τοκογλύφο. Όχι! Ανήκουν στον εκλεγμένο πρόεδρο της μεγαλύτερης Δημοκρατίας στον κόσμο και σε μία διπλωματική αντιπρόσωπο, επιτετραμμένη στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Κόντρα σε εκείνους που πίστευαν – ή εύχονταν – πως ο Donald Trump θα ήταν ένας δυσθεώρητων διαστάσεων Τσίπρας μετά την εκλογή του, ο ίδιος έχει αρχίσει να θέτει σε εφαρμογή ένα ένα όλα εκείνα, στο άκουσμα των οποίων μουδιάζαμε προεκλογικά.
 
Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ από τις ΗΠΑ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ (τόσο το Ισραήλ όσο και η Παλαιστίνη διεκδικούν ως πρωτεύουσά τους την Ιερουσαλήμ, χωρίς βέβαια να είναι αναγνωρισμένη) και η απόφαση της μεταφοράς της αμερικανικής πρεσβείας εκεί από το Τελ Αβίβ (αναγνωρισμένη διεθνώς διοικητική πρωτεύουσα του Ισραήλ), υπήρξε παντελώς άκαιρη και ευθαρσώς υπονομευτική των ειρηνευτικών διαδικασιών στις χρονίζουσες πληγές της αιμόφυρτης Μέσης Ανατολής. Η επιλογή της στιγμής, το λεγόμενο timing, μας βάζει σε σκέψεις: Γιατί ενώ ο πόλεμος κατά του Ισλαμικού Χαλιφάτου δείχνει να οδεύει προς το τέλος του… πραγματοποιείται μία εμπρηστική κίνηση που είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα οδηγήσει σε νέες αιματοχυσίες; Μήπως ο κ. Trump, (αντι)δρώντας εν μέρει και σπασμωδικά, προσπαθεί να δημιουργήσει αμερικανοτραφή τετελεσμένα και να στεγανοποιήσει συμμάχους την ώρα που ο Vladimir Putin πανηγυρίζει τη ρωσική νίκη κατά του ISIS και έχει εγκαθιδρύσει την επιρροή του στη Συρία; Όπως και να ‘χουν τα πράγματα ένα είναι σίγουρο, ότι η μοίρα της Ιερουσαλήμ θα καθορισθεί από ένα συνολικό σχέδιο, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο θα προσφέρει την τελική λύση στο Ισραηλο-Παλαιστινιακό ζήτημα και επ’ ουδενί από μονομερείς ενέργειες και αφ’ υψηλού αποφάσεις.
 
Η ψηφοφορία, ωστόσο, στα Ηνωμένα Έθνη για την ακύρωση της σχετικής απόφασης μεταφοράς της πρεσβείας φανέρωσε κάτι που ίσως αποδειχθεί πολύ σημαντικότερο από την αναγνώριση ή μη της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραηλινού κράτους, αποκάλυψε, χωρίς ούτε καν τα φτιασιδώματα της διπλωματικής αβρότητος, τις αντιλήψεις και τη στάση εφ’ εξής της νέας αμερικανικής ηγεσίας απέναντι στον ΟΗΕ. Για τον Donald Trump και την αυλή του έρχεται «η Αμερική πρώτα» πάντα και παντού! Το παραπάνω μότο αποτελεί έκφραση ενός εθνικισμού, ο οποίος δείχνει να αγνοεί τις πραγματικότητες του σύγχρονου κόσμου, τον τρόπο λειτουργίας του διεθνούς συστήματος και πρώτιστα τα θέσφατα της εξωτερικής πολιτικής. Ο ΟΗΕ λοιπόν, εν πολλοίς αμερικανικό δημιούργημα, έχει εξυπηρετήσει ποικιλοτρόπως τα αμερικανικά συμφέροντα στο παρελθόν, δεν υπήρξε όμως και δεν θα γίνει δεκανίκι κανενός, παρά την επιθυμία του Αμερικανού προέδρου κάθε διεθνές κατασκεύασμα στο οποίο εμπλέκονται οι ΗΠΑ να λειτουργεί ετεροβαρώς υπέρ αυτών – βλ. τις απόψεις του περί της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP). Ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε το ΝΑΤΟ, πόσο μάλλον ο μοναδικός πραγματικά παγκόσμιος οργανισμός δεν έχουν δημιουργηθεί για να εξυπηρετούν τα αμερικανικά συμφέροντα. Αναφορικά δε με την φερόμενη προσβολή της εθνικής κυριαρχίας των ΗΠΑ που με οφθαλμοφανή ενόχληση κατήγγειλε η κα Haley, η φαιδρότητα του επιχειρήματος ενισχύεται αν αναλογιστούμε ξανά ποιος το επικαλείται, μία διπλωματική αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών εγκαλεί άλλους για προσβολή της εθνικής κυριαρχίας… Όσο για την «επίθεση» που δέχτηκαν οι ΗΠΑ από τα Ηνωμένα Έθνη, η κα Haley έχει μία ηλικία που της επιτρέπει να ανακαλέσει στη μνήμη της όλες εκείνες τις στιγμές που η πατρίδα της προσπάθησε να αποπροσανατολίσει, να ξεγελάσει ή να υπερπηδήσει τον ΟΗΕ.
 
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως ζούσαμε σε έναν μονοπολικό, όπως ονομάζεται, κόσμο, με μοναδικό παγκόσμιο ηγεμόνα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα βιώνουμε ένα πολυπολικό ή κατ’ άλλους απολικό διεθνές σύστημα. Η ανικανότητα του κου Trump να αντιληφθεί πώς λειτουργεί ένα διεθνές σύστημα κρατών σε συνδυασμό με τον χοντροκομμένο εθνικισμό του, το μόνο που καταφέρνουν είναι να επιταχύνουν ιλιγγιωδώς την ήδη κατιούσα πορεία της αμερικανικής ισχύος και την παρέλευση της ηγεμονικής παγκοσμίως θέσης της. Με την απόφαση για την Ιερουσαλήμ οι ΗΠΑ κατάφεραν να στρέψουν αναφανδόν εναντίον τους μακροχρόνια συμμάχους, όπως η Βρετανία (μαζί με την οποία έκαναν ακόμη και το ολέθριο λάθος του Ιράκ) και η Αίγυπτος. Καθόλου μάλλον δεν έχει ακουστά τον Νικόλο Μακιαβέλι ο Αμερικανός πρόεδρος «ο Ηγεμόνας για να είναι επιτυχημένος θα πρέπει να προσφέρει στους ηγεμονευομένους του». Να προσφέρει για να λαμβάνει, όχι να απειλεί. Διότι όπως έχει καταδείξει η ιστορία (βλ. Αθηναϊκή Συμμαχία στην αρχαιότητα) αν η πίεση προς τους ηγεμονευομένους αγγίξει τα άκρα, οι τελευταίοι δεν ακολουθούν σκύβοντας το κεφάλι αλλά απομακρύνονται, απογαλακτίζονται και ίσως οδηγηθούν στην αγκαλιά «τρυφερότερου» ηγεμόνος. Αλλοίμονο όμως, όταν ο μέχρι τώρα ηγεμόνας συντελεί, κόντρα στον θεμελιώδη ρόλο του, στην  αποσταθεροποίηση και όχι στην σταθερότητα του κόσμου, τα δεινά προοιωνίζονται δυσθεώρητα και δεν εξαιρούν κανέναν. Γι’ αυτό προτείνω στον κο Trump, που τόσο τον ενδιαφέρουν τα χρήματα, να πετσοκόψει την συνεισφορά των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη αλλά μαζί να παραδώσει και την μόνιμη θέση που οι πρώτες κατέχουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Ευκταίο θα ήταν, ακόμη, αμφότεροι μαζί με την κα Haley να αλλάξουν τα επώνυμά τους, ώστε να αρμόζουν καλύτερα στις αντιλήψεις και την πολιτική τους…
 
ΥΓ. Ας υπενθυμίσω στους θιασώτες του αμερικανικού ομφάλιου λώρου και ενθουσιώδεις υποστηρικτές της συμμαχίας με το Ισραήλ, που με παρρησία υποστηρίζουν ότι η κατά των ΗΠΑ-Ισραήλ ψήφος είναι το μεγαλύτερο λάθος στην εξωτερική πολιτική των τελευταίων ετών, πως η Ελλάς είναι ανεξάρτητο κράτος, με ψήφο στον ΟΗΕ ισότιμη με αυτήν των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ισραήλ ή της Γερμανίας. Είμαστε κράτος που λειτούργησε πάντα με γνώμονα το σωστό υπό το πρίσμα του διεθνούς δικαίου και όχι ως άνευ κριτικής ικανότητας φερέφωνο.
 
1. Αλήτης
2. Η της Κολάσεως

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.