Aποχαιρετισμος στον δασκαλο και κοινωνικο «αναμορφωτη» Δημητρη Μιντιδη

Πλήθος κόσμου τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία
Φυσάει, φυσάει και λιγοστεύει ο κόσμος. Φυσάει
Φυσάει και μεγαλώνει ο άλλος• ο θάνατος ο πόντος ο γλαυκός κι ατελεύτητος
Ο θάνατος ο ήλιος ο χωρίς βασιλέματα.
Οδυσσέας Ελύτης, Τα ελεγεία της Οξώπετρας

 
Ο θάνατος για να ισορροπηθεί μέσα μας η απώλεια και η θλίψη θέλει λίγο καιρό να τον «καταπιείς». Έτσι, όταν έστω και κατόπιν εορτής από ανάρτηση της Καλλιόπης Χάιδου, μάθαμε ότι έφυγε ο «συνεργάτης» μας για χρόνια Δημήτρης Μιντίδης, αργήσαμε λίγο να το συνειδητοποιήσουμε. Όχι ότι ο θάνατος δεν παραμονεύει τον καθένα, ή ότι ο καθένας μας δεν  θα έχει τον θάνατό του, αλλά ο Δημήτρης Μιντίδης, χρόνια καρδιοπαθής ο ίδιος,  ωραίος, ευθυτενής, γελαστός, ευγενής και αυστηρά προγραμματισμένος στις υποχρεώσεις του, για μας ήταν —και εξακολουθεί να είναι— το καλύτερο παράδειγμα τού πώς ο άνθρωπος μπορεί να καταρρακώσει την αρρώστια, να της αντεπιτεθεί και να την καταστήσει εργαλείο χρήσιμο στους συνανθρώπους του.

Ο Δημήτρης Μιντίδης που μόνη μέριμνά του ήταν να διαφωτίσει, να διαδώσει την πρόληψη και να μας καταστήσει ως κοινωνικό σύνολο ικανούς να αντιπαλέψουμε τις αρρώστιες που γεννά συνήθως, όπως πίστευε και ο Ιπποκράτης,  η ψυχή. Μας έφερνε, συνεπής πάντοτε στον χρόνο, το χειροποίητο εφημεριδάκι του Συλλόγου Καρδιοπαθών, του οποίου προϊστατο, και το οποίο από την αρχή μέχρι το τέλος  έγραφε και επιμελούνταν, και όλο μας ανακοίνωνε την επόμενη εκδήλωση ενημέρωσης, μιας και ποτέ δεν εγκατέλειψε τον αγώνα κατά της αμάθειας, με πρώτο όπλο τη γνώση.

Η απώλειά του μάς έφερε απρόοπτα στην Καλλιόπη Χάιδου που μας εξιστόρησε τα πόσα πολλά η κοινωνία της Ροδόπης τού οφείλει, και ως εκπαιδευτικού, και πόσο μεγάλη ήταν η συνεισφορά του και στην κοινωνία του Νέου Σιδηροχωρίου, σημειώνοντας ότι και  η ίδια υπήρξε μαθήτριά του. Μετά ξεκινήσαμε μαζί της να θυμόμαστε, και να γράφουμε…
 

Το έργο του ως εκπαιδευτικού – Το Νέο Σιδηροχώρι

O Δημήτρης Μιντίδης ως εκπαιδευτικός, λοιπόν,  πέρασε από πολλές σχολικές μονάδες του νομού μας ως δάσκαλος αλλά και ως διευθυντής. Η διαδρομή στο χώρο αξιολογείται ως  ιδιαίτερα πετυχημένη και απολάμβανε την αγάπη, το σεβασμό και την εκτίμηση μαθητών-μαθητριών, συναδέλφων και γονέων. Το 1969 συμμετείχε σε μια άτυπη επιτροπή Σιδηροχωριτών η οποία συναντήθηκε με την εξ Αμερικής ομογενή Ταρσή Πολυχρόνη με καταγωγή από το Σαμακόβι. Αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης ήταν η δέσμευση και υλοποίηση της υπόσχεσης της Ταρσής Πολυχρόνη για την  εκ θεμελίων ανέγερση του Δημοτικού Σχολείου Νέου Σιδηροχωρίου, το οποίο εγκαινιάστηκε από την ίδια και λειτούργησε δυο χρόνια αργότερα το 1971.
 

Διοικητής του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου Κομοτηνής –Πρόεδρος του Συλλόγου Καρδιοπαθών

Το 1994 διετέλεσε διοικητής του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου Κομοτηνής και για πολλά χρόνια  πρόεδρος του Συλλόγου Στήριξης και Αποκατάστασης Καρδιοπαθών και Πρόληψης Καρδιοπαθειών του Νομού Ροδόπης. Πιστεύοντας ότι η στήριξη και αποκατάσταση σωματική και ψυχολογική των καρδιοπαθών ώστε να αποφεύγουν την εσωστρέφεια ήταν σημαντικότατος παράγοντας υγείας, οργάνωσε από τότε, σε συνεργασία με τον κ. Σάββα Τοκμακίδη, υπεύθυνο του Εργαστήριου Κλινικής Εργοφυσιολογίας και Φυσιολογίας της Άσκησης του ΔΠΘ, προγράμματα άσκησης, τα οποία όταν πρωτοξεκίνησαν θεωρήσαμε ως κοινωνία, αφού δεν ξέραμε πόσο χρήσιμα ήταν και μέχρι να τα οικειωθούμε καταγράφοντάς τα και μέσα από τα ρεπορτάζ,  «παράτολμα». Βαρύτητα όμως δόθηκε και στην  πρόληψη για την οποία διοργανώθηκαν από τον Σύλλογο με επικεφαλής τον ίδιο, κατά καιρούς πολλές, και σε τακτά χρονικά διαστήματα, επιστημονικές ομιλίες.
 
Ο αγαπημένος «συνεργάτης» που μας χάριζε αισιοδοξία και χαρά έφυγε, μετά από σύντομη νοσηλεία, από τη ζωή, την Κυριακή που μας πέρασε. Τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου πλήθος πρώην μαθητών του, συναδέλφων, μελών του Συλλόγου Καρδιοπαθών τον αποχαιρέτησαν, συνοδεύοντάς τον στην τελευταία του κατοικία. Τον αποχαιρέτισε συγκινητικά, εκ μέρους όλης της Ροδόπης, αναφερόμενος στο έργο του και τη μεγάλη προσφορά του στην κοινωνία, εκφωνώντας τον επικήδειο λόγο,  ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Καρδιοπαθών κ. Σάββας Τοκμακίδης.

Στην οικογένειά του, τη σύζυγό του Ασπασία  και στις  κόρες του Χρυσούλα και Πασχαλίνα, τα θερμά μας συλλυπητήρια.

Αγαπημένε μας δάσκαλε, Καλό σου ταξίδι και Καλό Παράδεισο!!! 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.