Εκτός συνόρων ο Εύμολπος!

Η χορωδία του Εύμολπου, θαρρούμε, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις στην πόλη μας. Χάρη στην ποιοτική και αδιάλειπτη δουλειά που γίνεται στις τάξεις της έχει καταφέρει να κερδίσει αφειδώς το χειροκρότημα του φιλόμουσου κοινού της πόλης.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα επεκτείνει τον χώρο δράσης της, συμμετέχοντας σε χορωδιακά φεστιβάλ της Ελλάδας και του εξωτερικού, έχοντας την ευκαιρία τόσο να πλουτίσει τις εμπειρίες της όσο και να δείξει την άρτια καλλιτεχνική δουλειά της και σε κοινά άλλων πόλεων, ακόμη και χωρών.

Επόμενος σταθμός στο μουσικό αυτό ταξίδι του Ευμόλπου θα είναι σε λίγες μέρες και η Σικελία, όπου η Χορωδία θα συμμετέχει, όπως γνωστοποιεί σε σχετική ανακοίνωση, σε διεθνές Φεστιβάλ εκπροσωπώντας όχι μόνο την πόλη μας, αλλά και όλη την Ελλάδα.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Άρε μου ριντινέντα μου
(Ωραίο μου χελιδόνι)
πλέατάλασσα σε γκουάντει
(ποια θάλασσα σε βγάζει)
και α πούρτε ‘στε και φτάτζει
(και από πού έρχεσαι και φτάνεις)
μ 'ούτον καλό τσαιρό
(με τούτο τον καλό καιρό)

Για τον «ΕΥΜΟΛΠΟ» όλα είναι ποίηση, τραγούδι, δημιουργία και ταξίδι μαγικό. Σε λίγες μέρες σαν τον μετανάστη του τραγουδιού, ένα όμορφο χελιδόνι, η χορωδία μας θα “πετάξει” για μια άλλη χώρα. Θα ακολουθήσει την πορεία των Ελλήνων μεταναστών και θα περάσει θάλασσες και στεριές, για να φτάσει στην “Μεγάλη Ελλάδα”.

Το ταξίδι μακρύ και κουραστικό, μα ο ζήλος μας και η περηφάνια που θα εκπροσωπήσουμε την Ελλάδα και την πόλη της Κομοτηνής, αποτελούν την κινητήριο δύναμή μας. Προορισμός μας το Μιλάτζο της Σικελίας και σκοπός του ταξιδιού μας η συμμετοχή στο 6ο Διεθνές Χορωδιακό Φεστιβάλ “In Canto Mediterraneo” , στις 9-7-2019, όπου θα συμμετέχουν χορωδίες όχι μόνο από την Ευρώπη, αλλά ακόμη και από την Αυστραλία.

Θα εκπροσωπήσουμε την χώρα μας με πέντε τραγούδια, από τα οποία τα δύο θα είναι στην ιδιαίτερη ελληνική διάλεκτο “γκρίκο” που δημιουργήθηκε από τους Έλληνες μετανάστες της Ιταλίας και διασώζεται μέχρι σήμερα. Οι ξεχωριστές επιλογές και εναρμονίσεις των τραγουδιών έγιναν από το μαέστρο μας κ. Αθανάσιο Βαργεμτζίδη, που κρατά το τιμόνι σε κάθε μουσικό μας ταξίδι.

Σας αποχαιρετούμε με το αίσθημα συγκίνησης που μας δημιουργούν οι στίχοι του τραγουδιού “Άρε μου ριντινέντα μου” ή “Το κλάμα του εμικγράντου”, όπως είναι ο τίτλος στα ελληνικά.

Κάθομαι εμπρός στη θάλασσα
πάντα σε κοιτάζω
λίγο γέρνεις λίγο κατεβαίνεις
λίγο αγγίζεις το νερό.

Μα εσύ τίποτα δε μου λες
για όσα σε ρωτώ
λίγο γέρνεις, λίγο κατεβαίνεις
λίγο αγγίζεις το νερό…»