Η ΠΑΣΠ Νομικης για το πανεπιστημιακο ασυλο

«Η ακαδημαϊκή ελευθερία δεν μπορεί να συνυπάρξει ούτε με ένα πλήρως επιτροπευόμενο και ελεγχόμενο Πανεπιστήμιου, ούτε με καταστάσεις εξουσιαστικής βίας και ασυδοσίας»

Θέση στο ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου λαμβάνει η ΠΑΣΠ Νομικής της ΔΠΘ μέσω ανακοίνωσής της. Η φοιτητική παράταξη εκφράζει αρχικά τις ενστάσεις τις ως προς τον τρόπο και την βάση επί της οποίας η νέα κυβέρνηση άνοιξε το θέμα για να καταθέσει τη δική της θέση που είναι πως «η ακαδημαϊκή ελευθερία δεν μπορεί να συνυπάρξει ούτε με ένα πλήρως επιτροπευόμενο και ελεγχόμενο Πανεπιστήμιου, ούτε με καταστάσεις εξουσιαστικής βίας και ασυδοσίας».
 
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
 
«Η νεοσχηματισθείσα Κυβέρνηση της ΝΔ τόσο προεκλογικώς όσο και στις προγραμματικές δηλώσεις της θέτει ως μείζονα νομοθετική προτεραιότητα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση την κατάργηση του “πανεπιστημιακού ασύλου”. Ωστόσο, η κυβερνητική πλειοψηφία υιοθετεί αυτή την επιθετική πολιτική κατασυκοφάντησης και δαιμονοποίησης του ασύλου ένεκα της ανέλεγκτης και αρρύθμιστης κατάστασης των πανεπιστημιακών δομών που δημιουργήθηκε είτε από τις εκλεκτικές σχέσεις που διατηρούσε προκυβερνητικά με τον αντεξουσιαστικό χώρο η απελθούσα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε λόγω της ανοχής που αυτή επέδειξε σε φαινόμενα βάναυσης παραβίασης του ασύλου.
 
Με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της υφιστάμενης κατάστασης και την επίκληση του ψευδεπίγραφου δόγματος της ευνομίας και της ευταξίας, η κυβερνητική πλειοψηφία φαίνεται πως προχωρά στην πλήρη κατάργηση του ασύλου χωρίς καμία διαβούλευση με τους άμεσα θιγόμενους φορείς (διοικήσεις των ΑΕΙ, διδάσκοντες και διδασκόμενους) και χωρίς κανένα νομοθετικό ορθολογισμό που θα επέβαλε μια προσεκτική αναμόρφωση του θεσμού του ακαδημαϊκού ασύλου και όχι μια τιμωρητική κατάργησή του.
 
Η φοιτητική κοινότητα όμως εκτός των άλλων καλείται να αντιμετωπίσει τις δύο κυρίαρχες αντιλήψεις που δεν θέτουν το άσυλο στην πραγματική του διάσταση αλλά το εργαλειοποιούν προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων. Από την μια οι δήθεν υπέρμαχοι του, που μετατρέπονται σε υπονομευτές του, μιας και προσεγγίζουν το άσυλο ως μια εθιμοτυπική πρακτική που καταλαμβάνει και φαινόμενα ιδεολογικής τρομοκρατίας, ενδοπανεπιστημιακής βίας, σοβαρής εγκληματικότητας και γενικότερης ανομίας. Από την άλλη, οι πολέμιου του που εκμεταλλεύονται την έλλειψη δημοκρατικής ευθύνης των Πανεπιστημιακών Αρχών και την ευθυνοφοβία αστυνομικών και δικαστικών οργάνων για να ανάγουν το άσυλο σε γενεσιουργό αιτία όλων των παθογενειών, των δυσλειτουργιών και των προβλημάτων τα οποία κατατρύχουν τα ΑΕΙ.
 
Ως ΠΑΣΠ Νομικής ΔΠΘ όχι μόνο διακηρυκτικά, αλλά και ουσιαστικά από την πρώτη ημέρα της επανίδρυσής μας θέσαμε ως προμετωπίδα της ακαδημαϊκής και συνδικαλιστικής μας δράσης την υπεράσπιση της πραγματικής λειτουργίας του πανεπιστημιακού ασύλου. Αυτής της θεσμικής εγγύησης της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Μια θεσμική εγγύηση που έχει επίσης δυο διαστάσεις, μια λειτουργική και μια οργανωτική. Η λειτουργική είναι σύμφυτη με την έρευνα και την διδασκαλία όταν διενεργούνται σε οργανωμένο πλαίσιο, δηλαδή στον χώρο του πανεπιστήμιου. Εντός δηλαδή του πανεπιστήμιου δεν μπορεί να υπάρξει καμία εξωπανεπιστημιακή επέμβαση που θα περιορίσει την ανεμπόδιστη και ακώλυτη διάδοση και διακίνηση των ιδεών.
 
Το «πανεπιστημιακό άσυλο» δεν είναι τίποτα άλλο παρά το συνταγματικό ανάχωμα απέναντι στην προσπάθεια κάθε ιδεολογικής επιβολής, κάθε προληπτικής λογοκρισίας, κάθε παρέμβασης κατά και μετά την έκφραση μιας επιστημονικής άποψης. Μόνο έτσι διασφαλίζεται ο επιστημονικός πλουραλισμός και η πολλαπλότητα των απόψεων εντός του πανεπιστημίου. Η οργανωτική δε, διάσταση της θεσμικής εγγύησης της ακαδημαϊκής ελευθερίας δεν αποτελεί πρόσθετη εγγύηση της ακαδημαϊκής ελευθερίας αυτής καθαυτής, αλλά συνδέεται με τον θεσμό της αυτοδιοίκησης που κατοχυρώνεται συνταγματικά με την οργάνωση των πανεπιστημίων ως ιδρυμάτων – διεπόμενων από κανόνες δημοσίου δικαίου – και την αναγωγή της ανώτατης εκπαίδευσης σε δημόσια υπηρεσία. Έτσι ο θεσμός της αυτοδιοίκησης δεσμεύει τον κοινό νομοθέτη ο οποίος, αφενός δεν μπορεί να το καταργήσει ή να το αναιρέσει με νόμο και αφετέρου βάσει της συνταγματικής επιταγής οφείλει να οργανώνει τα ΑΕΙ με τρόπο που να διασφαλίζεται η ακαδημαϊκή ελευθερία και να προάγεται η επιστημονική έρευνα και διδασκαλία.
 
Αρχικά μέσω της παρούσας ανακοίνωσης επαναφέρουμε την συζήτηση εκεί που πραγματικά ανήκει. Στο πεδίο της επιστημονικής αντιπαράθεσης, του ουσιαστικού διαλόγου και της πολιτικής συναίνεσης, χωρίς υπεκφυγές και σκόπιμες παρανοήσεις. Ακολούθως θα προχωρήσουμε στην γνωστοποίηση συνολικά των προτάσεων μας με κυριότερη την θέση ότι η ακαδημαϊκή ελευθερία δεν μπορεί να συνυπάρξει ούτε με ένα πλήρως επιτροπευόμενο και ελεγχόμενο Πανεπιστήμιου, ούτε με καταστάσεις εξουσιαστικής βίας και ασυδοσίας.
 
Άλλωστε η διατήρηση του ασύλου δεν επιβάλλεται από την ιστορικότητα και τους συμβολισμούς του, αλλά από την ουσιαστική ανάγκη για την διαρκή περιφρούρηση της δημοκρατικότητας και της ακαδημαϊκότητας του Πανεπιστήμιου, όπως δίδασκε και ο αείμνηστος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Αριστόβουλος Μάνεσης: ” Η προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας δεν είναι μόνο συνταγματική διάταξη. Πριν από αυτό ήταν, στο κοινωνικοπολιτικό πεδίο, διεκδίκηση. Ύστερα από αυτήν είναι κατάκτηση. Και θα λειτουργήσει στο μέτρο ιδίως που οι διδάσκοντες και οι διδασκόμενοι στα ΑΕΙ θα έχουν τη θέληση και τη δύναμη να την περιφρουρήσουν και να την αξιοποιήσουν».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.