Ενας θρυλος της τζαζ μουσικης σκηνης μεσα απο τα ματια τριων συγχρονων καλλιτεχνων
Το πρώτο του solo album με τίτλο “My favourite things”, η φημισμένη δουλειά του με τον Miles Davis, η γνωριμία του με τον D.Gillespieκαι τον D. Ellington και πολλοί άλλοι σημαντικοί «σταθμοί» του John Coltrane αποτυπώνονται μέσα από έργα τριών σύγχρονων καλλιτεχνών που κοσμούν τον χώρο της Μαρμελάδας στο πλαίσιο του 3ο “Wine & Jazz Festival”.
Το αγαπημένο στέκι της Κομοτηνής τιμά την ζωή και το έργο ενός μεγάλου σαξοφωνίστα που ακόμα και σήμερα, 51 χρόνια μετά τον θάνατό του, συνεχίζει να αποτελεί έναν από τους πιο επάξιους εκπροσώπους της αφροαμερικανικής μουσικής παράδοσης. Ο John Coltrane υπήρξε, παράλληλα, πηγή έμπνευσης των εικαστικών Κωνσταντίνου Παυλίδη, Σίας Κούτλη και Νίκου Σαββίδη που «σύστησαν» τη δουλειά τους στο κοινό υπό τους ήχους ακυκλοφόρητων τραγουδιών του «χαμένου» άλμπουμ «Both Directions at once» που έπαιζε με τη μοναδική ποιότητα του βινυλίου.
«Μία έκθεση που περιλαμβάνει πολλά είδη τέχνης. Φωτογραφικό υλικό παράλληλα με την βιογραφία του καλλιτέχνη. Ένα βίντεο art βασισμένο στη σχέση του με την επιστήμη. Και βέβαια ελεύθερη τέχνη εμπνευσμένη από τον ίδιο, με έξι εικαστικά έργα των Κωνσταντίνου Παυλίδη, Σία Κούτλη και Νίκου Σαββίδη, που έγιναν αποκλειστικά για την έκθεση», σύμφωνα με τα γραφόμενα του ιδιοκτήτη της Μαρμελάδας, κ. Γιώργου Αϋφαντή που έκανε λόγο για έναν μεγάλο δημιουργό χωρίς «όρια και κανόνες», η μουσική του οποίου έβγαινε μέσα από την εσωτερική του ανάγκη να εκφραστεί.
«Ένας θρύλος της μουσικής, τις τελευταίες δεκαετίες, γεννιέται από δισκογραφικές εταιρίες με μοναδικό σκοπό την εμπορική του εκμετάλλευση. Συνέπεια αυτού είναι η έλλειψη θρύλων – προτύπων στη σημερινή εποχή για όλους εμάς που έχουμε την ανάγκη για αναζήτηση, αντιγραφή και κατά επέκταση δημιουργία φιλοσοφιών ζωής και τρόπων συμπεριφοράς. Η εποχή του Coltrane δεν είχε βιομηχανίες μουσικής, μάνατζερς κτλ . Ήταν οι μουσικοί, οι ιδιοκτήτες κλαμπ, τα στούντιο ηχογραφήσεων και φυσικά ο κόσμος που διαμόρφωναν το κατεστημένο. Έτσι γίνονταν οι θρύλοι.
Η μουσική του Coltrane ήταν διαφορετική. Μπορεί να ασπάστηκε την Bebop και την hardBop της εποχής του (50's,60's), όμως η χροιά του τενόρο σαξοφώνου του, μπορεί να αναγνωριστεί μέχρι και σήμερα όπως η φωνή ενός γνωστού τραγουδιστή», συνεχίζει το αναλυτικό κείμενο του κ. Αϋφαντή που υπογραμμίζει πως πρόκειται για ένα όνομα που ακόμα και στις μέρες μας ξεχωρίζει ανάμεσα σε μεγαθήρια της τζαζ.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
