«Ο παραλογισμος της αμαρτιας»

Θλιβερή διαπίστωση, η εποχή μας έχοντας ξεχάσει τον Θεό, ξεχνάει το θέλημά του, το ίδιο το Ευαγγέλιο! Οι πολλοί, γοητευμένοι από τις τεχνολογικές και άλλες δυνατότητες που οδηγούν προς ένα νέο ήθος χωρίς αρχές και περιορισμούς, πιστεύοντας τα «κηρύγματα» περί απόλυτης ελευθερίας του ανθρώπου, πορεύονται στη ζωή τους αψηφώντας την εμπειρία του παρελθόντος, παραθεωρώντας τις προειδοποιήσεις για πνευματικούς κινδύνους και ηθικές συνέπειες, απορρίπτοντας αξίες και ιδανικά.
 
Σήμερα το Ευαγγέλιο παρουσιάζει μέσα από τη γνωστότερη, ίσως, παραβολή, τον παραλογισμό της αμαρτίας. Ο νεώτερος γιος απευθύνεται στον πατέρα του με τρόπο επιτακτικό να του δώσει ότι του αναλογεί ως μερίδιο από την πατρική περιουσία.
 
Ο πατέρας μοιράζει την περιουσία, καταλαβαίνοντας ότι ο απαιτητικός γιος δεν παίρνει από λόγια, δεν θα τον ωφελούσε η οποιαδήποτε συμβουλή, αλλά πρέπει να πάθει για να μάθει, ώστε στη συνέχεια να θεραπευθεί! Ο νεώτερος γιος έχοντας εμπιστοσύνη μόνο στον εαυτό του και θεωρώντας ότι όλα τα μπορεί, «μετ' ου πολλάς ημέρας συναγαγών άπαντα απεδήμησεν εις χώραν μακράν». Πραγματώνεται έτσι, το πρώτο βήμα προς την αμαρτία, αυτό που οι Πατέρες ονομάζουν «αναχώρηση», δηλαδή απομάκρυνση από τον θεό και το θέλημά του. Ποιά η συνέχεια; Όπως ερμηνεύουν οι Πατέρες κι όπως περιγράφεται στην παραβολή, ακολουθεί η αθλιότητα. Πάντα η αμαρτία προκαλεί πνευματική κατάντια, η οποία χαρακτηρίζεται από την προσβολή της αξίας του ανθρώπου.
 
 Πώς ελευθερώνεται ο άνθρωπος απ’ όλα αυτά; Η παραβολή μας λέει ότι ο άσωτος ήλθε στον εαυτό του, δηλαδή συνειδητοποίησε την κατάσταση του, όχι τόσο της υλικής, εξωτερικής εξαθλίωσης, όσο της εσωτερικής, πνευματικής κατάντιας, ως αποτέλεσμα των εγωιστικών επιλογών. Ξεκινά έτσι η μεταμέλεια, μια άγουρη, πρώτη μορφή μετάνοιας, που όμως πρέπει να εξελιχθεί και να ωριμάσει, γιατί αλλιώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να εγκλωβισθεί ο άνθρωπος στην αυτολύπηση και σ’ έναν ιδιότυπο εγωισμό θλίψης για τα άστοχα λάθη, στα οποία περιέπεσε και όχι επειδή πίκρανε τον Άγιο Θεό.
 
 Τι κάνει στη συνέχεια; Επανέρχεται στην οικία του πατρός! Δεν καταφεύγει οπουδήποτε του υπόσχονται ανακούφιση, αλλά εκεί όπου υπάρχει η βεβαιότητα της ανάπαυσης. Και επανέρχεται αποφασισμένος να ομολογήσει το λάθος και να διαρρήξει τη σχέση με το παρελθόν του. Μεταμέλεια, επάνοδος, αποκατάσταση, τα τρία στάδια της μετάνοιας που σημασιοδοτούν την πνευματική ζωή και ωριμότητα. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.