Το ανυποφορον της ελλειψης λυσεων η η διαρκης στασιμοτητα

Ό,τι ενοχλεί περισσότερον, ό,τι είναι δηλαδή με μια λέξη ενοχλητικότερο, είναι η διαπίστωση ειδικά στο θέμα της διαχείρισης των αδεσπότων της πόλης μας, ότι οι πολιτικές παρατάξεις που μας εκπροσωπούν στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης, συζητούν και ξανασυζητούν το θέμα και λύση καμιά φορά δεν βρίσκουν. Είναι σοβαρότητα όμως αυτό;
 
Και τι σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει επέκταση του Δημοτικού Κυνοκομείου και τι άραγε σημαίνει ότι δεν γίνονται προσλήψεις προσωπικού; Ένας υγιής οικονομικά δήμος δεν μπορεί να βρει τρόπο  να πληρώσει τόσο για να λυθεί το θέμα της τυχόν παράνομης δόμησης του Κυνοκομείου ή να πληρώσει μια καλή ομάδα ειδικών τόσο για την καταγραφή των υπαρχόντων αδεσπότων, την εισδοχή νέων και τους τρόπους με τους οποίους αυτά συρρέουν στην πόλη; Δεν μπορεί επίσης να τα ταϊσει και να τα ποτίσει από τη στιγμή που επαναφέρονται στο περιβάλλον που ζουν; Και ντε και καλά, αυτό το περιβάλλον  πρέπει να είναι το κέντρο της πόλης;
 
Δηλαδή με όλες αυτές τις συζητήσεις επί συζητήσεων τι να καταλάβουμε οι πολίτες; Ότι ακόμη και η ζωή των σκυλιών είναι «μοιραία», τόσους αιώνες μετά τον διαφωτισμό και με την είσοδο ήδη στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση;
 
Λογική και πρακτική είναι ανύπαρκτες μήπως στο δημοτικό συμβούλιο, και ό,τι υπάρχει είναι η επίκληση στο νόμο που μπορεί να είναι όντως  ανεπαρκής; Κι αν είναι ανεπαρκής ποιος οφείλει ν’ αγωνιστεί να τον αλλάξει; Οι πολίτες ή οι πολιτικοί που τους εκπροσωπούν;
 
Και τι σημαίνει η αλλαγή του δημάρχου Κομοτηναίων Γ. Πετρίδη στην επιτροπή για τα αδέσποτα από τον κ. Πατούλη; Ο κ. Πατούλης ως «ο δήμαρχος των δημάρχων» δεν οφείλει να υπηρετεί πρώτος από όλους το δημόσιο καλό;
 
Και κοντά σε όλα αυτά, με παρόν το δίλημμα  «το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό» τον Μάιο πάμε σε εκλογές!!!

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.