Dum spiro spero για ενα μεγαλο Πανεπιστημιο της ΑΜΘ

Την μοναδική ικανότητα να μας αφήσει σοφότερους, αλλά ταυτόχρονα χωρίς να μπορούμε να δούμε ένα δρόμο στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί, είχε η συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο την προηγούμενη Πέμπτη του θέματος της τελικά άκαρπης προσπάθειας του ΔΠΘ και του ΤΕΙ ΑΜΘ να συνενωθούν.
 
Και ενώ το ΤΕΙ ΑΜΘ φαίνεται να έχει βρει νέες αγάπες στην αγκαλιά του Διεθνούς πανεπιστημίου και των ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας και Θεσσαλονίκης, μένουμε με τα κομμάτια αλλά και την έντονη δυσαρέσκεια που προκαλεί αυτή η ρήξη, που ήρθε στην επιφάνεια και κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, όταν και οι δύο πλευρές, κυρίως ο Αντιπρύτανης κ. Φώτης Μάρης από το ΔΠΘ και ο αντιπρύτανης του ΤΕΙ ΑΜΘ κ. Θανάσης Μητρόπουλος, που είχαν την πιο έντονη αντιπαράθεση για τους λόγους για τους οποίους δεν υπήρξε προσέγγιση.
 
Παρόλα αυτά επάνω από τη συζήτηση υπήρχε πάντα το φάσμα του Υπουργείου Παιδείας και του Υπουργού  κ. Κώστα Γαβρόγλου, ο οποίος φέρεται να πίεσε για την συνένωση του ΤΕΙ ΑΜΘ με τα ιδρύματα στη Θεσσαλονίκη, αν και οι λόγοι που έφεραν αυτή την πίεση αμφισβητούνταν.
 
Επειδή το θέμα είναι μεγάλο, και διάφορες πτυχές του θα ξεδιπλωθούν και στο μέλλον, θα σταθούμε σε κάτι που είπε ο κ. Μάρης κατά τη συζήτηση, ότι αν το κέντρο είχε απέναντί του σθεναρή υποστήριξη των απόψεων από μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας της ΑΜΘ θα είχε τελικά συμπορευτεί.
 
Αυτό, επεκτεινόμενο σε όλη την τοπική κοινωνία, δείχνει ότι δυστυχώς ακόμα προσεγγίζουμε την ανάπτυξη αυστηρά σε επίπεδο πρώην Νομαρχιών, αλλά και με κριτήρια καθαρά, δεν θέλουμε να πούμε οικονομίστικα, αλλά της προσωπικής προσέγγισης, ενώ ακόμα και τότε η αντίδραση είναι εξαιρετικά σκόρπια και κατακερματισμένη.
 
Το συμπέρασμα είναι αφενός πως η Περιφερειακή Συνείδηση είναι, τουλάχιστον για την ΑΜΘ, κάτι σχετικό, σαν την ησυχία, αφετέρου πως τελικά, βρίσκουν και τα κάνουν.
 
Πάντως η όλη συζήτηση άφησε μια χαραμάδα ελπίδας, μιας και όπως ειπώθηκε, οι μεταρρυθμίσεις σε αυτή τη χώρα εξαρτώνται από τον εκάστοτε υπουργό, ανεξαρτήτου κόμματος οπότε μπορεί αύριο να έρθει ένας νέος σωτήρας της Παιδείας, για να τη σώσει επειδή ο προηγούμενος δεν την έσωσε καλά, για να αλλάξει γραμμή για ΤΕΙ και πανεπιστήμια, ενώ δεν αποκλείεται και η κατάρρευση της όλης διαδικασίας εξαιτίας απλής ανικανότητας.
 
Για αυτό και ο τίτλος μας, όσο ζω ελπίζω. Γιατί πλέον από ό,τι φαίνεται, για ένα ενιαίο πανεπιστήμιο της ΑΜΘ, το μόνο που έμεινε είναι η ελπίδα. 
 
ΥΓ1: Ο τίτλος μας είναι στα λατινικά, ως μια μικρή μορφή αντίστασης στις αλλαγές που προωθεί ο Υπουργός Παιδείας σε όλα τα επίπεδα, όχι τόσο από άποψη, αλλά γιατί όλα αυτά τα χρόνια που η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου εφαρμόζει το όραμά της στην παιδεία, έχει αποδειχτεί πως αν προωθεί κάτι, τότε κατά πάσα πιθανότητα ή είναι εντελώς λανθασμένο ή θα το εφαρμόσει με το χειρότερο δυνατό τρόπο, προκαλώντας το μέγιστο πόνο σε όλους τους εμπλεκόμενους.
 
ΥΓ2: Γενικότερα, παρόλο που πρόκειται ουσιαστικά για θέμα που θέλει περισσότερο χώρο, πρέπει να σταθούμε στο γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα με τις συγχωνεύσεις, στην ακαδημαϊκή κοινότητα όλης της χώρας βλέπουμε μια μπακαλίστικη λογική με τα τμήματα η οποία δεν περιποιεί τιμή σε αυτούς που εν τέλει, είναι οι ακαδημαϊκοί ταγοί της χώρας.
 
Έτσι ο ένας λέει ότι θα πάρουμε πέντε τμήματα, ο άλλος δέκα, και εμείς εδώ θα πάρουμε τόσα και εκεί τόσα, λες και τα πανεπιστημιακά τμήματα είναι φέτες κασέρι στον μπακάλη, και του λες βάλε και άλλες δύο μάστορα, ας περισσέψουν… Κ.Μ.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.