Προγραμμα Εκπαιδευσης Μουσουλμανοπαιδων: Εγιναν πολλα, μπορουν να γινουν περισσοτερα

Τον κύκλο του έκλεισε το πρόγραμμα με μια ημερίδα στην Κομοτηνή που ταξίδεψε σε 22 χρόνια προσπαθειών και αναζητήσεων

Σε κλίμα συγκίνησης για μια πορεία 22 ετών, αλλά και με την παραδοχή ότι παρόλο που έγιναν πολλά, πρέπει να γίνουν και περισσότερα, και πέρα από τα στενά εκπαιδευτικά όρια, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης 18 Σεπτεμβρίου το καταληκτικό Συνέδριο του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων, στην Κομοτηνή.
 
Στο συνέδριο το παρόν έδωσαν πολλοί φίλοι και συνεργάτες τους προγράμματος τα  22 χρόνια αυτά χρόνια, ενώ η ημερίδα αποτέλεσε και αφορμή για έναν αναστοχασμό τόσο για το έργο του τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και για το μέλλον της μειονοτικής, αλλά και γενικότερα της εκπαίδευσης, στην περιοχή της Θράκης.
 
Παρόλο που οι παρουσίες ήταν πολλές, αρκετές ήταν και οι απουσίες, με τον πρώην βουλευτή Ροδόπης κ. Μουσταφά Μουσταφά να χαιρετίζει δηκτικά «την λαμπερή απουσία των προυχόντων της μειονότητας», ενώ αρκετοί από τους ομιλητές, κυρίως στο δεύτερο μέρος, σχολίασαν αρνητικά την ανακοίνωση των δύο μειονοτικών βουλευτών του ΚΙΝΑΛ, κ. Ιλχάν Αχμέτ και κ. Μπουρχάν Μπαράν, την οποία εξέδωσαν μόνο στα Τουρκικά, και η οποία μιλούσε για μποϊκοτάζ της ημερίδας.
 
Σε αυτήν, αφού αναφερόταν στις αντιδράσεις που υπήρξαν για τη χρήση των βιβλίων του προγράμματος στα μειονοτικά σχολεία από διάφορους φορείς της μειονότητας, εξέφραζαν την άποψη ότι συμμετοχή στην ημερίδα μπορεί να ερμηνευθεί ως έμμεση υποστήριξη για τη συνέχιση του προγράμματος. Σημείωναν  δε πως γενικότερα το ζήτημα απέχει πολύ από τη σοβαρότητα, την ειλικρίνεια, την επιστημονικότητα και δεν συμβάλλει στη μειονοτική εκπαίδευση. 

Ένα πρόγραμμα με σημαντική συμβολή 

Την εκδήλωση άνοιξε η κ. Θάλεια Δραγώνα που τόνισε πως μέσα από αυτό το πρόγραμμα γεννήθηκε ένας μεγάλος αριθμός συνεργατών από τη μειονότητα, παρόλο που φαίνεται πως δεν κέρδισαν τις ηγεσίες, για αυτό και πραγματοποιήθηκε αυτή η ημερίδα, για να ακούσουν όσοι δούλεψαν στο πρόγραμμα όποιους έχουν να πουν κάτι, αλλά και τα μέλη της τοπικής κοινωνίας, «για να βάλουμε μια ψηφίδα σε αυτό το μωσαϊκό με μια πιο πλούσια εικόνα από αυτή που ήρθαμε» όπως επεσήμανε χαρακτηριστικά.
 
Από την πλευρά της Περιφέρειας ο Αντιπεριφερειάρχης Ροδόπης κ. Νίκος Τσαλικίδης εξέφρασε την ελπίδα πως η ημερίδα θα δημιουργήσει τα αποτελέσματα και τις νέες προϋποθέσεις, αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα ενός νέου αντίστοιχου προγράμματος.
 
Έδωσε δε συγχαρητήρια σε όσα παιδιά πέρασαν από αυτό, σημειώνοντας πως σημαντικό ρόλο στην επιτυχία δεν είχαν μόνο οι υλικοτεχνικές υποδομές αλλά και οι δάσκαλοι και οι συνεργάτες του προγράμματος, που δημιούργησαν το περιβάλλον για να το αγκαλιάσουν και να το αγαπήσουν, και η Περιφέρεια είναι θετική σε οποιοδήποτε τέτοιο εγχείρημα και συμβολή υπέρ της τοπικής κοινωνίας.
 
Ο Δήμαρχος Κομοτηνής κ. Γιάννης Γκαράνης σημείωσε πως παρόλο που ο Δήμος Κομοτηνής δεν είχε εμπλακεί ουσιαστικά στο πρόγραμμα, όταν χρειάστηκε η βοήθεια και η συνδρομή τους σε αυτό την προσέφεραν, γιατί πιστεύουν πως προγράμματα σαν και αυτό βοηθούν και τους συμπολίτες μας της μειονότητας, αλλά και όλη την κοινωνία, ευχόμενος να βρεθεί ένα καινούριο πρόγραμμα που θα συνεχίσει το έργο αυτό. 

Μια μοναδική εκπαιδευτική εμπειρία 

Την δικιά της εμπειρία ως συνεργάτης του προγράμματος για πολλά χρόνια, κατέθεσε η Αντιπρύτανης του ΔΠΘ κ. Ζωή Γαβριηλίδου, ως «μέλος του πληρώματος ενός πλοίου που για 22 χρόνια ταξίδεψε σε ύδατα άλλοτε ταραγμένα, άλλοτε ήρεμα, πέρασε από συμπληγάδες, αντιμετώπισε τους αντίξοους ανέμους της προκατάληψης, όμως κατάφερε να φτάσει στην Ιθάκη».
 
«Σε αυτό το ταξίδι», όπως υπογράμμισε η κ. Γαβριηλίδου, «ήταν μαζί πρωτοπόροι εκπαιδευτικοί, που δεν φοβήθηκαν να δοκιμάσουν κάτι νέο ρηξικέλευθο, μακριά από την ασφάλεια του γνωστού και του πεπατημένου, να εκτεθούν και να μοιραστούν τις εμπειρίες τους σε ένα κλίμα συλλογικότητας, συμμετοχικότητας και συνεργασίας».
 
«Το πρόγραμμα»επεσήμανε η Αντιπρύτανης κλείνοντας «άφησε ένα ισχυρό αποτύπωμα στη Θράκη, έχτισε γέφυρες, προσέφερε πλούσιες διδακτικές εμπειρίες στα παιδιά αλλά και τις μητέρες της μειονότητας, έκανε τη μάθηση παιχνίδι δημιούργησε καινοτόμα εκπαιδευτικά υλικά και σχολικά εγχειρίδια, συνέβαλλε στη μείωση της σχολικής διαρροής και τη μείωση της κοινωνικής έντασης, αλλά και ενδυνάμωσε αρκετές γενιές εκπαιδευτικών στην περιοχή, μέσα από ένα πολύπλευρο εκπαιδευτικό πρόγραμμα».
 
Εξέφρασε τέλος τη συγκίνηση και τη νοσταλγία για τα όσα της έδωσε το πρόγραμμα, το οποίο χαρακτήρισε «το πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής της».
 
Ο Προϊστάμενος του Γραφείου Μειονοτικής Εκπαίδευσης κ. Βασίλης Συμεωνίδης από την πλευρά του τόνισε πως το πρόγραμμα, που ξεκίνησε πιλοτικά, κατάφερε να μειώσει την απόσταση μεταξύ Δημοτικού και Μειονοτικού Σχολείου.
 
Ο Συντονιστής του Περιφερειακού Κέντρου Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕΚΕΣ) και από τους πρώτους συνεργάτες του προγράμματος, κ. Νίκος Ανταμπούφης σημείωσε πως το πρόγραμμα κάλυψε όχι μόνο εκπαιδευτικές και επιστημονικές ανάγκες, αλλά πρώτα και κύρια κοινωνικές.
 
Δεσμεύτηκε δε ως πρόεδρος του ΠΕΚΕΣ ότι στον προγραμματισμό της τριετίας έχουν ξεχωρίσει την μόνιμη και σταθερή ενασχόλησή τους με το ζήτημα της μειονοτικής εκπαίδευσης, και έχουν τη βούληση να συνεργαστούν με στόχο να ενισχύσουν την ώσμωση στις βαθμίδες αλλά και τα είδη της εκπαίδευσης. 

Ομαλότερη ένταξη στην εκπαιδευτική διαδικασία 

Το πρόγραμμα συνέβαλλε ουσιαστικά στην ομαλότερη ένταξη των παιδιών της μειονότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία, και στην βελτίωσή τους, για αυτό και αγκαλιάστηκε από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, παρόλη την προσπάθεια, από συγκεκριμένους κύκλους, συκοφάντησής τους, σημείωσε η πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ξάνθης κ. Μαρία Λουκοπούλου.
 
Έκανε ιδιαίτερη μνεία στο πρωτοπόρο, όπως το χαρακτήρισε, εκπαιδευτικό υλικό, που αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και χρησιμοποιήθηκε από την εκπαιδευτική κοινότητα της μέσης εκπαίδευσης.
 
Τόνισε πάντως πως προγράμματα σαν και αυτό δεν μπορούν να λύσουν οριστικά τα προβλήματα της μειονοτικής εκπαίδευσης, που προκύπτουν από την έλλειψη μέριμνας της πολιτείας, τόσο για την μειονοτική όσο και για το σύνολο της εκπαίδευσης, και το κλείσιμο αυτής της επιτυχημένης προσπάθειας, όπως υπογράμμισε, πρέπει να συνοδευτεί από μια νέα αρχή που θα σηματοδοτείται από νηφάλιο διάλογο και τεκμηριωμένες προτάσεις, και κυρίως με τη συμμετοχή της μειονότητας, που πλέον, χάρις και στο πρόγραμμα, συμπεριλαμβάνει άτομα που έχουν τις γνώσεις και την εκπαίδευση για να παίξουν βασικό ρόλο στο σχεδιασμό αυτό.
 
Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ροδόπης κ. Μιχάλης Βασιλειάδης τόνισε πως από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετά, ξεκινά μια επανάσταση με το νόμο 2190/96, ο οποίος έφερε την διαπολιτισμική εκπαίδευση, έστω και καθυστερημένα στη χώρα μας, δίνοντας το δικαίωμα στα παιδιά της χώρας να εισαχθούν στα πανεπιστήμια, και πάνω σε αυτή την αλλαγή έρχεται να κουμπώσει το πρόγραμμα Μουσουλμανοπαίδων.
 
Μέσα από αυτό, πολλά παιδιά αποκτούν πολλά κλειδιά στην γνώση, δεν είναι αποκλεισμένα, και εξέφρασε την άποψη ότι ο αναστοχασμός που κάνει το πρόγραμμα, θα έπρεπε να αξιοποιηθεί από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, ώστε να πραγματοποιηθούν τέτοια προγράμματα μέσα από το ποιοτικό Δημόσιο Σχολείο. 

Απαραίτητη η συνεχής εξέλιξη και επιμόρφωση 

Στις μεγάλες αλλαγές που συνέβησαν εξαιτίας του προγράμματος αυτά τα 22 χρόνια καθώς και το τι έκανε και που θα πάει από εδώ και πέρα αναφέρθηκε ο Πρόεδρος του Διδασκαλικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Δημήτρης Ντούμος, που σημείωσε, πως η εκπαίδευση και η διδασκαλία εξελίσσεται, και ουσιαστικό στοιχείο της για να διδάξει κανείς καλύτερα είναι η ουσιαστική επιμόρφωση.
 
Και αυτό γιατί δεν είναι απλά μια διαδικασία που μπορεί να επιφέρει αλλαγές μέσα σε ένα σχολικό περιβάλλον, αλλά απεναντίας προωθεί στα σχολεία περιβάλλον και νοοτροπία που ευνοούν και διευκολύνουν τις όποιες εκπαιδευτικές αλλαγές, ιδιαίτερα όταν συνδεθούν με το κατάλληλο υλικό και ειδικά στην περίπτωση της μειονοτικής εκπαίδευσης σεβόμενοι την πολιτισμική ταυτότητα και τη διαφορετικότητα κάθε μαθητή, με αντισταθμιστικές δράσεις στο τέλος κάθε ωραρίου.
 
Ζήτησε πάντως, με αφορμή το θέμα που δημιουργήθηκε το τελευταίο διάστημα με τα βιβλία του προγράμματος και τη χρήση τους στα μειονοτικά σχολεία, να μην αποτελέσει το σχολείο και οι μαθητές πεδίο αντιπαράθεσης και προσπάθεια επιβολής θέσεων και απόψεων της κάθε πλευράς, γιατί κοινός παρανομαστής θα πρέπει να είναι η μετάδοση της γνώσης στους μικρούς μαθητές.
 
Θεωρεί δε πως απαιτείται σκέψη ωριμότητα, πνεύμα συνεργασίας και ένας πραγματικά ειλικρινής διάλογος για την στοιχειοθέτηση ενός νέου μοντέλου εκπαίδευσης.
 
Στα 22 χρόνια του ΠΕΜ, διευρύνθηκε η κάλυψη των μορφωτικών αναγκών της μειονότητας, η πραγμάτωση των εκπαιδευτικών της δικαιωμάτων, έσπασαν στεγανά και άνοιξαν παράθυρα επικοινωνίας σε απομονωμένους οικισμούς και πληθυσμούς, σημείωσε ο πρόεδρος του Συλλόγους Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης  Ροδόπης κ. Στέφανος Μακρυγιάννης, αναδεικνύοντας μοντέλα πραγματικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών που αγκάλιασαν εκατοντάδες εκπαιδευτικοί.
 
Μετά από την τεράστια αυτή τομή, θεωρεί πως θα πρέπει να μιλήσουμε για τη συνέχειά της, ώστε να μην κλείσει, και θεωρεί πως σημαντικό καθήκον όλων όσων έχουν εμπλακεί όλα αυτά τα χρόνια με το ΠΕΜ, να κάνουν το επόμενο βήμα στην μετεξέλιξη του μειονοτικού σχολείου σε μια πορεία προσέγγισης του Δημόσιου σχολείου, που θα διατηρήσει τις θετικές διακρίσεις και θα ενσωματώσει αντικείμενα και υποστηρικτικούς θεσμούς του Δημοσίου, αναδημιουργώντας ένα ενιαίο πρόγραμμα σύμπλευσης.
 
Ταυτόχρονα όμως χρειάζεται μετεξέλιξη και του Δημόσιου Σχολείου όλων των βαθμίδων, ώστε να αναγνωρίζονται σε αυτό οι μορφωτικές ανάγκες και τα δικαιώματα των μειονοτικών μαθητών, αλλά και συνεχής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με τη συμβολή του ΔΠΘ. 

Κριτική για την τελική κατεύθυνση του προγράμματος από τον Χουσεΐν Ζεϊμπέκ 

Ο μοναδικός βουλευτής της μειονότητας που έδωσε το παρόν στην εκδήλωση ήταν ο κ. Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, βουλευτής Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τόνισε πως πρέπει να γίνεται συζήτηση για τη μειονοτική εκπαίδευση, ώστε να γίνεται συνεχώς καλύτερη.
 
Ο ίδιος θεωρεί πως η σημαντικότερη τομή που έγινε είναι αυτή με τα πανεπιστήμια, και ενώ τα πρώτα χρόνια υπήρχαν πολλές δυσκολίες για τους φοιτητές, πλέον ένα πολύ μεγάλο ποσοστό όχι μόνο μπαίνει αλλά και αποφοιτά από τα πανεπιστήμια.
 
Η συμβολή του προγράμματος, σημείωσε ήταν σημαντική στην αρχή. Άλλωστε πριν από 22 χρόνια η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική, με δυσκολία στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας.
 
«Στην αρχή ήταν σωστό το πρόγραμμα, βοήθησε τα παιδιά, όμως μέσα σε αυτά τα χρόνια έγινε ένα σοβαρό άλμα» σημείωσε, και η σχέση της μειονότητας με τα ελληνικά έχει αλλάξει σημαντικά.
 
Το πρόγραμμα, τόνισε, δεν μερίμνησε ώστε το δημόσιο και το μειονοτικό σχολείο να συμπλεύσουν, να έχουν ίδια βιβλία, ενώ θεωρεί πως μετά από την αρχή δεν έγινε ανανέωση του υλικού.
 
Βέβαια όποιο και αν είναι το βιβλίο, πρέπει να έχει όρεξη ο εκπαιδευτικός για να υπάρχει αποτέλεσμα, όμως η μειονοτική εκπαίδευση, στέκεται σε δύο πόδια, το τουρκόγλωσσο και το ελληνόγλωσσο πρόγραμμα, και αν δεν γίνουν μεταρρυθμίσεις και στις δύο γλώσσες, δεν θα υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα.
 
Θεωρεί δε πως είναι εφικτό να υπάρξει μια σωστή μειονοτική εκπαίδευση, και ένα παιδί, τελειώνοντας το Δημοτικό, μπορεί να ξέρει εξίσου καλά και τις δύο γλώσσες, αλλά χρειάζονται γενικότερα βελτιώσεις. 

Ελπίδα για το μέλλον από τον Μουσταφά Μουσταφά 

«Την λαμπερή απουσία των προυχόντων της μειονότητας» χαιρέτησε ο πρώην βουλευτής κ. Μουσταφά Μουσταφά, σημειώνοντας πως δύο βουλευτές, πρόεδροι συλλόγων, πρόεδροι των δασκάλων δεν βρίσκονταν στην αίθουσα.
 
«Κισμέτ είναι αυτό, άλλος αρρώστησε, άλλος είχε δουλειά, άλλος πήγε αλλού» σημείωσε, ενώ αναφερόμενος στην ανακοίνωση των δύο βουλευτών του ΚΙΝΑΛ, σημείωσε πως να ανακαλύπτουν μετά από τόσα χρόνια ότι το ΠΕΜ δεν είναι καλό για τη μειονότητα, είναι αρκετά περίεργο.
 
Θέλησε πάντως να «εμψυχώσει» όλους τους παρευρισκόμενους που ασχολήθηκαν με το πρόγραμμα, να έχουν καθαρή τη συνείδησή τους, ότι καλώς έπραξαν και καλώς κάνουν, και πως αυτά τα πολιτικάντικα παιχνίδια στην περιοχή μας συμβαίνουν πολύ συχνά, και να μην τα λαμβάνουν πολύ υπόψη τους.
 
Στο κλείσιμο αυτού του κύκλου, ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές του προγράμματος, έχοντας συμμετάσχει ως γονιός σε όλο αυτό το εγχείρημα, μιας και οι δύο κόρες του πέρασαν από αυτό, μαθαίνοντας πολλά μαζί με τους γονείς τους.
 
Το πρόγραμμα έτυχε αποδοχής, γιατί αντιμετώπισε τα μέλη της μειονότητας ισότιμα, όπως έλεγε και ο κόσμος σύμφωνα με τον ίδιο, «μας λογαριάζουν για ανθρώπους» γιατί η μέχρι τότε συμπεριφορά ήταν πολύ διαφορετική.
 
Σε όλη αυτή την εξέλιξη μετά τη δεκαετία του ‘90, το ΠΕΜ αποτελούσε μια όαση που έλεγε πως το ζήτημα ήταν παιδείας, και πως ήταν πρόθυμοι να συζητήσουν πώς μπορεί να βελτιωθεί η παρεχόμενη εκπαίδευση στα παιδιά της μειονότητας, να μειωθεί η σχολική διαρροή, και ο κόσμος αγκάλιασε το πρόγραμμα με τη συμμετοχή των παιδιών, των γονέων και των εκπαιδευτικών, παρά τις αντιστάσεις που υπήρχαν.
 
Η στοργή, η κατανόηση η αλληλεγγύη που επέδειξαν οι συντελεστές του προγράμματος, ανέδειξε πολλά στην κοινωνία, με πολύ θετικές εξελίξεις, που τους κάνει αισιόδοξους για το μέλλον.
 
«Ήταν μια πραγματικά ανθρωπιστική, ανθρώπινη και επιστημονική προσέγγιση που έδωσε πραγματικά αποτελέσματα» σημείωσε, και εξέφρασε την ελπίδα ότι θα υπάρξει να γίνει ένα βήμα παραπάνω με ένα διαπολιτισμικό σχολείο.
 
Κατά τη διάρκεια της ημερίδας πολλοί συντελεστές του προγράμματος παρουσίασαν τα όσα έγιναν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και τις πόρτες που άνοιξε για την εκπαίδευση η προσπάθεια αυτή, που ελπίζουν πως θα μείνουν ανοιχτές στο μέλλον.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.