40 χρονια προσφορας στον συνανθρωπο απο το Σωματειο Εθελοντων Αιμοδοτων Ροδοπης

Γενέθλια εκδήλωση με ικανοποίηση για την έως τώρα διαδρομή και υποσχέσεις για αμείωτη συνέχιση των δράσεων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης

Το Σωματείο Εθελοντών Αιμοδοτών Ροδόπης, θαρρούμε πως δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Με το έργο και την αμείωτη και συνεχή δραστηριοποίηση του έχει να καταφέρει να εντάξει στο κίνημα της «προσφοράς» στον συνάνθρωπο χιλιάδες συμπολίτες μας που προσφέρουν τακτικά αίμα. Τέτοιου είδους πραγματικά επιτεύγματα βέβαια όχι μόνο για την περιοχή μας αλλά και πανελλήνια δεν γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά οφείλονται στη σταθερή προσήλωση των μελών του στην υπηρεσία του συνανθρώπου.
 
Αυτή την προσήλωση ήταν που επιβράβευσαν και όσοι βρέθηκαν το πρωί της Κυριακής στη Λέσχη Κομοτηναίων προκειμένου να συμμετέχουν στην εκδήλωση που ετοίμασε το Σωματείο για την ολοκλήρωση 40 χρόνων αδιάλειπτης παρουσίας στο κοινωνικό γίγνεσθαι του τόπου. 

Κώστας Δημητρακόπουλος «Σήμερα ο σύλλογος από τα δεκαπέντε άτομα έχει φτάσει τα 2.000 μέλη» 

«Σήμερα είναι μια μεγάλη ημέρα» παραδέχθηκε ο πρόεδρος του Σωματείου κ. Κώστας Δημητρακόπουλος καλωσορίζοντας τους παρευρισκόμενους. «Γιορτάζουμε τα σαράντα χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου» εξήγησε. Ο ίδιος έκανε μια μικρή αναδρομή στην ιστορία του Σωματείου, θυμίζοντας πως όλα ξεκίνησαν το 1979, «όταν πλέον οι ανάγκες είχαν γίνει μεγάλες, και χρειαζόταν περισσότερο αίμα το καινούργιο νοσοκομείο που είχε χτιστεί». «Στην Κομοτηνή βέβαια» συμπλήρωσε «υπάρχει ομάδα εθελοντικής αιμοδοσίας από το 1955, όταν δεκαπέντε άτομα στα πλαίσια της Χριστιανικής Ένωσης Κομοτηνής τότε, είχαν μια ομάδα και εξυπηρετούσαν το νοσοκομείο της Κομοτηνής. Όταν έγινε το καινούργιο νοσοκομείο όμως χρειάστηκε να δημιουργηθεί ένας σύλλογος πιο μεγάλος.
 
 Δίνοντας τα «ταυτοτικά» στοιχεία και τη συμβολή του Σωματείου όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Δημητρακόπουλος στη συνέχεια τόνισε πως «σήμερα ο σύλλογος από τα δεκαπέντε άτομα έχει φτάσει τα 2.000 μέλη. Έτσι εξυπηρετούμε το νομό Ροδόπης, και όχι μόνο. Στέλνουμε αίμα και αλλού. Η Θράκη δίνει το 1/3 του εθελοντικού αίματος πανελλήνια. Οι σύλλογοι Κομοτηνής, Αλεξανδρούπολης και Ξάνθης είναι από τους πιο παλιούς και τους πιο μεγάλους συλλόγους και σε όγκο και σε προσφορά και ελπίζουμε ότι σιγά σιγά όλος ο κόσμος θα ευαισθητοποιηθεί, όπως ευαισθητοποιούνται οι κάτοικοι της Κομοτηνής».
 
Παράλληλα ο ίδιος στάθηκε στον ρόλο που διαδραμάτισαν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης στην κατεύθυνση ευαισθητοποίησης του κοινού και έγκαιρης ενημέρωσης για τυχόν έκτακτες ανάγκες σε αίμα που προκύπτουν για να τονίσει πως «αν αυτή η ενημέρωση που γίνεται εδώ και αυτή η ευαισθητοποίηση που υπάρχει επεκταθεί σε όλη την Ελλάδα, και αν τα μεγάλα κανάλια και οι εφημερίδες της Αθήνας δείξουν την ίδια προθυμία και ευαισθητοποίηση -γιατί αυτό που μας λένε είναι ότι το καλό δεν πουλάει- τότε δεν θα έχουμε ανάγκη. Εάν κάθε έλληνας δίνει δυο φορές το χρόνο αίμα, δεν θα έχουμε ανάγκη να ζητάμε αίμα από τους συγγενείς. Θα μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες μας από εθελοντικό αίμα και μόνο».
 
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην εκδήλωση τιμήθηκε για την συνδρομή του στον Σύλλογο ο Δήμος Κομοτηνής καθώς σύμφωνα με τον κ. Δημητρακόπουλο «χωρίς τον δήμο Κομοτηνής δεν θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε μέχρι τώρα». «Από την αρχή της ίδρυσης του συλλόγου» εξήγησε ο πρόεδρος του Σωματείου Εθελοντών Αιμοδοτών «ο δήμος μας παραχωρεί γραφείο και μας καλύπτει τα έξοδα, έτσι ώστε να μπορούμε απερίσπαστα να αφιερωθούμε στο εθελοντικό έργο μας». 

«Όλοι οι σύλλογοι σιγά σιγά να  εντάξουν μια αιμοδοσία κάθε χρόνο στο πρόγραμμά τους» 

Από τον «απολογισμό» του κ. Δημητρακόπουλου δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι αναφορές στις πρωτοβουλίες που ελήφθησαν σε συνεργασία με φοιτητές και τμήματα του ΔΠΘ. «Ξεκινήσαμε με το ΤΕΦΑΑ. Το ΤΕΦΑΑ αιμοδοτεί 20 χρόνια συνεχώς. Το παράδειγμά τους ακολούθησαν κι άλλες σχολές, όπως το οικονομικό, η νομική, και περιμένουμε κι άλλες. Είχαμε κάνει και μια πανεπιστημονική-παμφοιτητική αιμοδοσία κάποια χρονιά, αλλά βλέπουμε τώρα ότι οι σχολές ανεξαρτητοποιούνται και κάνουν αιμοδοσίες και από μόνες τους. Αυτό θέλαμε εμείς. Όλοι οι σύλλογοι σιγά σιγά να  εντάξουν μια αιμοδοσία κάθε χρόνο στο πρόγραμμά τους, και τα πανεπιστήμια, οι πολιτιστικοί σύλλογοι, οι φιλανθρωπικοί σύλλογοι, τα χορευτικά μας που έχουμε πάρα πολλά, έτσι ώστε να μην υπάρχει ανάγκη και να μην υπάρχει ανάγκη να υπάρχει ο σύλλογος. Να υπάρχει ευαισθητοποίηση και να καλύπτονται ανάγκες χωρίς να αναγκαζόμαστε να υπάρχουμε εμείς» υπογράμμισε ο ίδιος.
 
Παρόλο βέβαια το θετικό αποτύπωμα στο κομμάτι της αιμοδοσίας στην περιοχή δεν σημαίνει πως η κατάσταση είναι ιδανική. Όπως εξήγησε ο κ. Δημητρακόπουλος παρατηρούνται ελλείψεις κυρίως στη στελέχωση δομών αιμοδοσίας της περιοχής.  «Η κινητή ομάδα της Αλεξανδρούπολης δεν είναι επανδρωμένη, ούτε με οδηγό ούτε με προσωπικό» εξήγησε ο Πρόεδρος για να σημειώσει πως «βρίσκουν κάποιον οδηγό που φέρνει ως εδώ την κινητή μονάδα και το προσωπικό είναι από το νοσοκομείο της Κομοτηνής, το οποίο ευτυχώς είναι στα όριά του, έχουμε και δεύτερο γιατρό τώρα και επειδή οι σχέσεις μας με το νοσοκομείο είναι πάρα πολύ φιλικές, πάντα βρίσκουμε λύσεις και πάντα καλύπτουμε τις ανάγκες μας. Θα περιμένουμε να ολοκληρωθεί το καινούργιο νοσοκομείο για να δούμε τι παραπάνω μπορεί να γίνει». 

«Εκείνο που λείπει είναι η on-line σύνδεση των νοσοκομείων» 

Ο κ. Δημητρακόπουλος αναφέρθηκε και στις προσπάθειες συντονισμού των αιμοδοτών σε κεντρικό επίπεδο που επιχειρούνται το τελευταίο διάστημα εξηγώντας πως «το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας έχει αρχίσει ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής καταγραφής των αιμοδοτών, οπότε μπορεί και εκείνο να καλεί αιμοδότες όταν έχει ανάγκη». «Εκείνο που λείπει όμως» αντέτεινε «είναι η on-line σύνδεση των νοσοκομείων, έτσι ώστε να ξέρουμε ανά πάσα στιγμή τι αίμα υπάρχει και τι μας ζητείται». Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Σωματείου Αιμοδοτών «μπορεί εμείς εδώ που έχουμε μια προσφορά αίματος αυξημένη να έχουμε φιάλες που δεν μπορούμε να τις απορροφήσουμε και αντί το νοσοκομείο μας να παίρνει τηλέφωνα και να ρωτάει μεγάλα νοσοκομεία αν θέλουν  αίμα, θα μπορούσε το υπουργείο με ένα on-line σύστημα να ελέγχει πού υπάρχουν οι ανάγκες, πού υπάρχει έλλειψη και να καλύπτονται οι ανάγκες.  «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν προχωράει αυτό» εκμυστηρεύθηκε ο ίδιος για να επισημάνει πως «την τελευταία φορά που μιλήσαμε στην Γενική μας συνέλευση στην Αθήνα, μας είπαν ότι υπάρχει πρόβλημα διαχείρισης. Αυτό πρέπει να λύσουμε». 

Δημήτρης Δημητρακόπουλος «Η χαρά μας είναι να γίνεται καλά ο άλλος» 

Από μια εκδήλωση τέτοιου χαρακτήρα δεν θα μπορούσε να λείπει βέβαια και ο κ. Δημήτριος Δημητρακόπουλος,  «επίτιμος» πρόεδρος των Αιμοδοτών της Ροδόπης, ο οποίος με συγκίνηση δήλωσε πως «προσφέρουμε στον κάθε συνάνθρωπό μας, γιατί σε εμάς δεν υπάρχουν δυο λέξεις: δεν υπάρχει “εγώ” και ο “άλλος”, είναι ο συνάνθρωπος και εμείς».
 
«Δεν είναι εύκολο να προσφέρεις στον συνάνθρωπό σου, οτιδήποτε, όχι μόνο το αίμα» συμπλήρωσε ο ίδιος για να τονίσει πως «προσφέρουμε το αίμα, γιατί είναι η ζωή μας, χωρίς να ζητάμε τίποτα. Η χαρά μας είναι να γίνεται καλά ο άλλος. Έτσι μάθαμε με τον πρώτο μας πρόεδρο, έναν σπουδαίο άνθρωπο, τον Αθανάσιο Βίστα, καθηγητή Θεολογίας, ο οποίος πέθανε μονάχος». 

Γιώργος Πετρίδης «Η συνδρομή του δήμου στο έργο του συλλόγου θα συνεχιστεί και θα ενταθεί» 

Τέλος εκ μέρους του δήμου Κομοτηνής το βραβείο παρέλαβε ο δήμαρχος κ. Γιώργος Πετρίδης ο οποίος έκανε λόγο για «οξύμωρη» βράβευση αφού «αντί να βραβεύει ο δήμος τον σύλλογο, βραβεύει ο σύλλογος τον δήμο». «Εγώ δέχομαι το βραβείο αυτό» εξήγησε «για λογαριασμό του δήμου Κομοτηνής, όλων των δημάρχων που προηγήθηκαν, όλων των διοικήσεων του δήμου, περισσότερο ως έναν συμβολισμό της ευγένειας των ανθρώπων αυτών, που όπως είπαμε, αντί να τιμηθούν από μας, μας τιμούν αυτοί».
 
Παράλληλα ο δήμαρχος εξέφρασε τη βεβαιότητά του πως «η συνεργασία και η συνδρομή του δήμου σε αυτό το σημαντικότατο έργο που κάνουν οι άνθρωποι του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών, θα συνεχιστεί και θα ενταθεί τα επόμενα χρόνια» για να υπογραμμίσει πως «αυτό που προκύπτει ως αποτέλεσμα της δουλειάς τους, είναι κάτι που εμείς οι υγιείς δεν το αντιλαμβανόμαστε, μέχρι την ώρα που θα χτυπήσει τη δική μας πόρτα ή κάποιου συγγενή ή φίλου μας. Επομένως δεν πρέπει να περιμένουμε να έρθει αυτή η ώρα και θα πρέπει προκαταβολικά όλοι μας να συμβάλλουμε σε αυτή την προσπάθεια».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.