Σπερνε επιδοτησεις, θεριζε μπλοκα

Είναι πασίγνωστο ότι η Ελλάδα αποτελεί χώρα με ασυγκρίτως πλούσια πολιτιστική παράδοση και παραγωγή. Όλοι γνωρίζουμε – αν κάποιος το είχε ξεχάσει, φρόντισε να μας το υπενθυμίσει προσφάτως ο Άγιος Σερβίων και Κοζάνης – πως προσφέραμε τα φώτα του πολιτισμού στην υπόλοιπη Ευρώπη, όταν εκείνοι βρίσκονταν πάνω στα δέντρα και μασουλούσαν βελανίδια. Γνωστό, ακόμη, χαρακτηριστικό της ελληνικής φυλής αποτελεί η πίστη στις παραδόσεις, καθώς, παρόλο που οι υπόλοιποι έπαψαν εδώ και αιώνες να ασχολούνται με βελανίδια και άρχισαν να εξάγουν ποικίλα προϊόντα πλουτίζοντας, εμείς ακλόνητοι διατηρήσαμε το ισοζύγιο εξαγωγής πολιτισμού. Τίποτα δεν αποτελεί πιο απτή απόδειξη του πλούσιου εθνικού πολιτιστικού αποθέματος από τα έθιμα. Τα έθιμα συνιστούν πράξεις και συνήθειες, οι οποίες στο πέρασμα των χρόνων, καθώς ο κόσμος αλλάζει, έχασαν τον χαρακτήρα του αναγκαίου και επιτακτικού, μετατρεπόμενα σε εκδηλώσεις καθαρά συμβολικού και συναισθηματικού χαρακτήρα.
 
Προσωπικά, αγαπημένο μου ελληνικό έθιμο αποτελούν οι κινητοποιήσεις των αγροτών. Από τα ελάχιστα που έχουν πανελλαδικό χαρακτήρα, με την καρδιά, βέβαια, να χτυπά στη γεωγραφική περιοχή μεταξύ Λάρισας και Γιαννιτσών, όπου οι κλήροι είναι οι μεγαλύτεροι με διαφορά στην Ελλάδα, λαμβάνουν χώρα από τα τέλη Ιανουαρίου έως τις αρχές Μαρτίου και σπανίως, αναλόγως με το πότε θα ολοκληρωθεί η σπορά των δημητριακών, την περίοδο Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου. Έχουν, μάλιστα, τον δικό τους Άγιο Βασίλη, απαρεγκλίτως με κόκκινη στολή, καθώς ο συγκεκριμένος έχει διατελέσει και βουλευτής του ΚΚΕ. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις αποτελούν, δυστυχώς, μια παράδοση  που δεν έχουμε καταφέρει να εξάγουμε και αυτό οφείλει να μας προβληματίσει βαθύτατα. Γιατί τα ευρωπαϊκά συντρόφια μας δεν κλείνουν δρόμους ετησίως; Γιατί δεν διαμαρτύρονται σε ΚΑΘΕ κυβέρνηση, την οποία εν πολλοίς εξέλεξαν με τη συνδικαλιστική τους δύναμη; Γιατί σε καμία άλλη χώρα δεν υφίσταται Πανεθνική Επιτροπή Μπλόκων – μα αν είναι δυνατόν;! Μήπως δεν τους έχουμε φωτίσει αρκετά; Μήπως ακόμα τους απασχολούν τα βελανίδια; Ή μήπως τον πακτωλό των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων τον επένδυσαν σε υπερσύγχρονα γεωργικά μηχανήματα αντί για Cayenne; Μήπως αντί να ξεφορτώνουν γαρύφαλλα με την πλατφόρμα σε επαρχιακές πίστες, ανακάλυπταν καινοτόμες καλλιέργειες; Διότι, παρόλο που είναι ευρέως άγνωστο, το γαρύφαλλο βαφτισμένο σε ουίσκι και με χαμηλό φωτισμό δεν αποδίδει μεγάλη παραγωγή.
 
Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε το έθιμο αυτό. Η εικόνα έχει μεγάλη σημασία ακόμη και στις ετήσιες μικρές επαναστάσεις. Την τελευταία δεκαετία, τουλάχιστον, οι πρωτοστάτες καθώς και ο κύριος όγκος των κακέκτυπων των επαναστατών του Κιλελέρ καβαλά τρακτέρ (γεωργικός ελκυστήρας στα ελληνικά) δεκάδων χιλιάδων ευρώ, την ίδια στιγμή που έχει βγει στους δρόμους γιατί «δεν του βγαίνουν ούτε τα πετρέλαια!». Πώς, απορώ, κάποιος που δεν βγάζει ούτε τα πετρέλαια ή το κόστος του σπόρου συντηρεί ένα τέτοιο θηρίο; Επίσης, ο τρόπος που δρουν οι κάθε λογής και ιστορικής περιόδου διοργανωτές μίας επανάστασης μαρτυρά και το ποιόν της σκέψης αλλά και των επιδιώξεών τους. Το γεγονός, λοιπόν, πως έχεις τη δυνατότητα με αυτό το πολυδάπανο ογκώδες θηρίο να μπλοκάρεις οδικές αρτηρίες δεν σε καθιστά και ιδιοκτήτη τους, τρακτοφόρε επαναστάτη μου. Τίποτα δεν σου δίνει το δικαίωμα να κλείνεις τις ελάχιστες κεντρικές αρτηρίες αυτής της χώρας, αυτές που διασφαλίζουν την επικοινωνία της με την υπόλοιπη Ευρώπη, να ταλαιπωρείς ταξιδιώτες, να δυσφημείς τη χώρα σου σε τουρίστες, να φορτώνεις με κόστη μεταφορείς, επιδεινώνοντας έτι παραπάνω το εμπορικό ισοζύγιο και την εθνική οικονομική κατάσταση, για την οποία διαμαρτύρεσαι. Εξάλλου, κανείς από τους παραπάνω δεν είναι αρμόδιος να ικανοποιήσει τα έλλογα ή παράλογα αιτήματά σου. H «αντίπαλη σου» κυβέρνηση, με την οποία φωτογραφιζόσουν με φόντο το βουκολικό κυπαρισσί του John Deere όταν ήταν αντιπολίτευση, δεν εδρεύει ούτε στον κόμβο των Μαλγάρων ούτε έξω από το Βελεστίνο. Αν το δίκιο σε πνίγει, αν θέλεις τα αιτήματά σου να έχουν ισχυρή ηχώ μπλόκαρε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, κατασκήνωσε ένα μήνα στην Ηρώδου Αττικού (αν χωρέσεις από τις κλούβες), λίγα χιλιόμετρα έξω απ’ το χωριό μου γίνομαι κι εγώ απεργών με βάρδιες. Από αυτούς που εσύ ταλαιπωρείς, κανείς δεν σου χρωστάει, ούτε όλοι εκείνοι που σε κατάσταση… επαναστατικής μέθης τραμπούκισες όταν απαίτησαν δικαίως να περάσουν ούτε τα πολύπαθα πεζοδρόμια της Κομοτηνής που ρήμαξαν υπό το βάρος των αιτημάτων σου, όταν πάρκαρες επάνω τρακτέρ τόνων το Φεβρουάριο του 2018.
 
Συνοπτική περιγραφή του εθίμου: Μια χώρα παραδοσιακά αγροτική, που από τη δεκαετία του 1980 άρχισε να παράγει μόνο δημοσίους υπαλλήλους, με παραγωγούς που δεν έμαθαν να παράγουν παρά να καταναλώνουν τον ζεστό επιδοματικό παρά, τον οποίο με ψηφοθηρικά κίνητρα μοίραζαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.

* Ο Βαγγέλης Σιδερούδης είναι φοιτητής Διεθνών Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών  του Παντείου Πανεπιστημίου

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.