Ζουμε απο τυχη και πεθαινουμε απο αδιαφορια

Πάει κι αυτή η Πρωτομαγιά…κι ας καρτερούμε μια άλλη.
Θυμήθηκα το :Πάει κι αυτή η Κυριακή και το έδεσα με την Πρωτομαγιά. Την χαραμίσαμε πάλι σε τρικούβερτο γλέντι, με κοψίδια και ποικίλα σουβλακοειδή, χωρίς να σκεφτούμε εκείνο το Μάη του 1936, όταν μια μάνα, καταμεσής του δρόμου, μοιρολογούσε το σκοτωμένο παιδί της, χωρίς τον Επιτάφιο του Γ. Ρίτσου, χωρίς να υπολογίσουμε τους στίχους σου, Δημήτρη Ιατρόπουλε: «Μάη μου, Μάη μου, γι’ αυτή την πόλη που καίει μόνο η αγάπη μας, μόνο η αγάπη μας, μόνο η αγάπη δε φταίει…».

Τόση αδιαφορία, τόσος ωχαδερφισμός! Ημέρα μνήμης για εκείνους που αγωνίστηκαν, σκοτώθηκαν, για να έχω το πενθήμερό μου, το ωράριο μου, την περίθαλψή μου, την αμοιβή μου! Τρίζει πάλι η καρέκλα μας, κινδυνεύουμε να γυρίσουμε αιώνες πίσω αλλά γιατί; Γιατί ισοπεδώσαμε τα πάντα, γιατί δεν ξεχωρίζουμε τη λύπη κι όλα τα κάνουμε να φαντάζουν αληθινά ενώ δεν είναι. Πόσο να συνοδοιπορήσεις με το ψέμα! Περιχαρακωθήκαμε. Εγώ και ο εαυτός μου, που δεν τον γνωρίζω καλά! Ησυχάζουμε, αρπάζουμε γρήγορα το ψωμί ,που μας πετάνε και παγερά αδιάφοροι, οδεύουμε στο …πουθενά!

Ελπίζω τουλάχιστον, κάτι είναι κι αυτό! Αλλά σε τι ακριβώς!
 

* Η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας, κριτικός

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.