Μνημες
Για την Ελένη Καζαντζή
(Πώς να χωρέσει ο νους το αμετάκλητο)
Κι αν ήρθες στη ζωή μια μέρα ονειρεμένη,
μέσα σε φως και χρώμα φθινοπωρινό
κι αν οι ανταύγειες των ματιών σου ,όμορφη,
μάγεψαν εκείνους που σε πρωτοείδαν
κι αν τα ρόδινα χείλη σου έμαθαν
να λεν τραγούδια της αγάπης της ζωής ,του έρωτα,
οι μοίρες σε μοίραναν, ομορφιά του κόσμου,
κι η παρουσία σου έγινε απουσία .
Τότε ,πήγε της ψυχής μου η οργή
να σαλέψει τα λογικά μου,
γιατί τα μάτια μου, που σε στερήθηκαν ,
μάταια σε καλούσαν!
Αλλά η εικόνα σου, η αγγελική μορφή σου
θα είναι εδώ,
μες στη σιωπή της φύσης, στα λουλούδια ,
έτσι όπως έταξε Εκείνος, ο φίλος της σιωπής!
Κι εγώ με παρήγορα λόγια,
θα ποτίζω τους ανθούς που άφησες :
η θύμηση είναι μνήμη
και η μνήμη είναι η αγάπη για εκείνους
που σαν έρχεται η ώρα
ταξιδεύουν μ’ εκείνο το αλαργινό καράβι στα «ξένα».
Κι αν ήρθες στη ζωή μια μέρα ονειρεμένη,
μέσα σε φως και χρώμα φθινοπωρινό
κι αν οι ανταύγειες των ματιών σου ,όμορφη,
μάγεψαν εκείνους που σε πρωτοείδαν
κι αν τα ρόδινα χείλη σου έμαθαν
να λεν τραγούδια της αγάπης της ζωής ,του έρωτα,
οι μοίρες σε μοίραναν, ομορφιά του κόσμου,
κι η παρουσία σου έγινε απουσία .
Τότε ,πήγε της ψυχής μου η οργή
να σαλέψει τα λογικά μου,
γιατί τα μάτια μου, που σε στερήθηκαν ,
μάταια σε καλούσαν!
Αλλά η εικόνα σου, η αγγελική μορφή σου
θα είναι εδώ,
μες στη σιωπή της φύσης, στα λουλούδια ,
έτσι όπως έταξε Εκείνος, ο φίλος της σιωπής!
Κι εγώ με παρήγορα λόγια,
θα ποτίζω τους ανθούς που άφησες :
η θύμηση είναι μνήμη
και η μνήμη είναι η αγάπη για εκείνους
που σαν έρχεται η ώρα
ταξιδεύουν μ’ εκείνο το αλαργινό καράβι στα «ξένα».
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά,
Εκπαιδευτικός, συγγραφέας, κριτικός
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
