Οικονομικη κριση και αγορα εργασιας

Γράφει η Κατερίνα Τσαβδαρίδου

Η άσκηση ενός επαγγέλματος αποτελεί, σε ένα πρώτο επίπεδο, το μέσο εκπλήρωσης των υλικών-βιοποριστικών αναγκών του ανθρώπου, ενώ παράλληλα συμβάλλει σημαντικά στην απόκτηση ψυχικής ισορροπίας, καθότι ο επαγγελματίας βιώνει την ευχαρίστηση της προσφοράς και της δημιουργίας, κοινωνικοποιείται και ακονίζει το πνεύμα του.

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση και έχει επιδεινωθεί κατά πολύ, με τις επιπτώσεις αυτής να αγγίζουν ένα ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο.

Η ραγδαία μεταβολή των συνθηκών και του ρυθμού λειτουργίας της αγοράς αλλά και η δημιουργία έντονης ανασφάλειας και αμφιβολίας, τόσο των καταναλωτών, όσο και των  επαγγελματιών και επενδυτών στη διεθνή και εγχωρία αγορά, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού.

Οι αρνητικές διεθνείς συνθήκες έχουν επηρεάσει καθοριστικά και την οικονομία της Ελλάδας, υπερτονίζοντας τις ήδη υπάρχουσες δομικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας και αγοράς. Το φαινόμενο της οικονομικής κρίσης, την τελευταία δεκαετία, έχει γίνει ολοένα και πιο έντονο στον ελλαδικό χώρο, με το ποσοστό της ανεργίας να αυξάνεται δραματικά και την ίδια ώρα όλο και περισσότεροι επαγγελματίες να βάζουν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους.

Στη θέα ενός κλειστού μαγαζιού, γίνονται κατανοητές οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. «Μια εικόνα, χίλιες λέξεις» θα έλεγε κανείς όπως και στην περίπτωση αυτής της φωτογραφίας.

Η υψηλή ανεργία, η έλλειψη ρευστότητας, η μείωση εξαγωγών, η  υπερφορολόγηση και η χαμηλή καταναλωτική ζήτηση αποτελούν τις υλικού περιεχομένου επιπτώσεις της κρίσης. Τα χαρακτηριστικά αυτά με τη σειρά τους οδηγούν τους επαγγελματίες, μεταξύ άλλων, σε μαζικές απολύσεις, μείωση του κόστους και της ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων τους, στοιχεία που τελικά οδηγούν στο κλείσιμο της επιχείρησης.

Μπορεί όμως κάποιος να μείνει ατάραχος μπροστά στη θέα μιας κλειστής επιχείρησης, ενός ενοικιαστήριου ή ενός πωλητηρίου; Αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτή η επιχείρηση θα μπορούσε να είναι του πατέρα, του φίλου, του αδερφού του, σίγουρα η απάντηση θα ήταν αρνητική.

Με αφορμή την εικόνα ενός κλειστού κομμωτηρίου, αναβιώνονται στιγμές της τότε λειτουργίας του, προξενώντας συναισθήματα νοσταλγίας, λύπης, απογοήτευσης και θυμού. Μέσα από αυτή την αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν ξεπροβάλλουν ποικίλα ερωτήματα. Πώς καταφέρνει η οικογένεια να βιοπορίζεται αφού η μόνη πηγή εσόδων της ήταν αυτή η επιχείρηση; Πώς βιώνει ο μέσος επιχειρηματίας αυτή την εξέλιξη στην επαγγελματική του πορεία; Πώς καταφέρνει να ορθοποδήσει ξανά οικονομικά και ψυχικά μετά από ένα τέτοιο γεγονός; Αυτά είναι ερωτήματα που απασχολούν τον κάθε ένα επαγγελματία που αναγκάζεται να κλείσει την επιχείρησή του, αλλά και κάθε ένα πολίτη που βλέπει συνεχώς να αυξάνονται τα κλειστά έρημα μαγαζιά.

Τι θα μπορούσε όμως να γίνει ώστε να τροποποιηθεί ή ακόμα και να αλλάξει εντελώς αυτή η κατάσταση; Αρχικά η ενεργή δράση που θα μπορούσαν να αναπτύσσουν τα επαγγελματικά επιμελητήρια, ενημερώνοντας τακτικά τις επιχειρήσεις – μέλη τους, για τις διάφορες δυνατότητες που έχουν για την απόκτηση διάφορων επιχορηγήσεων από το κράτος αλλά και ασκώντας πίεση τα ίδια άμεσα στο κράτος για την ύπαρξη περισσότερων κονδυλίων. Μέσω της κρατικής παρέμβασης θα ήταν βοηθητικό να υπάρξουν διάφορα οικονομικά κίνητρα για τους νέους που ενδιαφέρονται να επενδύσουν στον επιχειρηματικό κόσμο, έτσι ώστε να τονωθεί η αγορά εργασίας. Σημαντική επίσης θα ήταν και η συμβολή των πολιτών, κάνοντας αγορές από μικρές επιχειρήσεις ενισχύοντας και ενδυναμώνοντας την τοπική ελληνική αγορά.

Η οικονομική κρίση δεν αποτελεί κάτι μακρινό και ξένο, αλλά κάτι που επηρεάζει ως επί το πλείστον τις ζωές όλων. Η καθημερινότητα άλλωστε το επιβεβαιώνει. Η πορεία σίγουρα είναι δύσκολη και άγνωστη, παρόλα ταύτα η ελπίδα και η αισιοδοξία για την αλλαγή, είναι κάτι που δεν πρέπει να χαθεί. 
 
 
 
 
 
 
 
 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.