«Δεν υπαρχουν ανθρωποι που ψαχνουν στα σκουπιδια…»

Γράφει ο Βαγγέλης Τσιάρας

Ο  Υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης, σε δήλωσή του στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΙ με παρουσιαστή τον Γιώργο Αυτιά ανέφερε συγκεκριμένα ότι πλέον στις μέρες μας δεν βλέπουμε άνθρωπο, άνδρα, γυναίκα ή παιδί να ψάχνει μέσα στα σκουπίδια για το φαγητό του. Η πραγματικότητα όμως φαίνεται πως τον διαψεύδει, με το φαινόμενο αυτό να κάνει αισθητή την παρουσία του τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στην επαρχία.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2018,  απόγευμα, στην παλαιά στάση Πρυτανείας Κομοτηνής… η θλιβερή πραγματικότητα αποτυπώνεται όπως ακριβώς είναι. Ένας άνδρας, μέσης ηλικίας, ψάχνει στους κάδους σκουπιδιών ο,τιδήποτε μπορεί να του φανεί χρήσιμο για την κάλυψη των βιοτικών του αναγκών.

Πολλοί εκ ανθρώπων αυτών, «θύματα» των όσων ακολούθησαν της υπογραφής του πρώτου μνημονίου το 2010. «Θύματα» των αυστηρών μέτρων λιτότητας και των περικοπών. Άνθρωποι που είχαν χτίσει με κόπο μια αξιοπρεπή ζωή και ξαφνικά βρέθηκαν σε οικονομικό αδιέξοδο. Οι συνεχόμενες μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις και η οικονομική αδυναμία πολλών να πληρώσουν το δάνειο ή το ενοίκιό τους, αποτέλεσαν την αφορμή για να καταλήξουν άνεργοι και πολλοί εξ αυτών ακόμα και άστεγοι.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών 2016, το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό ανέρχεται στο 35,6%. Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ο κίνδυνος της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος για άτομα ηλικίας 18-64 ετών, με ποσοστό 39,7%.

Μπορούμε να αφήσουν όσους ζουν στη δική τους ουτοπία, βλέποντας έναν κόσμο στον οποίο δεν υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν στα σκουπίδια, να την διατηρήσουν. Για όσους ωστόσο επιλέγουν να αντικρύσουν την πραγματικότητα, θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι μπορούμε να πράξουμε εμείς ως πολίτες και δευτερευόντως τι  μπορεί να πράξει το ίδιο το κράτος για την ανατροπή αυτής της κατάστασης.

Σημαντική είναι η εμφάνιση των ποικίλων δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης τα οποία προσφέρουν πρόληψη, στέγαση, σίτιση, υποδήματα και ιατρική βοήθεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την πόλη της Κομοτηνής, η λειτουργία του Κέντρου Σίτισης του Δήμου Κομοτηνής, στο οποίο σιτίζονται καθημερινά 150 άποροι πολίτες.

Είναι σίγουρο πως ακόμα κι αν η οικονομική κρίση ξεπεραστεί, θα χρειαστούν αρκετά  χρόνια για να επέλθει ψυχολογική και κοινωνική ανάκαμψη. Ωστόσο, η δράση, ατομική και συλλογική, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο αποτελεί παράγοντα καθοριστικής σημασίας, για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων.  Κι αν κάποιος μπορεί να αντικρύσει την πραγματικότητα, να την αντιληφθεί ως έχει και να ευαισθητοποιηθεί, τότε μπορούμε να διατηρήσουμε την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο ζωντανή.
 
 

 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.