«Ναι» στη διατηρηση του Πανεπιστημιακου ασυλου, αλλα υπο προυποθεσεις

Πράξη αναμένεται να κάνει στις 23 Ιουλίου, ημέρα δηλαδή κατάθεσης του πρώτου της νομοσχεδίου, μία εκ των βασικών προεκλογικών της δεσμεύσεων η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο λόγος για την κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου, που αποτέλεσε και μία από τις βασικές αιχμές του κόμματος κατά την προεκλογική του εκστρατεία, αλλά και τη δεύτερη από τις δύο πρώτες ανακοινώσεις της νέας Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως, μαζί με την κατάργηση της 4ης Νομικής στην Πάτρα.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βάσισε μεγάλο μέρος, αν όχι το μεγαλύτερο, της καμπάνιας της στην καταπολέμηση της ανομίας και της παραβατικότητας η οποία σύμφωνα με την ίδια και προεξάρχων παράδειγμα αυτό των Εξαρχείων, βρίσκει σήμερα ευρύ πεδίο ανάπτυξης στους χώρους των ελληνικών πανεπιστημίων, αποκτώντας μάλιστα και διαστάσεις παρακώλυσης της ελεύθερης διακίνησης της γνώσης και των ιδεών.

Υπό την λογική αυτή λοιπόν το πανεπιστημιακό άσυλο, με μεγάλη ιστορία και κυρίως με την ιδιότητα ενός εθιμικού κανόνα και στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια- στην Ελλάδα  από το 1982 και έπειτα ως επίσημο καθεστώς με τον Ν.1268/82 – αλλά και τον συμβολισμό των αγώνων και της ελευθερίας του μεταπολιτευτικού φοιτητικού κινήματος, θα αποτελέσει για ακόμα μία φορά παρελθόν.

«Ακόμα μία φορά» καθώς από το 1982 το καθεστώς διατηρήθηκε ως και το 2011 όταν και καταργήθηκε με τον Ν.4009/2011 για να επανέλθει εκ νέου από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Ν. 4485/2017.

Επί του ζητήματος του πανεπιστημιακού ασύλου, που ελάχιστα έχει συζητηθεί στον δημόσιο λόγο τις τελευταίες ημέρες, μίλησε στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» ο Τέως Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μίου Αθηνών κ. Γιάννης Πανούσης, ο οποίος μάλιστα είναι και ο «συντάκτης» του άρθρου 2 του Ν.1268/82 που αφορά στο Πανεπιστημιακό άσυλο.

Ο κ. Πανούσης τάχθηκε υπέρ της διατήρησης του πανεπιστημιακού ασύλου ως διακήρυξη, στο θεσμικό επίπεδο, για λόγους, όπως εξήγησε, ιστορικούς και συμβολικούς, φροντίζοντας να μας υπενθυμίσει τους συμβολισμούς του Πολυτεχνείου και της Νομικής, των καταλήψεων επί Χούντας τον καιρό θέσπισής του. Πέραν όμως της συμβολικής αυτού, όπως εξήγησε, στην διάρκεια των χρόνων που ακολούθησαν και κυρίως δια μέσου διαφόρων συμβάντων που έλαβαν χώρα στους χώρους των ελληνικών πανεπιστημίων η έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου διαστρεβλώθηκε σε τέτοιο βαθμό που σήμερα βρίσκουν έφορο έδαφος όσοι τάσσονται υπέρ της κατάργησής τους.

Κληθείς να ενισχύσει την άποψή του περί διατήρησης του ακαδημαϊκού ασύλου ο ίδιος, ωστόσο έθεσε βασικές προϋποθέσεις, υπό τις οποίες θα πρέπει αυτό να λειτουργήσει, και κατά κύριο λόγο συνεπάγονται την οριοθέτηση του ασύλου στη σωστή του έννοια. 

Απαραίτητη η διάκριση ανάμεσα στην εσωτερική παραβίαση και την εξωτερική παρέμβαση 

Ξεκινώντας από το γεγονός ότι το άσυλο αφορά σε ορισμένα πρόσωπα και ορισμένες λειτουργίες. « Το άσυλο αρχικά είναι ακαδημαϊκό και όχι κοινωνικό» τόνισε χαρακτηριστικά εξηγώντας πως «αφορά σε συγκεκριμένες λειτουργίες και ανθρώπους, δηλαδή τους πανεπιστημιακούς, καθώς και ερευνητικές, διδακτικές και άλλες διαδικασίες αντίστοιχα και επομένως σαφώς δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να μπει σε έναν πανεπιστημιακό χώρο, για να ξεκουραστεί, να κοιμηθεί και ό,τι άλλο θέλει προφασιζόμενος το πανεπιστημιακό άσυλο».

Ακολούθως θα πρέπει το σύνολο των «εμπλεκόμενων» φορέων, ήτοι η πανεπιστημιακή κοινότητα, η Πολιτεία αλλά και τα κόμματα, να συμφωνήσουν στο ότι όταν παραβιάζεται, προστατεύεται από τα μέλη του πανεπιστημίου, ενώ μόνο στην περίπτωση τέλεσης σοβαρών εγκλημάτων επεμβαίνει δημόσια δύναμη. Εμμένοντας στο τελευταίο μάλιστα ο κ. Πανούσης υπογράμμισε πως «η Υπουργός θα πρέπει να κάνει μία διάκριση ανάμεσα στην παραβίαση των ακαδημαϊκών λειτουργιών από τους ίδιους τους πανεπιστημιακούς και της παραβίασης από τρίτους».

Το σημαντικότερο ίσως στην κατανόηση της χρήσης του Πανεπιστημιακού ασύλου σύμφωνα με τον κ. Πανούση είναι ότι « το άσυλο δεν σημαίνει ασυλία, στην περίπτωση τέλεσης οποιασδήποτε εγκληματικής συμπεριφοράς». « Όταν κάποιος χρησιμοποιεί το άσυλο για την τέλεση εγκλημάτων ή τελεί τα εγκλήματα και μπαίνει σε έναν πανεπιστημιακό χώρο υπό την λογική ότι εδώ δεν υπάρχει η δικαιοδοσία της αστυνομίας, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της παρανόησης των πραγμάτων» εξήγησε χαρακτηριστικά.

Ερωτηθείς σχετικά με το επιχείρημα της ενίσχυσης της ελεύθερης διακίνησης γνώσεων και ιδεών ο ίδιος έσπευσε να υπενθυμίσει το παράδειγμα των fake news για να επισημάνει μεταξύ άλλων πως «στην εποχή του google, του internet και των social media όποιος μιλάει για μη ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, λέει ανοησίες».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.