Ο Παναγιωτης Κουδας μας εισαγει στον μαγικο κοσμο του improv

Γνωρίστε τον κωμικό αυτοσχεδιασμό μέσα από μία σειρά απολαυστικών μαθημάτων στην Λέσχη Κομοτηναίων

Ο κ. Παναγιώτης Κούδας, κωμικός στο επάγγελμα, γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αλεξανδρούπολη. Παθιασμένος με την δουλειά του, ξεκίνησε να ασχολείται με το stand up comedy ενώ στην πορεία τα ενδιαφέροντά του επεκτάθηκαν στον χώρο του κωμικού αυτοσχεδιασμού, το λεγόμενο «improv». Θέλοντας να «συστήσει» αυτόν τον μαγικό κόσμο ο ίδιος ανέλαβε μία σειρά απολαυστικών μαθημάτων σε πόλεις της Βορείου Ελλάδος, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η Κομοτηνή.

Το πρώτο δίωρο ανοικτό μάθημα γνωριμίας που φιλοξενήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου στο υπόγειο της Λέσχης Κομοτηναίων μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τόσο τον κ. Κούδα όσο και το improv, ένα θεατρικό είδος που «γεννά» παραστάσεις βασισμένες στις ιδέες του κοινού. Παραστάσεις που ποτέ δεν είναι ίδιες και τα πάντα μπορούν να συμβούν, αφού, όπως είπε με ενθουσιασμό, «δεν υπάρχει σενάριο, μόνο γέλιο, φαντασία, χαρακτήρες, δράμα, έρωτες, μάχες, ανατροπές, μουσική και παιχνίδι».

Παναγιώτης Κούδας, κωμικός «Δεν έχουμε ποτέ ιδέα τι θα συμβεί και ό,τι έχει γίνει σε μία παράσταση δεν πρόκειται να επαναληφθεί»

Τα μαθήματα ξεκίνησαν και επισήμως στην πόλη μας στις 3 Οκτωβρίου και ο καθένας καλείται να τα παρακολουθήσει. Το κοινό της Κομοτηνής, εξάλλου, γνωρίζει καλά τον κωμικό ηθοποιό, ο οποίος στο παρελθόν έχει ανεβάσει αρκετές παραστάσεις με την ομάδα «ΔεΜαΝαιΚαιναι» της Αλεξανδρούπολης.

Θέλοντας να εξηγήσει τι είναι το improvτο κατέταξε στις παραστατικές τέχνες. Είναι ένα είδος θεάτρου, αλλά η βασική του διαφορά με το θέατρο που γνωρίζουμε όλοι είναι πως στις παραστάσεις δεν υπάρχει σενάριο ούτε προετοιμασία. Ο ηθοποιός ανεβαίνει στην σκηνή και δημιουργεί είτε από το μηδέν είτε από μία ιδέα του κοινού, σημείωσε επιδιώκοντας να αναδείξει την αλληλεπίδραση του ηθοποιού με τον θεατή «ο κόσμος, δηλαδή, έχει ενεργή συμμετοχή. Σου “πετάει” ιδέες με τις οποίες εσύ φτιάχνεις το έργο σου. Κάθε παράσταση είναι πάντα τελείως διαφορετική, δεν έχουμε ποτέ ιδέα τι θα συμβεί και ό,τι έχει γίνει σε μία παράσταση δεν πρόκειται να επαναληφθεί.Δεν κατεβαίνεις από την σκηνή για να μιλήσεις με τον κόσμο και το διευκρινίζω αυτό γιατί πολλές φορές ορισμένοι φοβούνται ότι θα τους “πειράξουμε”».

«Μπορούν να τύχουν ευτράπελα πάνω στην σκηνή και είναι υπέροχα»

Το improv είναι βιωματικό, επομένως το μάθημα δεν βασίζεται στην θεωρία. Όλη η εξάσκηση που χρειάζεται κανείς για να αυτοσχεδιάσει γίνεται μέσα από θεατρικά παιχνίδια και ασκήσεις. «Η ατμόσφαιρα είναι πολύ χαλαρή. Σκοπός του μαθήματος, άλλωστε, δεν είναι υποχρεωτικά να ανέβεις στην σκηνή. Μερικοί έρχονται απλώς για να ψυχαγωγηθούν, να περάσουν δύο ευχάριστες ώρες γελώντας. Το improv κυρίως προσανατολίζεται προς την κωμωδία. Μπορείς να ανεβάσεις και “σοβαρά” θεατρικά έργα βέβαια, αλλά τον πρώτο καιρό ασχολείσαι κυρίως με το κωμικό είδος γιατί προκύπτει αβίαστα, χωρίς καμία προσπάθεια. Δεν χρειάζεται κάποιος να έξυπνος, αστείος ή ετοιμόλογος. Ούτε το χιούμορ είναι απαραίτητο. Μαθαίνεις τις δεξιότητες, αυτοσχεδιάζεις και το γέλιο προκύπτει ως αποτέλεσμα του αυτοσχεδιασμού», συνέχισε.

Υπάρχουν δύο ειδών παραστάσεις, οι «short form» και οι «long form». Η πρώτη κατηγορία αφορά πολλά μικρά ανεξάρτητα παιχνίδια, τα οποία έχουν προσαρμοστεί για τις ανάγκες τις παράστασης και μπορεί να κρατήσει από μερικά δευτερόλεπτα έως και δύο ώρες. Η δεύτερη κατηγορία παρουσιάζεται κατά κύριο λόγο σε θέατρα. Οι ηθοποιοί ανεβαίνουν στην σκηνή, αντλούν ιδέες από το κοινό και συνθέτουν ένα θεατρικό έργο.

Ο ίδιος θέλησε να καθησυχάσει όλους εκείνους που δεν τολμούν να «ξεδιπλωθούν», συμβουλεύοντας τους πως να ξεπεράσουν τον φόβο πιθανού λάθους. «Από την στιγμή που όλα είναι αυθόρμητα σαφώς μπορούν να τύχουν ευτράπελα πάνω στην σκηνή και είναι υπέροχα! Προσπαθούμε να αποβάλλουμε τον φόβο του λάθους. Συμβαίνει συχνά στις παραστάσεις να γίνει κάτι λάθος και το αποδεχόμαστε όταν συμβαίνει, δεν προσπαθούμε να το κρύψουμε. Πάντοτε το χρησιμοποιούμε. Μία ολόκληρη σκηνή μπορεί να στηθεί πάνω σε αυτό», ξεκαθάρισε για να επισημάνει το πιο βασικό στοιχείο του improv, που δεν είναι άλλο από το να χαρίσει χαρά!

«Το ιδιαίτερο στοιχείο του improv είναι ότι όσο περισσότερο το διασκεδάσουμε εμείς στην σκηνή τόσο περισσότερο διασκεδάζει και το κοινό. Πρέπει να σκεφτόμαστε ότι  σκοπός είναι να περάσουμε καλά, απλά θα δεχτούμε ό,τι γίνει και θα παίξουμε με αυτό», συνέχισε.

Το improvως ένα χρήσιμο εργαλείο για την καθημερινότητά μας

Πέραν από την ευκαιρία για ένα ευχάριστο δίωρο, το improv μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο για την καθημερινότητά μας και ένα μέσον κοινωνικοποίησης.

Γι’ αυτό και όπως υποστήριξε ο κ. Κούδας μία συνήθης τακτική στο εξωτερικό είναι οι εταιρείες που προσλαμβάνουν αυτοσχεδιαστές για να «εκπαιδεύσουν» τους εργαζομένους μέσα από παιχνίδια σχετικά με δεξιότητες που θα χρειαστούν στην δουλειά τους. «Βοηθά στο να μπορείς να αναπτύξεις μία ιδέα σε ομαδικό επίπεδο, να συνεργάζεσαι αποδοτικότερα, να είσαι δημιουργικός.

Πολλοί έρχονται στα μαθήματα για να αποκτήσουν αυθορμητισμό και εξωστρέφεια, αλλά ας μην ξεχνάμε πως για να καταφέρει μία ομάδα να αυτοσχεδιάσει πρέπει τα υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη ανάμεσα στα μέλη της. Αυτό καλλιεργείτε μέσα από τις ασκήσεις. Το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε είναι πως μέσα από το improv καλλιεργούνται δεξιότητες που δεν είναι απαραίτητες μόνο επί σκηνής αλλά και στην ίδια την ζωή. Μαθαίνεις για παράδειγμα να ακούς πραγματικά τον συνομιλητή σου και να προσπαθείς να παίρνεις το 100% από αυτό που προσπαθεί να σου δώσει, το οποίο επίσης είναι κάτι που δεν έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Εξασκείσαι στο να χαλαρώνεις και να διασκεδάζεις χωρίς να σκέφτεσαι άλλα πράγματα, να μην σε απασχολεί το παρελθόν ή το μέλλον αλλά να ζεις την στιγμή».

Η σχέση του με το standupcomedy

Ποια, όμως, η σχέση του θεατρικού αυτοσχεδιασμού με το stand up comedy. Ο ίδιος έχοντας τριβή και με τα δύο αντικείμενα είναι σίγουρα ο κατάλληλος άνθρωπος για να δώσει την απάντηση.

«Το stand up είναι σκηνοθετημένο μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Είναι, επίσης, κάπως πιο μοναχικό. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το improv στο οποίο που ο βασικός κανόνας για να δουλέψεις είναι να έχεις μία ομάδα που κάνει διαρκώς πρόβες,  εμπιστεύεται ο ένας τον άλλον και να μαθαίνουν όλοι μαζί τις τεχνικές», συνέχισε δίνοντας μερικά παραδείγματα τέτοιων ομάδων.

Το improvξεκίνησε στον Καναδά την δεκαετία του ’60 από τον Βρετανό, Κιθ Τζόνστοουν. Η ιδέαστην συνέχεια έγινε γνωστή στο Σικάγο και έτσι γεννήθηκε αυτό που σήμερα ονομάζουμε «improv». Στην Ελλάδα είμαστε λίγο πίσω, αν και τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου, έκρινε. Για παράδειγμα αρκετά γνωστή είναι η ομάδα «Κάψε το σενάριο» στην οποία συμμετέχουν οι Λάμπρος Φισφής, ο Ζήσης Ρούμπος και ο Δημήτρης Μακαλιάς με την αντίστοιχη τηλεοπτική εκπομπή, η ομάδα Felizolτης Θεσσαλονίκης και η σχολή ImproVIBE της Αθήνας.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.