Τα Ατομα με Αναπηρια διεκδικουν απο την Ευρωπη τα δικαιωματα τους

Στο 9ο Freedom Drive του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ανεξάρτητης Διαβίωσης στις Βρυξέλες ο Σπύρος Νταντανίδης

«Απαιτούμε να γίνει άμεσα η αποϊδρυματοποίηση»
«Αυτή τη στιγμή πάρα πολλά χρήματα της Ε.Ε. πηγαίνουν στον λάθος σκοπό»

«Το βασικότερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι το πώς χαράσσεται η πολιτική και η παιδεία γύρω από την αναπηρία»

 
Το πρωί της Τετάρτης 2 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλες το 9ο συνέδριο Freedom Drive του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ανεξάρτητης Διαβίωσης(European Network of IndependentLiving -ENIL) για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ΑμεΑ. Περίπου 400 άτομα με αναπηρία από όλη την Ευρώπη συγκεντρώθηκαν στις Βρυξέλες, στα γραφεία της Κομισιόν και στο Ευρωκοινοβούλιο για να διεκδικήσουν το δικαίωμα τους στην ανεξάρτητη διαβίωση. Οι ακτιβιστές, οδηγούμενοι από το ENIL, είχαν βασική απαίτηση να σταματήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να χρηματοδοτεί ιδρύματα που φυλακίζει και περιθωριοποιεί άτομα με αναπηρία, στερώντας τους την ελευθερία να ζουν ανεξάρτητα.
 
Στο πλαίσιο αυτού του συνεδρίου, μια μέρα πριν, την Τρίτη 1η Οκτωβρίου, με πρωτοβουλία του Ευρωβουλευτή Στέλιου Κυμπουρόπουλου, διοργανώθηκε συνάντηση με Έλληνες και Κύπριους Ευρωβουλευτές, με την ελληνική αποστολή ατόμων με αναπηρία, αλλά και στελέχη του ENIL. Ο Ευρωβουλευτής της ΝΔ, πολιτικός που ο ίδιος ανήκει στην κοινότητα των ατόμων με αναπηρία, ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που επεσήμανε είναι να εφαρμοστούν κυρώσεις στις χώρες που δεν εφαρμόζουν πολιτικές υπέρ των αναπήρων. Στην ίδια συνάντηση βρέθηκε και ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. Γιώργος Σταμάτης.
 
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον σε τοπικό επίπεδο είναι πως ένα από τα μέλη της Ελληνικής αποστολής στις Βρυξέλες ήταν ο 22χρονος Κομοτηναίος, Σπύρος Νταντανίδης. Ο Σπύρος Νταντανίδης, απόφοιτος σχολής κινηματογράφου, φοιτητής της Νομικής του ΔΠΘ και μέλος του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλαδος “I-living” , μιλώντας στον «ΠτΘ», μετέφερε τι συζητήθηκε στην πρώτη συνάντηση με τους Έλληνες και Κύπριους Ευρωβουλευτές και στο κεντρικό συνέδριο στο Ευρωκοινοβούλιο. Παράλληλα σχολίασε το τι επικρατεί στα ιδρύματα που φιλοξενούν άτομα με αναπηρία και τοποθετήθηκε στο ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για να διασφαλίζονται τα δικαιώματά τους και να ενταχθούν ομαλά ως ενεργοί πολίτες στην κοινωνία.
 
Ο λόγος στον ίδιο…

 

«Αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα 8 στα 10 ανάπηρα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο»

ΠτΘ: Πώς τοποθετήθηκε η Ελληνική και Κυπριακή πλευρά στην συνάντηση έπειτα από πρωτοβουλία του κ. Κυμπουρόπουλου;
Σ.Ν.: Το
να υπάρξει μια κύρωση στην εκάστοτε χώρα η οποία δεν ακολουθεί τις οδηγίες, όπως τόνισε ο κ. Κυμπουρόπουλος, είναι το λιγότερο. Ο κ. Κυμπουρόπουλος, όντας ιδρυτής του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης στην Ελλάδα κάλεσε εμένα και την Δωροθέα Κατσόνη από την Αθήνα, ως δύο ανάπηρους πολίτες να εκπροσωπήσουμε τον οργανισμό. Την πρώτη μέρα συμμετείχαμε στην συνάντηση με τους Έλληνες Ευρωβουλευτές από όλα τα κόμματα και από την Κύπρο. Ήταν πάρα πολύ εμφανές ότι όλοι οι πολιτικοί φορείς που ήταν εκεί πέρα, με εξαίρεση τον κ. Κυμπουρόπουλο, ο οποίος είναι ανάπηρος και τον γραμματέα, κ. Σταμάτη, δεν είχαν καμία σχέση με τον χώρο της αναπηρίας γενικά. Δεν ήξεραν πώς να μιλήσουν και τι ζητάμε. Δεν υπήρχε η παιδεία, την οποία χρειαζόμαστε. Έγινε λόγος για ευαίσθητους πολίτες και άλλα επαναλαμβανόμενα πράγματα, δίχως ουσία, από ανθρώπους που έχουν θέση ευθύνης.
 
Αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα 8 στα 10 ανάπηρα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο. Πρώτα απ’ όλα να υπάρξει η αποϊδρυματοποίηση, το κεντρικό αίτημα του συνεδρίου, να μπορέσουν να πάνε τα ανάπηρα παιδιά στα σχολεία και να εφαρμοστεί το πλαίσιο της ανεξάρτητης διαβίωσης το οποίο είναι μια βασική οδηγία στη σύμβαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των ανάπηρων.

«Δεν μαζευτήκαμε απλά διάφοροι ανάπηροι από την Ευρώπη για να πούμε τα προβλήματά μας»

ΠτΘ: Ποια ήταν η εικόνα στο Ευρωκοινοβούλιο και ποια τα βασικά αιτήματα που καταθέσατε;
Σ.Ν.:
Είχαν μαζευτεί μέλη της Κομισιόν, της Ευρωβουλής και κάποιοι κρατικοί φορείς ανάλογα με το αν είχε έρθει ή στείλει η εκάστοτε χώρα εκπροσώπους. Από την Ελλάδα ήταν ο γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας, ο κ. Γιώργος Σταμάτης. Εμείς καταθέσαμε τα αιτήματα και τα εξηγήσαμε με στοιχεία, καθώς το Δίκτυο Ανεξάρτητης Διαβίωσης της Ευρώπης έχει ανθρώπους οι οποίοι εργάζονται και «κυνηγούν» να επανορθώσουν ό,τι λάθος συμβαίνει. Παρουσιάσαμε τα στοιχεία και τι συμβαίνει λάθος αυτήν τη στιγμή. Ευρωπαϊκά κεφάλαια δίνονται σε ιδρύματα χωρίς να το ξέρει η Ευρώπη και αυτά εκμεταλλεύονται από κάποιες χώρες λίγο στραβά. Ακόμη και αν το ξέρει η Ευρώπη, εθελοτυφλεί μερικές φορές. Αυτή τη στιγμή πάρα πολλά χρήματα πηγαίνουν στον λάθος σκοπό, ενώ θα μπορούσαν να πηγαίνουν στην ενσωμάτωση και στον δρόμο που θα καθιστούσαν τους ανάπηρους ανθρώπους πιο λειτουργικούς και πιο συμμετοχικούς στην κοινωνία.
 
Δεν μαζευτήκαμε απλά διάφοροι ανάπηροι από την Ευρώπη για να πούμε τα προβλήματά μας, αλλά υπήρχε πλάνο απαιτήσεων και αιτημάτων προς την Ευρωβουλή, τα αρμόδια όργανα και την Κομισιόν. Είχαμε και τις τρείς μέρες συναντήσεις με ανθρώπους, που ο ρόλος τους ήταν να διαχειριστούν την κρίση που βιώνει το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη. Βασικά μας αιτήματα ήταν πρώτα απ’ όλα ένα ενιαίο κοινωνικό πλαίσιο σε όλη την Ευρώπη, όπου θα διασφαλίζει τα δικαιώματα των ανάπηρων ατόμων, μια από τις πιο καταπιεσμένες ομάδες μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο. Κυμαίνονται γύρω στο 12-15% των ατόμων παγκοσμίως και κατά κανόνα ζουν αποκλεισμένοι. Οπότε εμείς που δεν ζούμε τόσο αποκλεισμένοι με την αναπηρία μας, προσπαθούμε επειδή είμαστε τυχεροί, να παλεύουμε για τους υπόλοιπους που ζουν περιθωριοποιημένοι ή έγκλειστοι στα ιδρύματα.

«Η ευρωπαϊκή οδηγία δεν ακολουθείται»

Υπάρχει ευρωπαϊκή οδηγία, η οποία δεν ακολουθείται γιατί δεν θεσμοθετούνται τα αντίστοιχα όργανα σε κάθε χώρα τα οποία να λειτουργούν συνεργαζόμενα το ένα με το άλλο. Να υπάρχει δίκτυο δηλαδή. Απλά υπάρχει μια οδηγία που ακολουθείται ελαστικά και όποιο κράτος δε συμμορφώνεται απλά προτείνεται να πληρώσει ένα πρόστιμο. Φυσικά η Ελλάδα δεν ακολουθεί την ευρωπαϊκή οδηγία, αλλά εδώ δεν ακολουθείται και από τις αναπτυγμένες  χώρες.  Βασικό ζήτημα είναι μέσα σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο να μην συνεχιστεί η ιδρυματοποίηση και οι τακτικές τις οποίες χρησιμοποιεί μέχρι σήμερα η Ευρώπη, αλλά η Ευρώπη να ακολουθήσει την σύμβαση για τα δικαιώματα των αναπήρων ατόμων, που έχει κάνει ο ΟΗΕ και με την οποία συμφωνούμε απόλυτα. Αυτή μιλάει για ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι ενταγμένοι στην κοινωνία από την πίσω πόρτα, αλλά είναι λειτουργικά μέλη της κοινωνίας, ανάπηρα ή μη. Έτσι δίνεται δυνατότητα σε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει ένα κινητικό ή νοητικό πρόβλημα να μπορεί να λειτουργεί παρά την φυσική του αδυναμία.

«Θανατηφόρες οι συνθήκες διαβίωσης των τροφίμων στα ιδρύματα»

ΠτΘ: Γιατί εναντιώνεστε στα ιδρύματα φιλοξενίας ΑμεΑ και γνωρίζετε τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτά;
Σ.Ν.:
Είναι αναγκαίο να διαλύσουμε και να κλείσουμε άμεσα, όποια μορφή ιδρύματος υπάρχει αυτήν την στιγμή στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα, για να μιλήσουμε λίγο πιο τοπικά, υπάρχουν ιδρύματα τα οποία δεν είναι καταγεγραμμένα και δεν μας δίνουν τα στοιχεία τους. Είναι περίπου 12από αυτά που ξέρουμε τι συμβαίνει. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι οι συνθήκες του ιδρύματος στα Λεχαινά στην Ηλεία, όπου άνθρωποι ζουν μέσα σε κλουβιά δεμένοι. Βγαίνουν μια φορά την εβδομάδα από το κλουβί για να καθαριστούν και αυτό γινόταν με λάστιχο και πίεση. Αυτή η κατάσταση συμβαίνει περίπου και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 800-900 τρόφιμοι μέσα σε αυτά τα ιδρύματα. Πρόσφατα μια κοπέλα που είχε γλαύκωμα, μια μορφή τύφλωσης, απεβίωσε επειδή ζούσε σε τέτοιο ίδρυμα. Οι μορφές βλάβης και τα προβλήματα που αποκτούν οι τρόφιμοι λόγω αυτής της ζωής είναι θανατηφόρες. Δεν μπορεί ανθρώπινο σώμα και προσωπικότητα να ανταπεξέλθει σε κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό και απαιτούμε να γίνει άμεσα η αποϊδρυματοποίηση. Να μην ζουν οι συνανάπηροί μας φυλακισμένοι, απλά επειδή έχουν μια βλάβη.

«Είναι δική μας ευθύνη να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας»

ΠτΘ: Η συζήτηση με τους εκπροσώπους της Κομισιόν και του Ευρωκοινοβουλίου ήταν θετική προς την αλλαγή της αντίληψης της Ευρώπης;
Σ.Ν.:
Μιλήσαμε με ανθρώπους που δουλεύουν στην Κομισιόν και έγινε μια πολύ εποικοδομητική συζήτηση. Οι άνθρωποι στην Ευρώπη έδειξαν πολύ πιο ενημερωμένοι από την ελληνική πλευρά και έδειχναν να αντιλαμβάνονται τι πρέπει να αλλάξει. Συζητήσαμε μέσα στο συνέδριο ότι μια χώρα που θέλει να ενταχθεί στο πλαίσιο της Ένωσης, θα πρέπει να έχει κάνει κάποια βήματα σχετικά με τα ανάπηρα άτομα. Να δείξει ότι έχει μια κοινωνική πρόοδο και όχι μόνο οικονομική, όπως ζητάει κατά κανόνα η Ευρώπη. Το βασικότερο είναι ότι πήγαμε εκεί, πληρώθηκαν τα απαραίτητα έξοδα και δεν κάναμε απλά εκδρομή στις Βρυξέλες, αλλά διεκδικήσαμε όσο περισσότερο γίνεται τα δικαιώματά μας. Αυτή είναι η απαραίτητη λύση. Όπως πριν από 100 χρόνια έγινε το γυναικείο κίνημα για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, έτσι πρέπει να γίνει και με τους ανάπηρους. Οι ίδιες οι κοινότητες πρέπει να παλέψουν για τα δικαιώματα τους, διαφορετικά δεν θα ενημερωθεί κανείς. Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι δική μας ευθύνη.

«Σιγά σιγά προχωράμε στο να λέμε ότι είναι πια καλύτερή μέρα να είσαι ανάπηρος»

ΠτΘ: Είχατε μάλιστα την ευκαιρία να βρεθείτε και με την ομάδα της Microsoftστο πλαίσιο του συνεδρίου. Τι σας παρουσίασε που μπορεί να είναι ωφέλιμο για τα άτομα με αναπηρία;
Σ.Ν.:
Ήταν πολύ θετικό ότι συναντηθήκαμε με την Microsoft, όπου μας παρουσίασαν όλο το πλάνο της εταιρίας και το λογισμικό που απευθύνεται στα άτομα με αναπηρία. Η ελληνική ομάδα και η γαλλική ομάδα μάς έδειξαν πώς θα κάνουμε το περιεχόμενο πιο προσβάσιμο σε οποιαδήποτε αναπηρία και σε μαθησιακή δυσκολία. Σιγά σιγά προχωράμε στο να λέμε πια ότι είναι καλύτερή μέρα να είσαι ανάπηρος, αρκεί να το κυνηγάμε και εμείς οι ίδιοι.

«Δεν χρειάζεται να βλέπουμε τον ανάπηρο σαν κάτι τόσο μακρινό και τόσο δύσκολο»

ΠτΘ: Τι πιστεύεται ότι πρέπει να γίνει για να αντιμετωπίζονται ισάξια τα άτομα με αναπηρία;
Σ.Ν.:
Το βασικότερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι το πώς χαράσσεται η πολιτική και η παιδεία γύρω από την αναπηρία. Δεν χρειάζεται να βλέπουμε τον ανάπηρο σαν κάτι τόσο μακρινό και τόσο δύσκολο. Είναι ένας άνθρωπος που είναι και αυτός δίπλα σου. Το βασικότερο είναι να είσαι ενημερωμένος και να καταλαβαίνεις τι χρειάζεται και ότι έχει ίσα δικαιώματα. Πρέπει να μάθουνε τα παιδιά να συμβιώνουν με το διαφορετικό για να μην το φοβούνται.   

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.