Βαθμοι εισαγωγης στο ΔΠΘ ανα λυκειο και γενικοτερα ερωτηματα που χρηζουν απαντησεων
Στην εφημερίδα μας, με αφορμή την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των Πανελλαδικών Εξετάσεων, δημοσιεύτηκαν οι ακόλουθοι στατιστικοί πίνακες που δείχνουν τον βαθμό εισαγωγής μαθητών από τα Γενικά και Εσπερινά Λύκεια αλλά και από τα ΕΠΑΛ, και τη γενική κατιούσα πορεία των βάσεων ανά Λύκειο.
Βρισκόμαστε βέβαια προ (νέων) αλλαγών στο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που δίνουν έμφαση στο απολυτήριο του Λυκείου και επιτρέπουν μερικώς την ελεύθερη εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και μόνο μ’ αυτό, το απολυτήριο δηλαδή του Λυκείου. Κοντά σ’ αυτά, ο βαθμός του απολυτηρίου θα συμμετέχει σε ποσοστό 10% στο βαθμό εισαγωγής των διαγωνιζομένων με το σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων που παραμένουν, παρά την αντίθετη αρχική κυβερνητική δέσμευση, αρχής γενομένης από το 2020.
Το Λύκειο, ένα συστηματικό «παρουσιολόγιο»
Και, υποτιθέσθω, ότι οι αλλαγές Γαβρόγλου θα επιλύσουν μ’ ένα μαγικό τρόπο όσα δυστυχή παρατηρούνται μέχρι τώρα στο εκπαιδευτικό σύστημα, η πρώτη βαθιά πληγή του οποίου είναι η εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας για πνευματική καλλιέργεια, ιδιαίτερα στο Λύκειο, το οποίο από χρόνια είχε μετατραπεί σε έναν μηχανισμό εισαγωγής στο πανεπιστήμιο και, το σημαντικότερο, σ’ ένα συστηματικό παρουσιολόγιο, αφού το μεγαλύτερο τμήμα προπαρασκευής οι δυνάμενοι οικονομικά υποψήφιοι το είχαν αναθέσει στην ιδιωτική εκπαίδευση, τα εξειδικευμένα φροντιστήρια, τα οποία μέχρι σήμερα επαξίως έφεραν εις πέρας τον προπαρασκευαστικό ρόλο του εισαγωγέα μαθητών στα Πανεπιστήμια, ρόλο που τους ανέθεσε η κοινωνία και παρέλαβαν αμαχητί από το δημόσιο σχολείο, τα δημόσια Λύκεια. Τα δημόσια Λύκεια που μετατράπηκαν σε απλούς γραφειοκρατικούς μηχανισμούς συγγραφής και παράδοσης των απολυτηρίων για τους οικονομικά δυνάμενους, και διατήρησαν τον εκπαιδευτικό τους ρόλο στις περιπτώσεις των μη οικονομικά δυνάμενων μαθητών των ΓΕΛ, των Εσπερινών Λυκείων, των ΕΠΑΛ, για όσους φυσικά εκ των μαθητών είχαν γνωστικές φιλοδοξίες.
Το αποτέλεσμα αυτής της εκπαιδευτικής πραγματικότητας είναι αποτυπωμένο και σ’ αυτούς τους πίνακες, αλλά και σε άλλα δημοσιεύματα του περιφερειακού τύπου, μεταξύ των οποίων και ο σχετικός τίτλος του «Παρατηρητή των Σερρών», που σχολιάζει την εισαγωγή φοιτητών στο ΤΕΙ Σερρών με επιδόσεις κάτω του 10! Κι εδώ έγκειται το μεγαλύτερο πρόβλημα, αφού εκείνο που εισπράττεται με την πρώτη ματιά είναι ότι τα τριτοβάθμια ιδρύματα, πανεπιστημιακά και τεχνολογικά, είναι τελικά οι δομές που αναλαμβάνουν σε εκπαιδευτικό επίπεδο τα πάντα. Αρχίζοντας με το να μαθαίνουν επισταμένα γραφή και γλώσσα στους φοιτητές και συνεχίζοντας με την εξειδίκευσή τους στις σχολές εισαγωγής τους.
Σε τι εκπαιδευτικό, και μορφωτικό επίπεδο, ανταποκρίνεται η βάση εισαγωγής με 10;
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, καλό θα ήταν κάποιος πάντως να μας πει σε τι εκπαιδευτικό, και μορφωτικό επίπεδο, ανταποκρίνεται η βάση εισαγωγής με 10, κι αν αυτός ο «παπαγαλίζων» έστω μαθητής έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει ένα πανεπιστημιακό ή τεχνολογικό τμήμα, και επίσης αν αυτό έχει κάποτε μετρηθεί και αναλυθεί. Κατάρτισε δηλαδή κάποια στιγμή το Υπουργείο τέτοιου είδους έρευνες, τις απέστειλε στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, ζήτησε τη γνώμη και τα στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει οι εκπαιδευτικοί που είναι παρόντες στα μαθήματά τους, ζήτησε εν άλλοις τη γνώμη των διδασκόντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή στηρίχθηκε και πάλι σε επιτροπές σοφών και ξένα υποδείγματα;
Θα πείτε πότε στη χώρα λειτούργησε η λογική, για να λειτουργήσει και τώρα, αλλά τέλος πάντων ας αρκεστούμε σ’ ό,τι μας απομένει, στις ευχές κάποτε στη χώρα μας να λειτουργήσουν τα αυτονόητα, και οι αλλαγές να στηρίζονται στη συγκέντρωση και επεξεργασία στοιχείων, και όχι στην αναμάσηση εννοιών και στη σωρεία εκπαιδευτικών νόμων και αλλαγών, που τα τελευταία χρόνια όλες ομνύουν στην κατάργηση της παπαγαλίας και στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, για τις οποίες όλο τις ακούμε και ποτέ δεν βλέπουμε…
ΥΓ. Μερικά ακόμη ερωτήματα:
─Υπάρχει σχέδιο αναβάθμισης και συστοίχισης του αντικειμένου των σπουδών με την αγορά εργασίας; Π.χ. στις ανθρωπιστικές σπουδές πόσο έχει κατανοηθεί ότι οι πτυχιούχοι τους έχουν μεγάλη σχέση με δεκάδες διαδικτυακά αντικείμενα στον τομέα παραγωγής και προβολής π.χ. πολιτισμικών αγαθών που σχεδόν είναι ανύπαρκτος στη χώρα μας;
─Είναι απαραίτητο να υπάρχουν 75.000 περίπου φοιτητές κάθε χρόνο; Πόσοι απ’ αυτούς κατευθύνονται στην πραγματική παραγωγή είτε ως πτυχιούχοι αγρότες και καλλιεργητές είτε ως μηχανικοί προγραμματιστές και ηλεκτρονικοί κλπ., κλπ. Νούμερα υπάρχουν;
─Η αγορά εργασίας σήμερα δεν απαιτεί καθόλου εξειδικευμένους τεχνίτες; Πετράδες, κτίστες, σιδηρουργούς, αλουμινάδες κ.ά. Ποιος είναι ο αριθμός των παιδιών που κατευθύνονται στα παραδοσιακά αυτά επαγγέλματα; Και συνδέονται αυτά με τους πρωταρχικούς μηχανισμούς εκπαίδευσης; Είναι γνωστά άραγε τα στοιχεία αυτά και σε ποιους;
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
