Η Κομοτηνη και το ΔΠΘ μεσα απο τα ματια δυο φοιτητων Erasmus

Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης ανέκαθεν δημιουργούσε γέφυρες επικοινωνίας με την Ευρώπη, δίνοντας την ευκαιρία τόσο σε φοιτητές από τη Θράκη να ταξιδέψουν και να σπουδάσουν για ένα εξάμηνο σε κάποιο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο όσο και σε νέους άλλων χωρών της ΕΕ να γνωρίσουν τη ζωή και τις σπουδές στην πόλη μας, αποκτώντας έτσι καινούργιες γνώσεις και εμπειρίες.
 
Όσον αφορά, ωστόσο, στις κλασικές σπουδές και δη τη διδασκαλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας στα πανεπιστήμια του εξωτερικού, πρόκειται για ένα αφανές κεφάλαιο που πολλοί εξ ημών ίσως λησμονούμε. Αφανές, αλλά σημαντικό, μιας και παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά το ΔΠΘ δεν έχει πάψει να προβάλλει με δημιουργικό πείσμα την Ελλάδα στην Ευρώπη.
 
Πώς, όμως, αξιολογούν την προσπάθεια αυτή οι ίδιοι οι φοιτητές; Την απάντηση δίνουν ο κ. Iñaki Ruiz de Mendoza και η κ. Martina Scialabba, φοιτητές από πανεπιστήμια της Ισπανίας και της Βενετίας αντίστοιχα που μίλησαν στον «ΠτΘ» για την εμπειρία τους στο Erasmus στην Κομοτηνή, τις αναμνήσεις που θα πάρουν μαζί τους στο ταξίδι της επιστροφής, αλλά και τις διαφορές ανάμεσα σε ευρωπαϊκά και ελληνικά πανεπιστήμια.
 
ΠτΘ: Ποιος ήταν ο λόγος που πήρατε την απόφαση να συμμετάσχετε στο πρόγραμμα Erasmus και να σπουδάσετε για ένα εξάμηνο στο ΔΠΘ;
M.S.: Έχοντας ήδη σπουδάσει για τέσσερα χρόνια με αντικείμενο τις νεοελληνικές σπουδές, θέλησα να βελτιώσω το επίπεδο γλωσσομάθειάς, αλλά και να δω τα πράγματα από την πλευρά των Ελλήνων καθηγητών.
Επέλεξα το ΔΠΘ συγκεκριμένα, μιας και είχα πληροφορηθεί από συμφοιτητές μου πως διαθέτει πολλούς καθηγητές όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι μάλιστα έχουν πάντα καλή διάθεση να βοηθήσουν.
I.R.M.: Πιστεύω ότι το Erasmus είναι μια μοναδική ευκαιρία που συμβαίνει μόνο μία φορά στη ζωή. Είναι ένα διάστημα για να κάνεις καινούργιους φίλους από παντού, για να μάθεις πολλά πράγματα και στο πανεπιστήμιο και για την ζωή. Νιώθω πως τώρα είμαι πολύ ώριμος. Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτό το χρόνο που έχω ζήσει στην Ελλάδα, ήταν καταπληκτικά! Εγώ ήθελα να σπουδάσω στην Ελλάδα για να βελτιώσω τα ελληνικά μου. Είχα ήδη μάθει Ελληνικά για τρία χρόνια και είχα ήδη ταξιδέψει δύο φορές στην Ελλάδα. Μπορούσα να διαλέξω να σπουδάσω στα Ιωάννινα, στην Κομοτηνή ή στο Ρέθυμνο. Επειδή δεν υπάρχουν πολλοί φοιτητές Erasmus στην Κομοτηνή, τελικά την επέλεξα. Ήθελα να ζήσω μία αληθινή ελληνική εμπειρία.
 
ΠτΘ: Ποιες είναι οι εντονότερες διαφορές ανάμεσα στις πόλεις καταγωγής σας και την Κομοτηνή, όσον αφορά τον τρόπο ζωής και τις σπουδές;
M.S.:  Μία βασική διαφορά της Κομοτηνής με την Βενετία είναι πως εκεί δεν υπάρχει πανεπιστημιούπολη, αλλά, αντιθέτως, τα κτήρια είναι διάσπαρτα μες στην πόλη. Τα δύο πανεπιστήμια διαφέρουν, ακόμη, γύρω από τον τρόπο με τον οποίο οργανώνονται οι ώρες των μαθημάτων, τις διαδικτυακές πλατφόρμες που χρησιμοποιεί το καθένα, αλλά και την μετακίνηση, αφού στην Βενετία η μετάβαση από το ένα μέρος στο άλλο γίνεται με μικρά πλοία.
Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση στο κομμάτι της διασκέδασης, είναι το γεγονός ότι οι συμφοιτητές μου εδώ κάθονται με τις ώρες σε κάποια καφετέρια! Στην Βενετία, αντιθέτως ένα ραντεβού για καφέ σίγουρα δεν διαρκεί τόσο πολύ. Πιστεύω, όμως, ότι στο μέλλον θα ήθελα να μείνω μόνιμα στην Κομοτηνή.
I.R.M.: Το UPV/EHU (“Universidad del País Vasco” στα Ισπανικά, “Euskal Herriko Unibertsitatea” στα βασκικά και Πανεπιστήμιο της Χώρας των Βάσκων στα ελληνικά) είναι πάρα πολύ διαφορετικό από το ΔΠΘ. Είναι ένα μεγάλο πανεπιστήμιο της βόρειας Ισπανίας και έχει τρεις πανεπιστημιουπόλεις, μία σε κάθε μεγάλη πόλη της Βασκονίας (Βιτόρια, Μπιλμπάο και Σαν Σεμπαστιάν). Θα έλεγα ότι είναι ένα  διεθνές πανεπιστήμιο με πολλούς φοιτητές Erasmus. Στο UPV/EHU υπάρχουν πολλά μαθήματα και πολλά τμήματα. Εγώ σπουδάζω στη Βιτόρια, στην πόλη όπου γεννήθηκα. Στην πόλη μου έχουμε το Τμήμα Φιλολογίας, και εκεί μπορείς να σπουδάσεις όχι μόνο αυτήν που μελετώ εγώ, την Κλασσική Φιλολογία, αλλά και την Ισπανική, την Αγγλική, την Γαλλική, την Βασκική και την Γερμανική. Στην Βιτόρια η πανεπιστημιούπολη είναι στο κέντρο της πόλης και έχει πολύ ωραία κτήρια, όχι σαν στην Κομοτηνή, αν και το πανεπιστήμιο Κομοτηνής βρίσκεται στην φύση, και αυτό μου αρέσει πάρα πολύ. 
Η Βιτόρια και η Κομοτηνή είναι πολύ διαφορετικές πόλεις, η πόλη μου είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις στην βόρεια Ισπανία και είναι μεγάλη πόλη. Το κέντρο της πόλης μου είναι καταπληκτικό και μεσαιωνικό. Βασικά μου αρέσει πολύ η πόλη μου και μου λείπει κάθε μέρα, αλλά, όταν είμαι έξω από την Κομοτηνή, μου λείπει και η Κομοτηνή.
 
ΠτΘ: Πώς ήταν η διαδικασία προσαρμογής σας στην Κομοτηνή;
M.S.: Δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερα προβλήματα προσαρμογής, ούτε δυσκολίες με τη γλώσσα. Η παρακολούθηση μαθημάτων, αλλά και η επικοινωνία ήταν πολύ εύκολες, μιας και η Ελλάδα είναι μία φιλόξενη χώρα, ενώ όσοι φοιτητές γνώρισα ήταν πολύ καλοί μαζί μου!
I.R.M.: Γενικά, η Κομοτηνή δεν είναι μια πολύ όμορφη πόλη, αλλά είναι μια πόλη που κλέβει την καρδιά σου. Είμαι πολύ καλά εδώ. Αυτό που μου αρέσει πολύ είναι ο κόσμος, που είναι καλός. Όλος ο κόσμος ξέρει ότι οι Έλληνες είναι γνωστοί σαν ένας φιλόξενος λαός, και αυτό είναι πάρα πολύ σωστό! Η ζωή στην Κομοτηνή είναι πολύ χαλαρή, και κάθε μέρα μπορείς να πας στα μαγαζιά με κάποιον. Σε αυτή την πόλη δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα, αλλά δεν μπορείς να βαριέσαι. Η Κομοτηνή είναι τέλεια για τα ταξίδια, από εδώ μπορείς να πας στα Βαλκάνια, στην Κωνσταντινούπολη… Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό! Τα ελληνικά είναι μια γλώσσα που μου αρέσει πολύ, και για αυτό ήρθα στην Ελλάδα. Ξέρω ότι δεν μιλάω καλά την γλώσσα αυτήν, αλλά γενικά δεν έχω προβλήματα όταν μιλάω με τους Έλληνες, και, αν δεν ξέρω κάτι, μπορώ να μιλήσω αγγλικά. Μόνο που έχω κάποια προβλήματα στα μαθήματα, γιατί δεν ξέρω ακόμα όλες τις λέξεις. Κάθε μέρα βλέπω ότι τα ελληνικά μου είναι, σιγά σιγά όλο και καλύτερα.
 
ΠτΘ: Τι είναι αυτό που θα σας λείψει περισσότερο φεύγοντας;
M.S.: Θα μου λείψει ο τρόπος ζωής στην Ελλάδα και οι άνθρωποι που είναι πάντα χαμογελαστοί.
I.R.M.: Από την Κομοτηνή θα μου λείψει περισσότερο ο κόσμος. Ο κόσμος στην Κομοτηνή είναι  υπέροχος. Είμαι τέλεια εδώ πέρα. Οι Έλληνες και οι Ισπανοί είμαστε πάρα πολύ κοντινοί, για αυτό μου αρέσει η ζωή και στην Ελλάδα και στην Κομοτηνή. Θα μου λείψει και το φαγητό, γιατί στην Ελλάδα τρώτε καταπληκτικά, και το τζατζίκι είναι υπέροχο. Όταν το τζατζίκι μπαίνει μέσα στην ζωή σου, δεν μπορείς να του πεις όχι μετά!  Τελικά, θα μείνω δέκα μήνες στην Κομοτηνή, και αυτό σημαίνει ότι ένα κομμάτι της θα είναι για πάντα μέσα στην καρδιά μου.
 
ΠτΘ: Ποια είναι η ανάμνηση αυτή που «κρατάτε» ως ιδιαίτερα σημαντική;
M.S.: Επειδή βρίσκομαι λίγο καιρό στην πόλη πιστεύω πως με τον καιρό θα αποκτήσω περισσότερες αναμνήσεις. Μία τρομερή εμπειρία, όμως, ήταν όταν άρχισε να μιλά μαζί μου ιταλικά ένας καθηγητής, ο οποίος τα γνώριζε πάρα πολύ καλά.
I.R.M.: Έχω πολλές καλές αναμνήσεις από τις σπουδές μου, για παράδειγμα, εδώ μπόρεσα να σπουδάσω μαθήματα που δεν υπάρχουν στο πανεπιστήμιο μου, σαν την «Ιστορία της Ελληνικής γλώσσας». Αυτό το θέμα μου αρέσει τόσο πολύ και στην Ισπανία δεν υπάρχει αυτό το μάθημα. Μία άλλη απάντηση είναι πως τα ελληνικά μου γίνονται καλύτερα κάθε μέρα. Και από την Κομοτηνή έχω τέλειες αναμνήσεις, γιατί τώρα έχω νέους καλούς φίλους και όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από την Πορτογαλία, το Βέλγιο, την Τουρκία… και από την Ισπανία!
 
ΠτΘ: Έχοντας ταξιδέψει αρκετά σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ποια μέρη θα θέλατε να επισκεφθείτε ξανά;
I.R.M.: Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση γιατί η Ελλάδα είναι πανέμορφη. Έχω ταξιδέψει πολύ στην Ελλάδα και ακόμα δεν έχω δει τίποτα! Υπάρχουν καταπληκτικά μέρη όπου έχω πάει στην Ελλάδα, για παράδειγμα η Καβάλα, η Κρήτη, η Θεσσαλονίκη, η Σαντορίνη, τα Μετέωρα…  Πέρα από αυτά τα μέρη, μου αρέσει πολύ η Ακρόπολη της Αθήνας, δεν ξέρω, είναι ένα μέρος μαγικό, με σιωπή. Εκεί αισθάνομαι ειρήνη και ηρεμία! Κάποια χρόνια πριν πήγα με την αδελφή μου στις Κυκλάδες, και η Νάξος μου άρεσε τόσο πολύ. Στο κέντρο του νησιού υπάρχει ένα μικρό χωριό, η Απείρανθος, που είναι απλά μαγικό! Και μπορώ να πω ότι πολλές φορές, οι Έλληνες δεν ξέρουν αυτήν την χώρα που έχουνε. Πολλές φορές δεν γνωρίζουν ότι αυτοί είναι πολύ τυχεροί, μένουν στην μία από τις καλύτερες χώρες του κόσμου, και αυτό το λέει ένας Ισπανός. Για εμένα, το καλύτερο μέρος στην Ελλάδα είναι ο Βόλος, ήταν η πρώτη ελληνική πόλη που πήγα στο πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα, ήταν 2014! Πήγα για να δω τους φίλους μου, αυτοί που μου έμαθαν την ελληνική γλώσσα. Αγαπώ πολύ τον Βόλο και το Πήλιο.  Οι παραλίες εκεί πέρα είναι πανέμορφες και τα χωριά (Μηλιές, Μακρινίτσα…) καταπληκτικά!

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.