Kι ομως η απλη αναλογικη ειναι χρησιμη!!!

Το ζήτημα της εφαρμογής της απλής  αναλογικής που έθεσε και συζητά η νυν κυβέρνηση, και το ακούσαμε και τελευταία στη σύναξη με τον γενικό γραμματέα του ΥΠΕΣ Κ. Κώστα Πουλάκη που διοργανώθηκε από τη δημοτική παράταξη της ΠΟΛΗ-τικής Ανατροπής με επικεφαλής την κ. Ελένη Λαφτσή,  θα μπορούσε να είναι αναγεννητικό  για τον παρηκμασμένο και εφησυχασμένο  σήμερα  θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, όταν ειδικά αυτός διοικείται από παρατάξεις που εδράζονται σε ευρείες πλειοψηφίες. Ευρείες πλειοψηφίες που δημιουργούν καθεστωτικές και, ενίοτε, αλαζονικές συμπεριφορές, υπεροψία αλλά και μέθη, αδρανοποίηση και δαιμονοποίηση των μειοψηφουσών παρατάξεων, μετατροπή των δημοτικών συμβούλων που συμμετέχουν σ’ αυτές σε παριστάμενους απλώς ως αδυνατούντες να παράξουν αποτελέσματα.
  
Εν τούτοις το εν αιωρήσει ακόμη πολιτικό αίτημα, θα ήταν όντως λυτρωτικό στην εφαρμογή του, ακόμη κι αν το έχουν καταδικάσει, και μόνον  ως πρόταση σύμπαντες, και φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο και η ΚΕΔΕ.
 
Τα τοπικά πράγματα απαιτούν όμως αλήθειες και εγρήγορση, διαρκή προσπάθεια για το καλύτερο, επιθυμία και σχεδιασμό για την απόδοση μιας καλύτερης πόλης στο παρόν και στο μέλλον. Θέλουν κυρίως αλήθεια, από τον τρόπο π.χ. που ορίζουμε τα μουσεία σ’ αυτόν τον τόπο, μέχρι τον τρόπο που τα διαχειριζόμαστε, γιατί στην Κομοτηνή ό,τι θεωρείται αληθινό έχει κυρίως σχέση με την κρατούσα και κυβερνώσα κάθε φορά παράταξη παρά με την αντικειμενική και επιστημονική αλήθεια. Εξ ου και η Κομοτηνή είναι μια αφάνταστα καθεστωτική-συντηρητική πόλη  που η αλήθεια ούτε διερευνάται ούτε αποσαφηνίζεται, αφού το αληθινόν για χρόνια αφέθηκε να καθορίζεται σύμφωνα με τους όρους που επέβαλλε κάθε φορά η πολιτική εξουσία.
 
Χαρακτηριστικό δείγμα επ’ αυτού τα οριζόμενα ενταύθα, όπως προαναφέραμε, ως μουσεία, παρόλο που η Κομοτηνή διαθέτει ικανούς και καλούς επιστήμονες μουσειολόγους, μια συζήτηση επί των οποίων και της ταυτότητάς τους ποτέ δεν έχει ανοίξει, ούτε έχει συμβεί, ούτε πρόκειται μάλλον να συμβεί στην περιοχή μας. Απλώς εμείς οι πολίτες, ως περίοικοι μάλλον και όχι ως κάτοικοι της πόλης, θα παρατηρούμε, και θα απορούμε σιωπηλοί  πώς στα χαρτιά  το Βυζαντινό Μουσείο Παπανικολάου  ─κλειστό είναι η αλήθεια─ μετατράπηκε στην πορεία του χρόνου  σε Συλλογή.
 
Πώς όμως μια κοινωνία θα πάει μπροστά όταν δεν υπάρχει πολιτικός ανταγωνισμός  και πολιτική συζήτηση στο τοπικό κοινοβούλιο μιας πόλης, στο δημοτικό συμβούλιο, για τη φυγή προς τα εμπρός, τα αργά σε ρυθμό αλλά σταθερά μικρά βήματα  προς την αναγέννηση, τη διόρθωση και την πρόοδο;
 
Αν κάποτε ισχύσει όμως το σύστημα της απλής αναλογικής στην αυτοδιοίκηση, το σίγουρο είναι ότι δεν θα έχουμε «ακυβερνησία» όπως λέει η ΚΕΔΕ, γιατί και ακυβερνησία να έχουμε τον πρώτο καιρό, σταδιακά θα προκύψει και θα σμιλευθεί η έννοια της προσωπικής ατομικής ευθύνης, της υιοθέτησης της άποψης ότι αρμόδιος για όλα τα ζητήματα είμαι κι εγώ, ο δείνα τελευταίος εκλεγείς δημοτικός σύμβουλος της εσχάτης των δημοτικών παρατάξεων, αφού  στους αρμοδίους θα συμπεριλαμβάνονται πλέον όλοι, όλες δηλαδή οι δημοτικές παρατάξεις που μετέχουν του δημοτικού συμβουλίου. Αφού η διακυβέρνηση ενός δήμου και η λήψη αποφάσεων θα προκύπτει όχι με τα δεδομένα κουκιά της συμπολίτευσης αλλά θα στηρίζεται στις συναινέσεις  και την πειθώ  βάσει επιχειρημάτων.
 
Επιπλέον ίσως έτσι σταματήσει κάποια στιγμή η απλή διακοσμητική παρουσία στα δημοτικά συμβούλια-τοπικά εντούτοις κυβερνεία,  η αντιπολιτευτική «φιλολογία», και ίσως αρχίσει να σμιλεύεται το συναίσθημα της πολιτικής  ευθύνης, της συνευθύνης και, κυρίως, το  συναίσθημα της ντροπής και της αποτυχίας, όταν τα πράγματα της πόλεως, δεν βαίνουν καλά!!!

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.