Γραφοντας σεναρια με τ’ ονειρο η τρεις και μια σπουδες

Γράφει ο Γιάννης Βουλτσίδης*

Ι. Γόνιμες επιρροές  ή μαθητεύοντας  στον Βόλο

Η  ποίηση –λέω στον μικρό που με ρωτά  για το παράδοξο πολλές φορές  των μορφών της– μιμείται την λογική του ονείρου, φέρνει τα πάνω κάτω, κάνει τον άνθρωπο να πετάει και τον άγγελο να σέρνεται, όχι όμως χωρίς νόημα, αλλά ούτε και τόσο πρόδηλα  σαν κήρυγμα, σαν παιχνίδι περισσότερο, με την ανάσα του παιχνιδιού.

Και  ποιητής γίνεται  αυτός  που καταφέρνει  να γράψει σενάρια  και με ανοιχτά μάτια, ξύπνιος. Διότι, στα όνειρά μας όλοι ένα είδος σκηνοθέτη είμαστε, μέσω της ασύνειδης κατασκευής εικόνων.

Και  έρχεται ο μικρός πίσω από τον μπερντέ  και βάζει τον Καραγκιόζη  να παρατηρεί το πολυτελές σεράι και να του φαίνεται λειψό και φτωχό διότι  απουσιάζουν τα συναισθήματα από μέσα.

Το μάθημα παραδόθηκε  εδώ στο 16ο  δημοτικό σχολείο του Βόλου, στον μαθητή της τετάρτης τάξης Γιώργο Καμμένο  –καμία σχέση με τον πολιτικό. 

ΙΙ. Ο  γιορτασμός του 1821 και «Ο Καπετάν Χρήστος Μηλιώνης» του Παπαδιαμάντη στην Ξάνθη

Γιορτάζω , σημαίνει ανυψώνω, τραβώ από την λήθη. Νομίζω  ότι στον τόπο που γέννησε τις σημαντικότερες μορφές τέχνης ( το θέατρο ας πούμε) απουσιάζει σήμερα η κινητήριος δύναμη κάθε τέχνης: Η φαντασία. Με παράτες και ρητορικό στόμφο δεν τιμάς κανέναν ήρωα, μάλλον τον υποτιμάς. Θυμηθείτε απλά τον οικείο τόνο του Καβάφη όταν μιλά γι αυτούς που όρισαν τους εαυτούς τους να φυλάνε Θερμοπύλες!

Πριν λίγες μέρες ανεβάσαμε στην Ξάνθη, στην «Παιδική πολιτεία» μια θεατρική παράσταση που βασιζόταν στο γνωστό ιστορικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Ο Καπετάν Χρήστος Μηλιώνης»

Σε αυτό το έργο, μαστορικά ο Παπαδιαμάντης  ξετυλίγει μια  ιστορία,  υποστηρίζοντας έντεχνα ότι αρχή κάθε επανάστασης είναι η αδικία που έχει υποστεί ένας λαός, κι αν θέλει να περιφρουρήσει  την αξιοπρέπειά του, δεν μπορεί παρά  να αγωνισθεί έως θανάτου. Διότι η ελευθερία είναι το ύψιστο αγαθό.


Αυτό το γενικό όμως το προσωποποιεί , ώστε ο αναγνώστης, ή ο θεατής, να αισθανθεί την αδικία, μέσα στην ιστορία ενός νεοαρραβωνιασμένου  ζευγαριού (της Ελένης και του Κωνσταντή),  αφού η ομορφιά της Ελένης μπαίνει στο μάτι του πλούσιου Μπέη ‒Αγά‒ και την αρπάζει με το ζόρι, για να την χώσει στο χαρέμι του.

Η αδικία οπότε προσωποποιείται, ενσωματώνεται, δεν παραμένει αφηρημένη έννοια, είναι κάτι που μπορεί να παίζει έξυπνα με τον ευαισθητοποιημένο θεατή μικρό ή μεγάλο αδιάφορα.

Περιττό να πω, ότι οι μικροί μας φίλοι, απόλαυσαν την παράσταση, από τον «Μικρό Διάκοσμό» μου, σε διασκευή και  μουσική δική μου και  φιγούρες και σκηνικά της Γεωργίας Γιαννοπούλου.

Το ενδιαφέρον αυτής της δουλειάς είναι ότι ο «Μικρός Διάκοσμος»  έχει πρωτοεισάγει ένα καινούργιο είδος θεάτρου στην Ελλάδα –δημιουργία  εξ ολοκλήρου δικιά του– όπου πέρα από τον γνωστό  Καραγκιόζη ανεβάζονται κι άλλα έργα  και χωρίς τον Καραγκιόζη. Βασικά είναι ένας συνδυασμός μουσικού θεάτρου, περφόρμανς, ζωντανής μουσικής και αφήγησης με στοιχεία θεάτρου σκιών. Είναι μια πειραματική πρωτοποριακή πρόταση, που έχει παρουσιασθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό  και έχει δημιουργήσει ήδη ένα ενθουσιώδες κοινό. 

ΙΙΙ. Μετά το Πάσχα παραστάσεις στον Ίμερο για σχολεία και νηπιαγωγεία

Μετά το Πάσχα και μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς  στον «ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΚΟΣΜΟ» μας στην περιοχή παραλίας Ιμέρου, θα δίνονται παραστάσεις  για τα σχολεία και νηπιαγωγεία της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Ο «ΜΙΚΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ» είναι ως γνωστόν ένας πολυχώρος τέχνης κοντά στην θάλασσα, που κάθε σχολείο μπορεί να τον επισκεφθεί. Διαθέτει  περιποιημένο περιφραγμένο χώρο –κυλικείο, αίθουσες εκθέσεων παραστάσεων, βιβλιοθήκη κλπ.
Το κάθε σχολείο που θα εκδράμει πολιτιστικά στον «ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΚΟΣΜΟ» θα’ χει την χαρά  να απολαύσει το ακόλουθο πρόγραμμα:

 
  1. «Ο Καραγκιόζης στο κυνήγι της χαμένης αρμονίας» ένα έργο θεάτρου σκιών, που αφορά όχι μόνο τα μικρά παιδιά, με ζωντανή μουσική (σαντούρι, τρίχορδο, τραγούδι)
  2. Συζήτηση με τα παιδιά για την παράσταση που παρακολούθησαν και τα ερωτήματα που τους γεννήθηκαν.
  3. Διάδραση : Οι μικροί μας φίλοι μπαίνουν οι ίδιοι πίσω από τον μπερντέ, υποδυόμενοι  τους ήρωες του θεάτρου Σκιών. 

Για τα παιδιά των νηπιαγωγείων-παιδικών σταθμών, φυσικά το πρόγραμμα αλλάζει.
Παρουσιάζεται άλλη ιστορία «Ο Καραγκιόζης ψαράς» ή «Ο Τρομάρας» του Γεωργίου Βιζυηνού και γίνεται μουσική διάδραση στο τέλος.
 
Το Θρακικό Θέατρο Σκιών μπορεί επίσης να επισκεφθεί  σχολεία και  νηπιαγωγεία και να δώσει παραστάσεις στον χώρο τους. 

IV. Το « Μέσω Ναυπλίου»  στο «Στούντιο» στην Αθήνα 

Το καινούργιο ντοκιμαντέρ του Γιάννη Βουλτσίδη προβλήθηκε  το Σάββατο 31 Μαρτίου 7μ.μ., σ’ έναν από τους «ιστορικούς» κινηματογράφους της Αθήνας, το θρυλικό «Στούντιο»
Η ταινία διαπραγματεύεται το θέμα της προφορικότητας  σε σχέση με τον γραπτό επίσημο λόγο. Πόσο μπορεί να πλουταίνει μια κοινωνία, από την καθημερινότητά της μέχρι  την οικονομική και πολιτιστική της ζωή, δίνοντας προσοχή κι αφήνοντας δημιουργικά να επηρεασθεί από τρόπους  και συμπεριφορές  που το αυθεντικό ‒άρα η αμεσότητα του αισθήματος‒ έχουν τον πρώτο λόγο.
 

*O Γιάννης Βουλτσίδης είναι σκηνοθέτης και ιδρυτής του Θρακικού Θεάτρου Σκιών.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.