Η ομηρια των Βαλκανιων Η τα δημοψηφισματα εχουν πλεον ισχυ, οταν… βολευει

Με αφορμή το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ

Ποια είναι η ποιοτική διαφορά της δημοκρατίας, που όλοι επικαλούνται,  ανάμεσα στη Μ. Βρετανία, τα Βαλκάνια αλλά και την Ευρώπη; Στη Μ. Βρετανία η επιλογή του εκλογικού σώματος για την αποχώρηση της χώρας από την ΕΕ, το Brexit δηλαδή, καίτοι οριακή ως αποτέλεσμα και παρόλο που δημιούργησε διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης που κλονίζουν τη συνοχή και την ενότητα των κομμάτων, ποτέ δεν αμφισβητήθηκε. «Δημοψήφισμα έγινε, είπε πριν λίγες μέρες η Τερέζα Μέι, και αυτό που θα γίνει τώρα είναι το Brexit». Ούτε ο Τζέρεμι Κόρμπιν, αρχηγός των Εργατικών δεν τολμά να αμφισβητήσει το Brexit, εκείνο που αμφισβητεί είναι η συμφωνία με την οποία θα πραγματοποιηθεί. Διότι η αμφισβήτησή του ή η επανάληψή του θα προσέβαλε το εκλογικό σώμα και τους θεσμούς. Αντίθετα, στα Σκόπια ο Ζάεφ εξέλαβε ως αποδεκτό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος με προσέλευση μόλις 37%, που σήμαινε στην πράξη απόρριψη της συμφωνίας των Πρεσπών από το λαό. Διότι η αποχή είχε προσλάβει πολιτική σημασία από τη στιγμή που ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, πολέμιος της συμφωνίας των Πρεσπών, κάλεσε τους συμπατριώτες του να απόσχουν από το δημοψήφισμα. Πού οφείλεται η διαφορά αντίληψης περί δημοκρατίας;  Όταν στη Βρετανία καθιερώνονταν στα μέσα του 13ου αιώνα η Μάγκνα Χάρτα ή όταν επικρατούσε η Ένδοξη Επανάσταση το 1688 και η Βρετανία προχωρούσε προς τον φιλελευθερισμό, τα Σκόπια και η ευρύτερη περιοχή ζούσαν στα σκοτάδια της οθωμανικής φεουδαρχίας. Εκεί οφείλεται  η πλήρης παρερμηνεία του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος. Στο έλλειμμα πολιτικής κουλτούρας.
 
Γιατί όμως οι Βρυξέλλες δεν αντιδρούν σε μια τέτοια παρερμηνεία της θέλησης του Σκοπιανού λαού; Διότι η διαφορά αντίληψης  περί δημοκρατίας, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα, υπήρξε ιστορικά και ανάμεσα στη Μ. Βρετανία και τα περισσότερα κράτη της Ευρώπης, ιδιαίτερα της Ανατολικής Ευρώπης συμπεριλαμβανόμενης και της Πρωσίας. Όταν η Βρετανία, όπως και οι Κάτω Χώρες, αποτίνασσαν τη φεουδαρχία και προχωρούσαν στη δημοκρατία με τους όρους εκείνης της εποχής, άλλες περιοχές της Ευρώπης περιέπιπταν στην ονομαζόμενη «Δεύτερη δουλοπαροικία» που καθόρισε και το πολιτικό τους μέλλον. Έτσι, πρόκειται για πάγια τακτική του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου, όπως καταγράφηκε από τη συνθήκη του Μάαστριχτ και εντεύθεν, να θεωρεί ως «αποδεκτά» μόνον τα δημοψηφίσματα με την επιθυμητή ετυμηγορία του εκλογικού σώματος, διαφορετικά επαναλαμβάνονται (Δανία, Ιρλανδία). Στην περίπτωση μάλιστα της απόρριψης του Ευρωσυντάγματος από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς με ηχηρά ποσοστά στα δημοψηφίσματα που διεξήχθησαν, αυτά ούτε καν επανελήφθησαν αφού δεν ήταν ορατή η υπερψήφισή του αλλά η επικύρωση του Ευρωσυντάγματος εξασφαλίσθηκε από τα κοινοβούλια των δύο χωρών, με τη μετονομασία του σε Συνθήκη της Λισσαβώνας.  Με άλλα λόγια η ιστορική διαδρομή αφήνει ανεξίτηλα το αποτύπωμά της στην πολιτική χειραφέτηση των λαών. Αυτό είδαμε στα Σκόπια, αυτό είδαμε πρόσφατα και στην Ελλάδα, όπου ο πρωθυπουργός  δεν παρερμήνευσε απλά το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 αλλά εξέλαβε το βροντερό «όχι» του 61,3% ως «ναι».
 
Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Τζέιμς Μάτις κατά την επίσκεψή του στα Σκόπια στις 12 Σεπτεμβρίου εξέφρασε την ανησυχία του για πιθανή ρωσική ανάμειξη στο δημοψήφισμα της 30ης Σεπτεμβρίου. «Ανησυχώ, είπε, για αυτό το είδος των κακόβουλων ενεργειών στις οποίες έχει προχωρήσει η Ρωσία από την Εσθονία μέχρι τις ΗΠΑ, την Ουκρανία και τώρα προς την “Μακεδονία” και οι οποίες είναι απαράδεκτες». Η πραγματικότητα βέβαια είναι εντελώς διαφορετική: Διότι για πρώτη φορά πέρασε από ένα μικρό και αδύναμο κράτος των 2 εκατομμυρίων κατοίκων η παγκόσμια πολιτική και στρατιωτική ιεραρχία (ΝΑΤΟ) θέτοντας εκβιαστικά διλήμματα στο λαό του, συναρτώντας το μέλλον του (π.χ. ένταξη στην ΕΕ) με τη «συμπεριφορά» του στο δημοψήφισμα. Αλλά και η αναρρίχηση του Ζάεφ στην πρωθυπουργία στην πίεση της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών οφείλετο. Στις 22 Φεβρουαρίου 2016 δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ η παρακάτω είδηση με τίτλο «Χαστούκι στα Σκόπια από ΗΠΑ και ΕΕ – Δεν επιτρέπουν εκλογές στον Γκρούεφσκι»: «Η διπλωματική αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η πρεσβεία των ΗΠΑ στα Σκόπια εκτίμησαν ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για πρόωρες βουλευτικές εκλογές στις 24 Απριλίου, τις οποίες έχει δρομολογήσει το κυβερνών κόμμα VMRO-DPMNE του Νίκολα Γκρούεφσκι». Ποια ρωσική επιρροή λοιπόν;
 
Ζώντας επί 39 συναπτά έτη στην Αλεξανδρούπολη, προσπαθώ να φέρω στο νου μου έστω ένα δείγμα ρωσικού παρεμβατισμού ή επιρροής στην πόλη χωρίς επιτυχία, ώστε να μπορεί να δικαιολογήσει την απόφαση της κυβέρνησης να απελάσει τους δύο Ρώσους διπλωμάτες, αναδεικνύοντας μάλιστα την Αλεξανδρούπολη ως επίκεντρο της ρωσικής προσπάθειας που στόχευε τη συμφωνία των Πρεσπών. Εκείνο όμως που είναι ορατό σε όλους με τη συναίνεση της κυβέρνησης (ασφαλώς και της αντιπολίτευσης) και χωρίς καμιά αντίσταση από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι η ετσιθελική εισβολή της Ουάσινγκτον στην πόλη που θα αλλάξει εντελώς τον χαρακτήρα της και τη ζωή μας. Δεν είναι μόνον ο τερματικός σταθμός LNG απέναντι από τις καλύτερες παραλίες της περιοχής, τον κράχτη για τον ανερχόμενο τουρισμό της, κι αυτό επειδή οι ΗΠΑ παράγουν πλέον τεράστιες ποσότητες σχιστολιθικού αερίου και έχουν μεταβληθεί σε εξαγωγέα, αλλά η εγκατάσταση δύναμης Ταχείας Επέμβασης που θα αλλάξει τον ειρηνικό της χαρακτήρα και θα τη στοχοποιήσει στην αμερικανορωσική αντιπαράθεση.
 

Αλεξανδρούπολη, 12-10-2018

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.