«Φωτιζοντας» αγνωστες ιστοριες γυναικων του Μακεδονικου Αγωνα

Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου παρουσίασε τις «Γυναίκες της μικρής Πατρίδας» στην Κομοτηνή μετά από 10 χρόνια αποχής από τον «δημόσιο χώρο»

Οι μακεδονικοί αγώνες, ένδοξο μα και σκληρό κομμάτι της ιστορίας μας, μέχρι σήμερα παραμένει διαχρονικό, αλλά συνάμα και επίκαιρο. Μαρτυρικές και ηρωικές σελίδες έχουν γραφθεί για τον τόσο μακρινό, τον τόσο λησμονημένο από κάποιους αγώνα και τις κορυφαίες εκείνες προσωπικότητες που ξεχώρισαν και έμειναν ανεξίτηλες, όχι μόνο στην ιστορία, αλλά και στις μνήμες μας.
 
Κι ενώ υπήρξαν χιλιάδες Μακεδονομάχοι που έχασαν την ζωή τους πολεμώντας για τις αξίες, τα ιδανικά και την πατρίδα, υπάρχουν κάποιες ιστορίες λιγότερο γνωστές, κάποιοι «αφανείς ήρωες», για τους οποίους σπάνια γίνεται λόγος.
 
Τις ιστορίες αυτές «φώτισε» ο συγγραφέας, κ. Θοδωρής Παπαθεοδώρου στο νέο του ιστορικό μυθιστόρημα «Γυναίκες της μικρής Πατρίδας», το οποίο παρουσίασε στις 19 Μαρτίου στο υπόγειο της Λέσχης Κομοτηναίων, μετά από δέκα χρόνια αποχής από τον «χώρο» των βιβλιοπαρουσιάσεων. Την βιβλιοπαρουσίαση διοργάνωσαν τα Βιβλιοχαρτοπωλεία Βαφειάδης, ο Πολιτιστικός Χορευτικός Σύλλογος Θρακών Κομοτηνής και οι Εκδόσεις Ψυχογιός, με χορηγό επικοινωνίας τον «Παρατηρητή της Θράκης», ενώ για το έργο μίλησε η ιστορικός – συγγραφέας, κ. Λεύκη Σαραντινού.
 
Όπως μαρτυρά και ο τίτλος,  «Οι γυναίκες της μικρής Πατρίδας» το βιβλίο φανερώνει άγνωστες πτυχές του Μακεδονικού Αγώνα, παρουσιάζοντας τις απαρχές, την πορεία, αλλά και το τέλος του μέσα από τα μάτια μίας ηρωικής δασκάλας και μίας νοσοκόμας. Οι δύο αυτές γυναίκες, όπως και πολλές άλλες απλές γυναίκες του λαού για τις οποίες γίνεται μνεία, προσέφεραν τα μέγιστα στην πατρίδα σε δύσκολες στιγμές, θυσιάζοντας ακόμα και τη ζωή τους, ενώ είχαν  βάναυσο τέλος βασανιζόμενες από Βούλγαρους Κομιτατζήδες.

 

Βασίλης Βαφειάδης «Ο συγγραφέας μετρά 15 χρόνια στον χώρο της λογοτεχνίας και πολλά από τα έργα του έχουν βραβευθεί»

«Σήμερα έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε τον πολυβραβευμένο συγγραφέα Θοδωρή Παπαθεοδώρου για την παρουσίαση του νέου του βιβλίου ‘’Γυναίκες της μικρής Πατρίδας’’ που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ‘’Ψυχογιός’’. Το ιστορικό αυτό μυθιστόρημα αναφέρεται στις εμβληματικές γυναικείες μορφές, που συνέδραμαν κατά τη διάρκεια του μακεδονικού αγώνα», εξήγησε ένας εκ των διοργανωτών της βιβλιοπαρουσίασης, ο κ. Βασίλης Βαφειάδης, ιδιοκτήτης των βιβλιοχαρτοπωλείων «Βαφειάδης».
 
Το θέμα  είναι εξαιρετικά επίκαιρο το τελευταίο διάστημα, υποστήριξε ο ίδιος, ενώ « το ίδιο το έργο έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αφού ο συγγραφέας μετρά 15 χρόνια στον χώρο της λογοτεχνίας, έχοντας βραβευθεί πολλές φορές. Είναι μεγάλη μας τιμή να τον έχουμε απόψε κοντά μας, καθώς έχει να παρουσιάσει δημόσια τα έργα του 10 χρόνια». 

Χρήστος Τζερνικούδης «Είναι μία καλή ευκαιρία να αναγνωρίσουμε σε αυτές τις γυναίκες το μερίδιο επιτυχίας που τους αναλογεί»

«Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου είναι ένας πανελληνίως γνωστός συγγραφέας και καλός μου φίλος. Σήμερα με μεγάλη χαρά τον καλωσορίζουμε στην Κομοτηνή και, ταυτόχρονα, καλωσορίζουμε το νέο του δημιούργημα ‘’Οι γυναίκες της μικρής Πατρίδας ΄’ πιο επίκαιρο παρά ποτέ», δήλωσε τον λόγο παίρνοντας ο κ. Χρήστος Τζερνικούδης, πρόεδρος Πολιτιστικού Χορευτικού Συλλόγου Θρακών Κομοτηνής.
 
Κεντρικά πρόσωπα είναι οι γυναίκες που, ενώ σε δύσκολες στιγμές που πέρασε η πατρίδα μας, προσέφεραν τα μέγιστα, δεν έχουν προβληθεί τόσο όσο οι άντρες. Η παρουσίαση του εν λόγω  ιστορικού μυθιστορήματος, επομένως, αποτέλεσε μία πολύ καλή ευκαιρία «να αναγνωρίσουμε στις γυναίκες αυτές το μερίδιο της επιτυχίας που τους αναλογεί». 

Θοδωρής Παπαθεοδώρου «Εμείς οι Θρακιώτες είμαστε ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι σε εθνικά ζητήματα, έχοντας μεγαλώσει σε ‘απόσταση αναπνοής’ από τα σύνορα»

«Έχω δέκα χρόνια να πραγματοποιήσω βιβλιοπαρουσίαση, στο μεσοδιάστημα, ωστόσο, έγραψα 14 μυθιστορήματα, στην πλειονότητά τους ιστορικά. Αποφάσισα να παρουσιάσω στην Κομοτηνή τις ‘’Γυναίκες της μικρής πατρίδας’’ αφενός λόγω του θέματός τους, αφετέρου λόγω της καταγωγής μου, καθώς κατάγομαι από την Ορεστιάδα», είπε ο κ. Θοδωρής Παπαθεοδώρου μιλώντας για την απόφασή του να συνομιλήσει δια ζώσης με το κοινό μετά από χρόνια αποχής από τον δημόσιο χώρο.
 
«Εμείς οι Θράκες και ιδίως οι Εβρίτες μεγαλώσαμε σε ‘’απόσταση αναπνοής’’ από τα σύνορα. Είμαστε ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι, επομένως, στα εθνικά θέματα, στα θέματα της πατρίδας μας. Έτσι, ένα βιβλίο που αναφέρεται στον μακεδονικό αγώνα τότε που η πατρίδα μας, και των Θρακιωτών και των Μακεδόνων ήταν ακόμη σκλαβωμένη δεν θα μπορούσε να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο» επεσήμανε ο ίδιος.
 

Πρόκειται για μία δουλειά που, όπως εκμυστηρεύθηκε, τον απασχολεί δύο χρόνια τώρα, ενώ αποφάσισε πως είναι η κατάλληλη συγκυρία να το παρουσιάσει αφού «έτυχε η συγκυρία να έρθει και το θέμα να είναι ξανά επίκαιρο. Ελπίζω να είναι για καλό και όχι για κακό, όπως φοβάμαι. Αυτό που με ενδιαφέρει κατά κύριο λόγο μέσα από την συγγραφή είναι να περάσω μηνύματα ιδίως στον απλό κόσμο. Για εμένα η λογοτεχνία υπηρετεί, όχι μόνο τη συγγραφή, αλλά πρωτίστως την  ιστορία και την πατρίδα».
 
Ο συγγραφέας έχει συνδέσει την πατρίδα και τους αγώνες για αυτήν με τη ελευθερία, την αυτοτέλεια, την αυτονομία και την περηφάνια, αν και όπως ανέφερε στη συνέχεια «τα τελευταία χρόνια όποιος δηλώνει την φιλοπατρία θεωρείται φασίστας ή χουντικός ∙ η πατρίδα, όμως, είναι κάτι που αφορά όλη την ελληνική κοινωνία». Το βιβλίο, παρ’ όλα αυτά, είναι λογοτεχνικό και όχι ένα πολιτικό μανιφέστο. Αποτελεί ένα «λογοτεχνικό ταξίδι», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος, για την απόλαυση του αναγνώστη, αλλά και μία πηγή γνώσης που θα αποκομίσει κλείνοντάς το.
 
Ο τίτλος του βιβλίου δεν είναι καθόλου τυχαίος, αφού οι κεντρικές ηρωίδες του έργου είναι μία δασκάλα και μία νοσοκόμα μέσα από τα μάτια των οποίων ο αναγνώστης παρακολουθεί τις απαρχές και την πορεία του Μακεδονικού Αγώνα. Όλο το μυθιστόρημα είναι αφιερωμένο σε αυτές τις γυναίκες, τις γυναίκες της «μικρής Πατρίδας», τις γυναίκες του Μακεδονικού Αγώνα για τις οποίες δεν γνωρίζουμε τίποτα.
 
«Υπήρχαν κάποιες δασκάλες που, αν και ευκατάστατες, μεταφέρονταν σε όλα τα σχολεία της Μακεδονίας και της Θράκης προσπαθώντας να μεταδώσουν τη γλώσσα και να βαστάξουν το φρόνημα του ελληνισμού. Πολλές από αυτές κυνηγήθηκαν και βασανίστηκαν από τους Κομιτατζήδες. Τέσσερις μάλιστα δολοφονήθηκαν με βάναυσο τρόπο», συνέχισε ο κ. Παπαθεοδώρου για να μιλήσει ειδικότερα για την εμβληματική, αν και άγνωστη, μορφή της δασκάλας Κατερίνας Χατζηγεωργίου, η οποία κάηκε ζωντανή μέσα στο σχολείο της. Αρνήθηκε να το εγκαταλείψει όταν της το ζητήθηκε, αφού στο υπόγειό του φιλοξενούσε και νοσήλευε τέσσερις Μακεδονομάχους, δύο Κρητικούς και δύο Μακεδόνες.
 
«Σε αυτές τις γυναίκες, τις ηρωικές και ατρόμητες δασκάλες, αλλά και στις αγρότισσες που εφοδίαζαν τα ελληνικά σώματα, στις ταχυδρόμους, στις πράκτορες, σε αυτές τις γυναίκες του λαού μας, της Μακεδονίας και της Θράκης είναι αφιερωμένο το βιβλίο», κατέληξε με θέρμη ο συγγραφέας.


 

Λεύκη Σαραντινού «Το έργο καλύπτει ένα κενό που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία»

Για την αξία του βιβλίου ως ιστορική εργασία έκανε λόγο η ιστορικός και συγγραφέας, κ. Λεύκη Σαραντινού. Οι «Οι γυναίκες της μικρής Πατρίδας» είναι μία «πολύ αξιόλογη δουλειά που εστιάζει στον μακεδονικό αγώνα, ενώ φαίνεται να αποτελεί την απαρχή μίας τριλογίας» εκτίμησε η ίδια.
 
 Είναι η αφήγηση του Μακεδονικού Αγώνα μέσα από τα μάτια των γυναικών που προσέφεραν σε αυτόν και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ο συγγραφέας διηγείται την ιστορία τους, ανατρέχοντας, ταυτόχρονα, σε γεγονότα της εποχής του 20ου.
 
«Δεν υπάρχουν αρκετές  συγγραφικές εργασίες για την περίοδο των Μακεδονομαχιών, αφού η ελληνική βιβλιογραφία εστιάζει συνήθως στην Σμύρνη. Εξ ου και ένα θέμα πιο άγνωστο, ένα κενό που έρχεται να συμπληρώσει ο συγγραφέας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το έργο είναι τεκμηριωμένο ιστορικά, έχει, δηλαδή, μεγάλη βιβλιογραφία από πίσω του» επεσήμανε κλείνοντας την τοποθέτησή της η κ. Σαραντινού.

 
 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.