Χρηστος Χατζηπεμου, υποψηφιος περιφερειακους συμβουλος Ροδοπης με την «Ανεξαρτητη Ενωτικη Πρωτοβουλια»

«Ο Κώστας Κατσιμίγας η αξιολογότερη περίπτωση την οποία θα μπορούσε ο κόσμος να αναδείξει ως Περιφερειάρχη»

«Απαιτείται όραμα και πλάνο για την βελτίωση όλων των πτυχών της Περιφέρειας»

Ο κ. Χρήστος Χατζηπέμου, εκτός από διακεκριμένος Δικηγόρος αποτελεί την «ψυχή» και την «κινητήριο δύναμη» του Συλλόγου Εβριτών, όπου αποτελεί για πολλά χρόνια Πρόεδρος του Συλλόγου. Όντας ενεργός πολίτης και ανήσυχο πνεύμα δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την πρόταση του για πολλές δεκαετίες φίλου και επικεφαλής του Συνδυασμού  «Ανεξάρτητη Ενωτική Πρωτοβουλία»  κ. Κώστα Κατσιμίγα με στόχο να συμβάλλει μέσα από τις προτάσεις του και την αγάπη του για την περιοχή και την παράδοση αυτού του τόπου στην ανάπτυξη της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
 
Ο κ. Χατζηπέμου, μιλώντας στην εκπομπή «Με το Ν και με το Β» εξήγησε τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση, μίλησε για την δυναμική της περιοχής, η οποία παραμένει αναξιοποίητη και παρέθεσε μία σειρά προτάσεων για την ενεργή αξιοποίηση των τμημάτων του Πανεπιστημίου με την τοπική κοινωνία και την αύξηση του νεανικού τουρισμού.
 
Ο λόγος στον ίδιο λοιπόν…

«Στην Περιφέρεια αναζητάμε τη διαμόρφωση περιφερειακής συνείδησης και υπερτοπικής σκέψης»

ΠτΘ: Αρχικά με δεδομένο πως η καταγωγή σας είναι από τον Έβρο αλλά η δράση σας έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στη Ροδόπη, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως είστε ένας άνθρωπος που έχει επιρροή και στους δύο νομούς. Πώς το βλέπετε αυτό;
Χ.Χ.: Ένα παλαιότερο καθεστώς, αυτό της διευρυμένης νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, σαφέστατα θα με διευκόλυνε πιο πολύ. Στην παρούσα φάση όμως καλούνται με ψηφίσουν μόνο οι κάτοικοι της Ροδόπης. Διαφωνώ με τη συγκεκριμένη διαδικασία γιατί στην περιφέρεια, αυτό που αναζητούμε είναι η διαμόρφωση μιας περιφερειακής συνείδησης, να αρχίσουμε δηλαδή να σκεφτόμαστε υπερτοπικά. Εφόσον αυτό αποτελεί τον συγκεκριμένο στόχο, θα έπρεπε να τον προσεγγίσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο. Θα έπρεπε δηλαδή οι περιφερειακοί υποψήφιοι να έχουν μια περιφερειακή εμβέλεια, θα έπρεπε να δίνεται η δυνατότητα σε όλο τον κόσμο να τους αναδείξει.
 
ΠτΘ: Δεν είναι ένα δύσκολο εγχείρημα να κατέρχεται κάποιος  στην περιφέρεια και ιδιαίτερα στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης με τα δικά της χαρακτηριστικά, πόσο δε μάλλον σε ένα τόσο διευρυμένο τομέα ευθύνης, σε περίπτωση εκλογής την επόμενη μέρα;
Χ.Χ.: Σαφέστατα είναι δύσκολο και έχει πάρα πολύ τρέξιμο και σίγουρα είναι πολλά τα χιλιόμετρα που πρέπει να διανύσουν όσοι διεκδικούν τον τίτλο του Περιφερειάρχη. Μία μεγάλη διαδρομή που περιλαμβάνει το Ορμένιο μέχρι τη Σαμοθράκη κι από κει να πας στη Θάσο και μετά να ανέβεις στο Νευροκόπι. Είναι μια διαδικασία ιδιαίτερα χρονοβόρα, αλλά δεν θα έλεγα ότι είναι η μοναδική στην Ελλάδα. Το ίδιο πρόβλημα έχουν όλες οι περιφέρειες, αλλά φαντάζομαι ότι εφόσον διεκδικούμε την περιφερειακή ανάπτυξη της περιφέρειας, ως συνομιλητές πλέον στην Ευρώπη, αυτό είναι ένα αναγκαίο «κακό».
 
ΠτΘ: Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την πολιτική;
Χ.Χ.: Κατ' αρχάς δεν είμαι από αυτούς που θα αφήσουν κάτι στην άκρη. Συνήθως είμαι από αυτούς που ασχολούνται με πάρα πολλά πράγματα. Την ιδιότητα του ενεργού πολίτη πάντοτε την είχα και πάντοτε μας κατατρέχει εμάς που θέλουμε να ασχολούμαστε με πολλά πράγματα. Μας κατατρέχει να βρούμε ακόμη ένα μετερίζι και να ασχοληθούμε. Νομίζω ότι στην πρόταση του Κώστα Κατσιμίγα, με τον οποίο συνδεόμαστε φιλικά εδώ και τριάντα χρόνια, δεν θα μπορούσα να αρνηθώ. Να συνδράμω κι εγώ στην προσπάθεια που καταβάλει, θεωρώντας ότι είναι η αξιολογότερη περίπτωση την οποία θα μπορούσε ο κόσμος να αναδείξει ως Περιφερειάρχη. Δεν θα σταματήσω να είμαι ενεργός πολίτης με όλες αυτές τις δραστηριότητες που έχουμε και πολλές φορές μάλιστα υπάρχουν δραστηριότητες, τις οποίες έχουμε αφήσει στην άκρη γιατί  δεν είχαμε τη δυνατότητα ή τον σχεδιασμό, να μπορέσουμε να καταφέρουμε κάποια πράγματα, περισσότερα από αυτά που έχει καταφέρει ο Σύλλογος Εβριτών. Πιστεύω ότι η Περιφέρεια θα μπορούσε να παίξει έναν διαφορετικό ρόλο, να ενεργοποιήσει πολύ κόσμο σε αυτή την κατεύθυνση, να μπορέσουμε να συνεργαστούμε, για να πάμε τον τόπο μας ένα βήμα ακόμα πιο μπροστά.

«Η Περιφέρεια έχει ανάγκη από τεχνοκρατική αντίληψη και συνεργασίες που θα αναδείξουν την περιοχή και θα την τοποθετήσουν ξανά στον χάρτη»

ΠτΘ: Δεν είστε επαγγελματίας πολιτικός, είστε ενεργός πολίτης. Θεωρείτε ότι το επόμενο περιφερειακό σχήμα θα πρέπει να αποτελείται από μη επαγγελματίες πολιτικούς; Και σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης, όχι μόνο στην τοπική αυτοδιοίκηση, φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης  γι' αυτή την υφιστάμενη κατάσταση την οποία, χωρίς να μηδενίζω τα πράγματα, αλλά σίγουρα δεν μας ικανοποιεί.
Χ.Χ.: Ο όρος «επαγγελματίας πολιτικός» νομίζω πως ανήκει πλέον στο παρελθόν. Αυτό που έχει ανάγκη η περιφέρεια, είναι μια τεχνοκρατική αντίληψη και επίσης έχει ανάγκη από συνεργασίες, οι οποίες θα μπορέσουν να αναδείξουν όλα εκείνα τα στοιχεία της περιοχής μας που την κάνουν ξεχωριστή και να την τοποθετήσουν ξανά μέσα στον χάρτη, με έναν διαφορετικό προσανατολισμό. Όχι αυτόν της άκρης του ελλαδικού χώρου, αλλά σε έναν κεντρικό ρόλο βαλκανικό. Η έννοια του επαγγελματία πολιτικού ανήκει στο παρελθόν ή εγώ τουλάχιστον θέλω να ανήκει στο παρελθόν, γιατί υπάρχει και αυτή η άποψη, ότι κάποιοι μπορεί να προσεγγίζουν με πολιτικά κριτήρια τέτοιου είδους ζητήματα, εξυπηρετώντας ή χειροκροτώντας επιλογές της κεντρικής διοίκησης. Κάτι τέτοιο δεν με άγγιζε ποτέ και δεν με αγγίζει ούτε τώρα. Τεχνοκράτης είναι αυτός που πρέπει να ξέρει καλά τη δουλειά του επαγγελματικά.
 
ΠτΘ: Ένας συνδυασμός για μας στην τοπική αυτοδιοίκηση θα έπρεπε να υπάρχει διαχωρισμός. Ένας τεχνοκράτης αντιδήμαρχος και ένας οραματιστής Δήμαρχος. Νομίζω πως θα ήταν το καλύτερο σχήμα. Ποια η άποψη σας;
Χ.Χ.: Η αλήθεια είναι πως έχουμε συνδέσει όλες αυτές τις κομματικές επιλογές με την πολιτική, το οποίο με βρίσκει αντίθετο. Σαφέστατα ένας οραματιστής Δήμαρχος θα ήταν καλύτερος από έναν απλό διαχειριστή, γιατί έχουμε τελευταία φορτωθεί στις πλάτες μας πάρα πολλούς διαχειριστές, όπου ευαγγελίζονται ότι θα διαχειριστούν καλύτερα κυρίως τα οικονομικά ζητήματα χωρίς να έχουν όραμα για το πού βαδίζουμε. Για το πώς θα πρέπει να οδηγηθούμε σε πολιτικές και σαφέστατα είναι πολιτικές αυτές που θα κλιθούν οι τεχνοκράτες να υπηρετήσουν ή αυτές που θα κλιθούν οι τεχνοκράτες να σχεδιάσουν, και πρέπει αυτές οι πολιτικές να στηρίζονται σε ένα όραμα ουσιαστικό για το αύριο του τόπου μας, για το αύριο της περιφέρειας. Όπως κινείται ο σύλλογος Εβριτών δηλαδή, που επιδιώκει την προσπάθεια σύνδεσης τη ιστορίας του τόπου με την παράδοση και την αξιοποίηση της παράδοσης ως ένα ευρύτερο τουριστικό προϊόν, στην προσπάθεια σύνδεσης γενικότερα της περιοχής με αυτό που λέγεται ρίζες της.

«Πρέπει να στοχεύσουμε στην σύνδεση του Πανεπιστημίου με τη Θράκη και στην νεανική τουριστική στόχευση»

ΠτΘ: Όπως έχουμε ακούσει και δια στόματος του κ. Κατσιμίγα, για την αξιοποίηση και την ανάδειξη της περιοχής μας, της Ροδόπης και της Περιφέρειας, ως ένα κέντρο, μιας  ευρύτερης ομάδας βαλκανικών χωρών, κάτι που μένει αναξιοποίητο ως και σήμερα. Σας βρίσκει σύμφωνο αυτή η άποψη;
Χ.Χ.: Ακριβώς. Είναι θέμα όμως προσανατολισμού, αρχικά, ενός οράματος και στη συνέχεια πιστεύω ότι έρχεται μια τεχνοκρατική γνώση, η οποία θα πρέπει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Μιλάμε οι περισσότεροι για «διεύρυνση του τουριστικού ορίζοντα». Πού; Σε μια περιοχή όπου τα μουσεία της δεν είναι ανοιχτά; Στη σύνδεση του πανεπιστημίου με τη Θράκη που πάντοτε στα λόγια είναι κάτι πάρα πολύ ευχάριστο και πάρα πολύ ελκυστικό, πλην όμως πρακτικά δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Άρα εκεί είναι που πρέπει να στοχεύσουμε.  Σήμερα ακούω πάρα πολλούς να μιλούν για την τουριστική ανάπτυξη της Ροδόπης. Ποια τουριστική ανάπτυξης της Ροδόπης; Δεν έχουμε καν πού να φιλοξενήσουμε τους τουρίστες αν έρθουν. Υποδομή υψηλού τουρισμού δεν υπάρχει. Δεν είναι το θέμα του brand name. Αυτό διαμορφώνεται  συν τω χρόνω, σύμφωνα με τις πρωτοβουλίες που παίρνεις. Πού στοχεύεις λοιπόν σε επίπεδο τουριστικό; Ποιοι είναι οι άμεσοι στόχοι σου και ποιοι είναι οι έμμεσοι; Αυτοί οι στόχοι απουσιάζουν. Σήμερα όλοι συζητούμε για την ανάπτυξη του τουρισμού χωρίς να ξέρουμε καν τις δυνατότητες της ανάπτυξης. Άρα θα πρέπει να στοχεύσουμε τι θέλουμε σε άμεσο επίπεδο, ώστε στη διαμόρφωση του brand name να παίξει έναν συγκεκριμένο ρόλο. Και σιγά σιγά οι υποδομές θα διαμορφωθούν, αφού το επιτρέψουμε κι εμείς να διαμορφωθούν. Αυτή τη στιγμή ο μόνος τρόπος που μπορούμε να μιλήσουμε για τουριστική ανάπτυξη είναι να στοχεύσουμε στη νεολαία. Τη νεολαία που καταναλώνει, που διασκεδάζει και που κρατά ζωντανό έναν τόπο. Άρα υπάρχουν πληθώρα ζητημάτων, που θα έπρεπε να έχουν τεθεί στο πώς αξιοποιούμε, για παράδειγμα το Φανάρι και τη Μαρώνεια σε αυτή την κατεύθυνση. Πιο εύκολα το Φανάρι, δυσκολότερα τη Μαρώνεια. Η Μαρώνεια έχει και  για υψηλό τουρισμό, κάποια καταλύματα που έχουν γίνει τελευταία, μετρημένα βέβαια, αλλά έχει την υποδομή. Ακόμα και στις πρωτοβουλίες που είχαμε αναλάβει, για παράδειγμα με στόχο να δούμε πώς μπορούμε να φιλοξενήσουμε κόσμο από τις ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού, δεν αντιμετωπίστηκαν με θετικό πνεύμα από τους τοπικούς άρχοντες, κατά καιρούς. Ίσως γιατί δεν προέρχονταν από τους ίδιους, αλλά πιστεύω ότι έχουμε τις δυνατότητες να κάνουμε θαύματα σε τέτοιο επίπεδο.

«Με την μετατροπή 3 κτιρίων σε Youth Camps μπορεί το Φανάρι και η ευρύτερη περιοχή να αποκτήσει μεγάλη τουριστική ώθηση»

ΠτΘ: Πού οφείλεται αυτή  η στασιμότητα, είναι θέμα αδυναμίας, είναι θέμα αδιαφορίας, είναι θέμα ανικανότητας, είναι θέμα αυτών των πόρων και των ελλείψεων προσωπικού; 
Χ.Χ.:  Θα σας παραθέσω ένα απλό παράδειγμα τουριστικής προσέλκυσης νέου ηλικιακά κόσμου.  Υπάρχουν 3 κτίρια δημόσιου ή ιδιωτικού ενδιαφέροντος στο Φανάρι που θα μπορούσαν να αποτελέσουν Youth Camps σε συνεργασία με το Δ.Π.Θ. και θα μπορούσαν να προσελκύσουν κόσμο. Με τις προσπάθειες που καταβάλλουν τα Τμήματα του Πανεπιστημίου θα μπορούσε να υπάρχει αξιοποίηση και να έβγαινε ένα άψογο αποτέλεσμα. Υπάρχει το παλιό Δημοτικό Κατάστημα Φαναρίου, που ανήκει στο Δήμο, υπάρχει το κτίριο που το τρώνε τα χόρτα και αν δεν κάνω λάθος έχει παραχωρηθεί στο Σύλλογο Γυναικών Φαναρίου που όσο ξέρω πλέον δεν υφίσταται και υπάρχει  το λιμάνι του Φαναρίου, το οποίο ανήκει στο ελληνικό δημόσιο και τη διαχείριση του έχει η Περιφέρεια. Δηλαδή το κτίριο του Ναυτικού Ομίλου Κομοτηνής που δεν λειτούργησε ποτέ και σήμερα το έχουν «καταλάβει» οι ψαράδες. 3 κτίρια τα οποία με θέληση και συνεργασία όλων των τοπικών φορέων θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε Youth Camps με χαμηλό αντίτιμο. Τα παραδείγματα δεν είναι μακριά. Αν πάει κανείς στην παλιά πόλη της Φιλιππούπολης και κοιτάξει πώς στηρίζεται ο νεανικός και πανεπιστημιακός πληθυσμός της πόλης θα δει πως πολλά από τα παλιά κτήρια έχουν μετατραπεί σε youth camps για τη φιλοξενία νέων τουριστών. Δεν νοιάζονται οι νέοι για το μέρος και τις παροχές αλλά κυρίως για έναν καθαρό και περιποιημένο χώρο, ο οποίος με χαμηλό αντίτιμο  θα μπορεί να τους φιλοξενήσει. Αν βρίσκονται στο Φανάρι 200 άνθρωποι και διασκεδάζουν, θα επωφεληθούν οι διπλάσιοι στις γύρω περιοχές. Μας λείπει με λίγα λόγια η στόχευση και το μακροχρόνιο πλάνο.  

 «Με ενθουσιάζει η προοπτική των συνεργασιών»

ΠτΘ: Με δεδομένο πως η απλή αναλογική επιβάλλει τη συνεργασία,  πόσο έτοιμοι θεωρείτε πως είναι οι πολιτικοί για κάτι τέτοιο;
Χ.Χ.: Εμένα η προοπτική των συνεργασιών είναι κάτι που με ενθουσιάζει. Μέσα από συνεργασία μπορούμε να οδηγηθούμε μπροστά, μέσα από πολλές και διαφορετικές ιδέες. Δεν διεκδικεί κανείς από εμάς το αλάθητο του Πάπα ούτε είμαστε οι επαΐοντες που τα γνωρίζουν όλα. Μέσα από τη σύνθεση, την προσπάθεια όλων θα μπορέσουμε να έχουμε ένα θετικό αποτέλεσμα.
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.