Πραττειν αλογα-κοκκινοπρασινα και πρασινοκοκκινα (ψοφια) αλογα-

 
Οι «Έλληνες και το Παράλογο» δεν είναι μόνον ο τίτλος του βιβλίου του E.R.Dodds, που αναφερόταν στην Αρχαιότητα, αλλά συνιστά και την πλέον έγκυρη ερμηνεία για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, τουλάχιστον από τη Μεταπολίτευση και ύστερα.
 
Το περίεργο, το παράδοξο, το αλλόκοτο, το αδιανόητο, το απροσδόκητο, το εξωφρενικό, ακόμα και το παρανοϊκό έχουν συγκροτήσει τη δική τους πραγματικότητα, για να μην πω την «οικεία κανονικότητα», στην οποία έχουμε (εκόντες/ άκοντες) εξοικειωθεί οι περισσότεροι.
 
Τίποτα δεν μας εκπλήσσει πια. Όλα περιορίζονται στις εντυπώσεις, στις εικόνες, στα στερεότυπα, στις προκαταλήψεις, στις διαρροές, στις συνωμοσίες και όσοι δεν συμμερίζονται αυτές τις προσεγγίσεις στιγματίζονται ως οπισθοδρομικοί, παλιομοδίτες, αλλοπαρμένοι, καθεστωτικοί, ίσως και ολίγον «φασίζοντες».
 
Οι πολιτικοί, αντί να διεμβολίζουν τα προβλήματα του λαού προτιμούν να διεμβολίζουν την Αλήθεια και να καλλιεργούν -δολίως- ψευδαισθήσεις. Άπαντες ασκούν κριτική στους Άλλους για τα λάθη πορείας, ουδείς όμως στρέφεται κατά των ιδεοληψιών του χώρου του. Κινούνται ευκολότερα/ανετότερα στις σκιές της βολικής συγκυριακής σκοπιμότητας παρά στο φως της Ιστορίας.
 
Σπάνιο φαινόμενο, αντικείμενο μελέτης από τους ιστορικούς του μέλλοντος:
 
-περάσαμε Εμφύλιο, χωρίς να θέλει κάποιος να φωτισθεί η ένθεν/κακείθεν αλήθεια
-περάσαμε δικτατορία, χωρίς να δηλώνει κάποιος ότι είχε συνεργασθεί (έστω οικονομικά) με τη Χούντα
-περνάμε κρίση/παρακμή, χωρίς κάποιος ν’ αναλαμβάνει, έστω ένα μέρος της ευθύνης
 
Η αυτοκριτική απουσιάζει εντελώς από το λεξιλόγιο των πολιτικών αλλά κι όταν εμφανίζεται είτε είναι μία ρητορική αποστροφή (άνευ ουσίας ή συνεπειών), είτε αποτελεί μία πολύ καθυστερημένη (κατά 50-70 χρόνια) ημι-αναγνώριση αστοχιών (από «συγχωρεμένους» δράστες για τεθνεώτα θύματα).
 
Εκτιμώ ότι σε τέτοια φάση είμαστε και τώρα, αλλά σε αντιστροφή –της αναμενόμενης- πορείας. Αντί να καταδικάζουμε το κακό μας παρελθόν, όχι μόνο συγκαλύπτουμε εγκλήματα ορισμένων, αλλά και τιμούμε -με δημόσια οφφίτσια- όσους τα διέπραξαν.
 
Το εθνικό(;) παράλογο επανέρχεται δριμύτερο, και δυστυχώς, προβάλλεται μέσω του περιβόητου ηθικού πλεονεκτήματος της αριστερής διακυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ απαλλάσσει των ενοχών και συνεργάζεται με το πραγματικό Κεφάλαιο, η ΝΔ αδυνατεί ν’ αποβάλλει τους Ανεγκέφαλους ακραίους και το ΚΚΕ διαβάζει ξανά και ξανά το Κεφάλαιο του Μαρξ για να καταλάβει πώς είναι δυνατόν η Αριστερά να κερδίζει τις εκλογές και να χάνει την ψυχή της, ή με άλλα λόγια, πώς γίνεται ο παγκοσμιοποιημένος  Καπιταλισμός να έχει αποκτήσει , να έχει οικειοποιηθεί και να στηρίζει τη δική του (στα μέτρα του) «Αριστερά».
 
ΥΓ. «Παραδοθήκαμε
Αμετροέπειες ηχηρές
αποδομούν τη δύναμη
της οπτικής γωνίας» (Αικ. Αλυσανδράτου, Ο βράχος)

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.