Τασος Βαβατσικλης «Η αποφαση της υποψηφιοτητας μου ηταν συλλογικη»
«Επιστροφή στην πολιτική» ήταν το σύνθημα που αναγραφόταν στην εικόνα με την οποία επέλεξε να κοινοποιήσει προς τα τοπικά ΜΜΕ την ανακοίνωση της νέας του υποψηφιότητας για τον Δήμο Κομοτηνής, ο πρώην δήμαρχος κ. Τάσος Βαβατσικλής.
Λίγα εικοσιτετράωρα μετά την ανακοίνωση αυτή, ο κ. Βαβατσικλής φιλοξενήθηκε στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» για να εξηγήσει μεταξύ άλλων ότι το σύνθημα αυτό δεν αφορά στην δική του, προσωπική, επιστροφή στα δημοτικά πράγματα της Κομοτηνής, αλλά στο μεγάλο στοίχημα που ο ίδιος και οι άνθρωποι που βρίσκονται στο πλευρό του, έθεσαν, ήτοι την επιστροφή της κοινωνίας στην πολιτική, αλλά και της ίδιας της πολιτικής, ως προς την ουσία της, σε όσους την εκπροσωπούν.
Στην πρώτη αυτή συνέντευξη του μετά και την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του ο κ.Βαβατσικλής επισημαίνει μεταξύ άλλων, πως η υποψηφιότητά του ήταν συλλογική απόφαση, ανθρώπων που «ανήκουν» στον ευρύτερο πολιτικό κόσμο, αλλά και αποτέλεσμα των ερωτηματικών και προβλημάτων που δημιουργούνται από την πολιτική «νιρβάνα» που επικρατεί στον Δήμο από το 2008 και έπειτα.
Ο ίδιος τάσσεται υπέρ της απλής αναλογικής, αλλά και κριτικά απέναντι στον τρόπο υιοθέτησής της, προτάσσει το μοντέλο της συμμετοχικής τοπικής αυτοδιοίκησης και την «ανατροπή» του υφιστάμενου συστημικού τρόπου διοίκησης, και τονίζει πως ευελπιστεί να δώσει τόπο στους νέους.
Τέλος ο υποψήφιος δήμαρχος Κομοτηνής κληθείς να σχολιάσει την πρόταση της επικεφαλής της «ΠΟΛΗ-τικής Ανατροπής» κ. Λαφτσή υιοθετεί τον όρο του «πολιτικού τυχοδιωκτισμού» και εκφράζει την βεβαιότητά του για μία καρποφόρα σε επίπεδο πολιτικής θητεία, μέσω από τον πολιτικό λόγο και τις αντιπαραθέσεις υψηλού επιπέδου που θα ακουστούν και από τους συνυποψηφίους του.
Ο λόγος στον ίδιο…
«Στον δήμο Κομοτηνής από το 2008 και έπειτα εκτός από τη διαχείριση είχαμε ένα πολιτικό νιρβάνα»
ΠτΘ: Είστε ένας άνθρωπος συνυφασμένος με πολιτικούς και δημοκρατικούς αγώνες. Το «καλό» και το «κακό» μαζί είναι ότι είστε φορέας πολιτικής και πολιτικών ιδεών. Δεν έχετε ξαρματωθεί ποτέ την ταυτότητα του δημοκρατικού πολίτη. Δεν αισθάνεστε πουθενά στριμωγμένος σήμερα; Και πώς πήρατε την απόφαση να ξανακατέβετε στον στίβο της πολιτικής, μια εποχή σήμερα που κάνει επικοινωνία;
Τ.Β.: Η απόφαση ήταν συλλογική. Δεν ήταν αυτή καθ' αυτή δική μου. Έχουμε μια μεγάλη παρέα του ευρύτερου πολιτικού κόσμου, στο οποίο συμμετέχουν άνθρωποι της συντηρητικής παράταξης, αλλά και άνθρωποι και της κουμουνιστικής αριστεράς. Όλα αυτά που προαναφέρατε τα βάλαμε στο τραπέζι, τα συζητήσαμε και μάλλον ήμουν ο πιο διαθέσιμος, ο πιο εύκαιρος να ηγηθώ αυτής της προσπάθειας, και ο κλήρος έπεσε στον γενναίο. Εκτός από την επικοινωνία και εκτός του ότι δεν αρθρώνεται πολιτικός λόγος, υπάρχει και μια κρίση στην Ελλάδα – εγώ την τοποθετώ από το 2008, από την κρίση που συνέβη στην Αμερική και απόνερα έπιασαν και την Ευρώπη – κατά την οποία το αυτοδιοικητικό κίνημα δεν αρθρώνει πλέον, όχι μόνο πολιτικό λόγο, αλλά ούτε καν αυτοδιοικητικό. Όλα αυτά συνέτειναν ώστε αυτή η «παιδική συμμορία», να θελήσει να έχει πολιτικό λόγο και να καταθέσει απόψεις στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Και η θέληση προκύπτει από το γεγονός ότι τα πράγματα, ειδικά για την Κομοτηνή, δεν πάνε παραπέρα. Εκτός από τη διαχείριση, είχαμε ένα πολιτικό «νιρβάνα». Προσπαθούσαμε να βρούμε κάποια επίπεδα επικοινωνίας. Αυτό το διαπίστωσα επισκεπτόμενος κάποιους από τους οικισμούς του δήμου. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν να δουν θεσμικό παράγοντα, είτε δήμαρχο, είτε αντιπεριφερειάρχη, είτε περιφερειάρχη, βουλευτή, χρόνια. Τα ερωτηματικά τους δεν ήταν τι θα κάνουμε στη δημαρχεία, αλλά τι θα γίνει με αυτή τη χώρα.
«Μπορεί να καθιερώθηκε η απλή αναλογική, αλλά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν πώς θα σπάσουμε την Αττική σε 4,5 εκλογικές περιφέρειες και τίποτα άλλο»
ΠτΘ: κ. Βαβατσικλή, ο δήμος Κομοτηνής, τουλάχιστον τις τελευταίες δύο θητείες, στην πλειοψηφούσα τουλάχιστον παράταξη, και διοικούσα, είχε ανθρώπους οι οποίοι ξεκίνησαν από τη συνέχεια της «Νέας Πορείας». Της παράταξης του Γιώργου Παπαδριέλλη, και μετέπειτα παράταξη που ηγηθήκατε εσείς, και πρόσωπα όπως ο νυν δήμαρχος Γιώργος Πετρίδης. Ωστόσο από ό,τι φαίνεται και από τα λεγόμενά σας τα πράγματα δεν είχαν και σε επίπεδο πολιτικής την συνέχεια που θα επιθυμούσαμε…
Τ.Β.: Δεν θέλω να αναφερθώ στο τι έγινε μετά τη δική μου θητεία. Όλους τους εκτιμώ και τους υπολήπτομαι, τους θεωρώ φίλους ή αντίπαλους έστω. Εκείνο που ζητάει ο λαός είναι το τι θα κάνουμε από δω και πέρα. Το αυτοδιοικητικό κίνημα τη δεκαετία του '90, έκανε τεράστια άλματα. Καθιέρωσε την αιρετή νομαρχία, αργότερα την αιρετή περιφέρεια, έκανε τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους, καθιέρωσε θεσμικούς όρους στην τοπική αυτοδιοίκηση, έκανε και το ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο που έδινε τη δυνατότητα στην τοπική αυτοδιοίκηση να είναι το μακρύ χέρι του κράτους, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να διοικεί όπως ακριβώς ονειρευόμασταν στο παρελθόν. Γι 'αυτό το λόγο στηρίζω και τον νόμο Σκουρλέτη, γιατί ήταν ένα αίτημα και του κόμματος που ανήκα τη δεκαετία του '70, αλλά και ένα αίτημα του αυτοδιοικητικού κινήματος τη δεκαετία του '90, όταν πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ ήταν ο δήμαρχος Κοζάνης Πάρις Κουκουλόπουλος, και αντιπρόεδρος ο τότε δήμαρχος Κομοτηνής, ο αείμνηστος Γιώργος Παπαδριέλλης. Στη συνταγματική αλλαγή του Καραμανλή το 1975, το ΠΑΣΟΚ κυκλοφορούσε μια μπροσούρα που θεωρούσε την απλή αναλογική ως πανάκεια. Το είχε φέρει στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ ο Πάρις Κουκουλόπουλος, αλλά τότε η γενική συνέλευση της ΚΕΔΚΕ αποτελούνταν από 4.500 δήμους και κοινότητες. Η ζύμωση αυτή, όπως καταλαβαίνετε, δεν κατέληξε κάπου. Βέβαια επανήλθε μετά τον Καποδίστρια, από τις 4.500 κατεβήκαμε στους 1.093 δήμους, αλλά και πάλι ενώ ακόμα και το κόμμα που υποστηρίζαμε δεν ήταν αντίθετο, ο Κώστας Σκανδαλίδης στην κεντρική του ομιλία το είχε θέσει για συζήτηση, αλλά τελικά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Και ήρθε μια κυβέρνηση και το καθιέρωσε. Είχα τη διαβεβαίωση και την πεποίθηση ότι ο καινούργιος νόμος θα είναι ρηξικέλευθος και πολύ πιο προοδευτικός από όσα υποστηρίζαμε εμείς. Στην πραγματικότητα όμως δεν το είδαμε. Μπορεί να καθιερώθηκε η απλή αναλογική, αλλά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν πώς θα σπάσουμε την Αττική σε 4-5 εκλογικές περιφέρειες και τίποτα άλλο. Ούτε αρμοδιότητες έδωσε, ούτε τίποτε άλλο.
«Ο λαός ζητάει την παλιά καλή εποχή που τα πάντα ήταν πολιτικοποιημένα, και όχι κομματικοποιημένα»
ΠτΘ: Είναι κοινώς αποδεκτό πως η πολιτική στην ουσία της, απέχει τόσο από τους ίδιους τους εκπροσώπους της, όσο και από τους ίδιους του πολίτες, οι οποίοι βέβαια απέχουν ίσως εν είδει διαμαρτυρίας. Η κατάσταση αυτή, κατά την οποία η πολιτική ασκείται με selfies ή αναλίσκεται στο ποιος θα πρωτοκάτσει στο τραπέζι των επισήμων σε χορούς, δεν αποθαρρύνει ανθρώπους όπως εσείς, που έχετε 30 και πλέον χρόνια πορείας στην πολιτική;
Τ.Β.: Αυτό δεν είναι δικό μου γνώρισμα. Ακόμη κι όταν ήμουν δήμαρχος τέτοια πράγματα τα απέφευγα. Προτιμώ να πάω σε μια παρουσίαση βιβλίου, σε μια εικαστική εκδήλωση, παρά να πηγαίνω σε γενέθλια, σε εκδηλώσεις που δεν είχαν να προσφέρουν τίποτα. Ο λαός, έχω την εντύπωση –όχι την πεποίθηση– ότι ζητάει το διαφορετικό. Ζητάει την παλιά καλή εποχή που τα πάντα ήταν πολιτικοποιημένα, όχι κομματικοποιημένα. Νομίζω ότι το ερέθισμα που δώσαμε εμείς, με τη δική μου υποψηφιότητα, με το μικρό κείμενο που ανήγγειλε τη δική μας υποψηφιότητα, έφερε τα πάνω κάτω. Ήταν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, και με τους ανθρώπους που με περιβάλλουν, το θέμα συζήτησης στην αγορά, στο καφενείο, στις υπηρεσίες, παντού. Και μάλιστα μόνο θετικά σχόλια ακούγαμε. Επιτέλους να ακούσουμε και έναν πολιτικό λόγο. Επιτέλους να ακούσουμε και το τι σημαίνει τοπική αυτοδιοίκηση.
«Η συμμετοχική τοπική αυτοδιοίκηση είχε αποτελέσματα»
ΠτΘ: Από τον προηγούμενο λόγο σας διαφάνηκε ότι σήμερα καταθέτετε στο τραπέζι της πολιτικής διαφορετικά πράγματα. Μιλήσατε για ομάδα. Αυτό σημαίνει ότι στηρίζεστε πάλι σε συνεργάτες και ότι θα παλέψετε ως μια καινούργια συλλογικότητα;
Τ.Β.: Τόσο ο παλιός δημοτικός και κοινοτικός κώδικας, όσο και ο μετέπειτα επί Καποδίστρια, και ακολούθως ο Καλλικράτης και ο Κλεισθένης, δεν αποκλείει τη συμμετοχική τοπική αυτοδιοίκηση. Η συμμετοχική τοπική αυτοδιοίκηση που την δεκαετία του '90 τολμήσαμε στον μικρό τότε δήμο να εφαρμόσουμε με τις γενικές συνελεύσεις και με τα συνοικιακά συμβούλια, είχε αποτέλεσμα. Έβαλε όλο το λαό στην τοπική υπόθεση. Έκαναν προτάσεις για την κατάθεση του τεχνικού προγράμματος, έκαναν προτάσεις για τον πολιτισμό, για τον αθλητισμό, για τα οικονομικά του δήμου. Τότε λέγαμε ότι θέλουμε να φτάσουμε τον δήμο Κομοτηνής να μπορεί στην ετήσια γενική συνέλευση που ενημερώνει τους δημότες, να πει ότι «εμείς από τους δημότες πήραμε τόσα λεφτά, και τα διαθέσαμε για εκείνα τα πράγματα». Εκείνο που με ξενίζει και με προβληματίζει, είναι ότι κάποια στρεβλά πράγματα που υπήρχαν από την δεκαετία του '70, μετά την μεταπολίτευση, συνεχίζονται ακόμα και τώρα, ενώ υπήρξε ένα κίνημα. Λέγαμε για παράδειγμα ότι η καθαριότητα δεν θα είναι ανταποδοτική. Δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε εκσυγχρονισμός βελτίωσης της καθαριότητας και μάλιστα σ’ ένα δήμο Καλλικρατικό, που φτάνει από τη θάλασσα μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, να προϋποθέτει τη συνδρομή του δημότη. Εάν κάνουμε ένα πρόγραμμα καθαριότητας, όπως το φανταζόμαστε ή όπως το επιθυμεί ο δημότης, θα επιβαρυνθεί ο δημότης;
ΠτΘ: Ναι αλλά μπορεί κάποιος να προασπιστεί πως οι σημερινοί πόροι της τοπικής αυτοδιοίκησης, ασχέτως αν ο Δήμος Κομοτηνής είναι αυτή τη στιγμή πλεονασματικός, είναι αισθητά μειωμένοι σε σχέση με τους πόρους των παρελθόντων ετών…
Τ.Β.: Μια πόλη είναι όμορφη όταν δεν έχει φτώχεια, όταν δεν έχει ανέργους. Εγώ δεν είδα προγράμματα προς αυτή την κατεύθυνση. Κι αν δεν υπάρχουν χρήματα υπάρχουν κι άλλου είδους πηγές. Μπορεί να κάθομαι απέναντι στην Ε.Ε., αλλά έχει κονδύλια που δώσαμε κι εμείς σαν κράτος, τα οποία συμβαίνει να είναι αδιάθετα. Εμείς ξεκινήσαμε την μετατόπιση της συνοικίας των «φαβελών», του Αλάν Κογιού, εμείς θα προτείνουμε να το τελειώσουμε. Έχω πληροφορηθεί ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια αδιάθετα στην Ε.Ε., μέσα από προγράμματα που ναι μεν ήταν μέχρι το ’14 αλλά πήραν παράταση έως το ’19 και θα πάρουν και νέα. Έκαναν μια προσπάθεια χωρίς να υπάρχει όμως και η ανάλογη υποδομή προς τους Ρομά της συγκεκριμένης κοινωνίας, αλλά δεν προχώρησε. Με το ΕΣΠΑ έγινε αποχετευτικό δίκτυο στον Ροδίτη και στο Κόσμιο. Εκεί που έχουν πραγματικά ανάγκη είναι ο οικισμός του Ηφαίστου. Εκεί δεν είδαμε τίποτα.
«Η δική μου πολιτική δεοντολογία και ηθική, δεν μου επιτρέπει να σχολιάσω την πρόταση της κ. Λαφτσή»
ΠτΘ: Στις αρχές της εβδομάδας η κ. Ελένη Λαφτσή επανήλθε με ένα αίτημα το οποίο είχε θέσει στον δημόσιο διάλογο, αμέσως μετά την εκλογή του κ. Γκαράνη, σε ό,τι αφορά την «Κοινωνία Πολιτών». Επανέρχεται τώρα με την πρότασή της αυτή στην οποία προτείνει την κοινή σύμπλευσή σας και συμπόρευσή σας στις εκλογές, προτείνοντας μάλιστα ως επικεφαλής ενός τέτοιου ενδεχόμενου σχήματος, τον κ. Παύλο Δαμιανίδη.
Τ.Β.: Μου δημιούργησε έκπληξη. Σαν τι κάνει την πρόταση; Σαν Ελένη Λαφτσή, δημοτική σύμβουλος ή σαν ΣΥΡΙΖΑ; Έχω την εντύπωση ότι ο σχολιασμός δεν επιτρέπει στη δική μου πολιτική δεοντολογία, αλλά και στην ηθική, να τη σχολιάσω. Θα επικαλεστώ έναν τίτλο, ενός κομοτηναίου συνάδελφου δημοσιογράφου, που αποκάλεσε όλη αυτή τη διαδικασία «πολιτικό τυχοδιωκτισμό».
«Η κρίση δεν πρέπει να είναι κρίση και στην άσκηση επίλυσης των προβλημάτων της τοπικής υπόθεσης»
ΠτΘ: Τα τελευταία χρόνια, από το 2009, λόγω του ότι είμαστε μια αποτυχημένη οικονομικά χώρα, φαίνεται πως η μόνη πολιτική διέξοδος, είτε κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ είτε ο οποιοσδήποτε, να είναι οι νεοφιλελεύθερες τακτικές. Η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να συνδράμει να έχει ο πολίτης ζωή με αξιοπρέπεια;
Τ.Β.: Η κρίση είναι οικονομική κι εκεί πρέπει να κινηθεί η τοπική αυτοδιοίκηση. Η κρίση για μένα δεν πρέπει να είναι ούτε πολιτιστική, ούτε κοινωνική, ούτε ο,τιδήποτε άλλο. Δυστυχώς βάζουν σε ένα τσουβάλι μέσα όλες τις κρίσεις και βγάζουν το αποτέλεσμα. Δεν είναι έτσι. Γι' αυτό μιλάμε για συμμετοχική τοπική αυτοδιοίκηση. Να βάλουμε τον δημότη μέσα στον προγραμματισμό, και να έχει λόγο ακόμη και στην υλοποίηση, γιατί υπάρχουν τοπικές υποθέσεις για τις οποίες δεν μπορούν να δώσουν λύση. Είναι κοινωνική πολιτική το να μοιράζουμε πορτοκάλια ή ένας θεσμός που στηρίξαμε και ακόμη δεν τον τακτοποίησαν, το «Βοήθεια στο σπίτι»; Ξεκινάμε από την κυβέρνηση μέχρι τον τελευταίο δημοτικό σύμβουλο. Το καταλαβαίνω ότι υπάρχει οικονομική κρίση, αλλά υπάρχουν και διέξοδοι σε αυτό. Η κρίση όμως δεν πρέπει να είναι και πολιτιστική, δεν πρέπει να είναι κουλτούρας, δεν πρέπει να είναι πολιτική, δεν πρέπει να είναι κρίση και στην άσκηση επίλυσης των προβλημάτων της τοπικής υπόθεσης. Από κει εμείς ξεκινάμε.
«Θα δώσουμε τόπο στους νέους»
Η ομάδα η δική μας δεν θα συμμετέχει όλη στον συνδυασμό, γιατί είμαστε κάποιας ηλικίας. Ευελπιστούμε ότι πάνω από 60% θα είναι ηλικιακά 25-45 ετών. Δεν έχω την φιλοδοξία να είμαι δήμαρχος μέχρι τα 80 όπως ο Μπουτάρης. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια διάδοχη κατάσταση από νέους ανθρώπους που θα μπουν στο δημοτικό συμβούλιο, θα επιδιώξουμε να έχουν θέσεις ευθύνης και θα μπορέσουν μεθαύριο να ασκήσουν κάποια πολιτική, που θα είναι και δική μας πολιτική. Μετά δεν θα είναι δύσκολο να βρεις δημοτικούς συμβούλους, γιατί οι άνθρωποι αυτοί θα εμφυσήσουν ένα νέο πνεύμα για την τοπική αυτοδιοίκηση, δεν θα λένε πια «είμαστε δημοτικοί σύμβουλοι για να ψηφίζουμε κάποια πράγματα που δεν τα καταλαβαίνουμε», αλλά θα λένε ότι «συμμετέχουμε στη διοίκηση της πόλης». Οι παλιοί σύμβουλοι έχουν καταλάβει ότι θα δώσουμε τόπο στους νέους, θα δώσουμε τη δυνατότητα στους άνεργους.
Σκεφτόμαστε να στήσουμε όλες αυτές τις υποθέσεις, ομάδες δουλειάς, επιτροπές, οι οποίες θα εισηγούνται στο δημοτικό συμβούλιο, θα συμμετέχουν με τον επικεφαλής που θα είναι δημοτικός σύμβουλος ή φίλα προσκείμενος στην παράταξη, στην οποία όμως θα κληθούν να συμμετέχουν όλοι οι δημότες, και θα επιτηρούν και την υλοποίηση των αποφάσεων αυτών. Για παράδειγμα για τα αδέσποτα: μια επιτροπή για τα αδέσποτα που θα είναι πλέρια. Θα μπορεί με την ανάλογη στήριξη –γιατί δεν θα είναι ο αντιδήμαρχος καθαριότητας υπεύθυνος για αδέσποτα– να βγει στα χωριά, να καταγράψει όλα τα αδέσποτα, να τα εμβολιάσει, να τα στειρώσει και φυσικά με την απαραίτητη επέκταση του κυνοκομείου, όχι όμως για να τα βάλουμε εκεί. Ο νόμος είναι ρητός. Τα στειρώνεις, τα εμβολιάζεις και τα αφήνεις στο περιβάλλον. Να δημιουργήσουμε γραφείο στελεχωμένο που θα τα φροντίζει και θα τα καθοδηγεί, κλπ. Αυτές οι δημοτικές επιτροπές, δοκιμάστηκαν το 2002-2006, με επικεφαλής τον Βασίλη Κυπριανίδη και μια ομάδα περιβαλλοντολόγων, πολιτικών μηχανικών, γεωπόνων, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να κατασκευάσουμε στην Ορφέως και στη Δημοκρίτου τα υπάρχοντα διαζώματα. Ήταν μια ιδέα δική τους, που ήρθε στο Δημοτικό Συμβούλιο και φτιάχτηκε. Έχουμε μια σειρά από τέτοια παραδείγματα να αναφέρουμε, όπως και στον κοινωνικό τομέα. Καλά όλα τα συσσίτια και τα φρούτα που μοιράζουν, αλλά ο άνθρωπος θέλει δουλειά.
«Προσδοκούμε στην ανατροπή, γιατί δεν μας αρέσει το συστηματικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί η τοπική αυτοδιοίκηση»
ΠτΘ: Σε τι προσδοκάτε με την υποψηφιότητά σας αυτή και σε τι θα πρέπει να προσδοκούν οι πολίτες;
Τ.Β.: Στην ανατροπή. Εμείς τίτλο δεν βάλαμε στην παράταξή μας. Είπαμε «Νέα Πορεία» για τον δήμο Κομοτηνής, αλλά μιλούσαμε με ανατροπή, γιατί δεν μας αρέσει το συστημικό αυτό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί η τοπική αυτοδιοίκηση. Χωρίς να προσκομίζουμε γλαύκα στην Αθήνα, εμείς επικαλούμαστε τον δημοτικό και κοινοτικό κώδικα, ο οποίος μιλάει για όλες αυτές τις δραστηριότητες που είπα και καλεί τους δημοτικούς άρχοντες, αν θέλουν φυσικά, να τις υλοποιήσουν. Εμείς είχαμε καθιερώσει το κάθε δημοτικό διαμέρισμα να έχει ξεχωριστό προϋπολογισμό. Θέλει βέβαια στελεχιακή υποστήριξη. Κάπου το είχαμε κατορθώσει με του παλιούς γραμματείς των κοινοτήτων. Με αυτό αποδεσμεύει κάποιες δραστηριότητες του δήμου. Θα τις κάνουν τα δημοτικά διαμερίσματα. Μια αποχόρτωση της πλατείας, μια καθαριότητα γιατί θα γίνει πανηγύρι, μια επιδιόρθωση μιας βρύσης ή τουαλετών. Να μπορεί το δημοτικό διαμέρισμα να έχει τη δυνατότητα να τα χορηγήσει.
«Χαίρομαι πολύ που οι συνυποψήφιοί μου είναι νέοι ∙ δεν τους θεωρώ εχθρούς, τους θεωρώ αντιπάλους»
ΠτΘ: Πώς κρίνετε τους μέχρι στιγμής αντιπάλους σας. Πρόκειται για δύο νέα και «δυνατά» πρόσωπα. Και τι απαντάτε σε όσους λένε ότι από τους υφιστάμενους υποψηφίους, αυτός που επηρεάζεται περισσότερο από την υποψηφιότητά σας είναι ο κ. Γκαράνης;
Τ.Β.: Χαίρομαι ιδιαίτερα που οι συνυποψήφιοί μου είναι νέοι. Δεν τους θεωρώ εχθρούς, τους θεωρώ αντιπάλους. Αυτό είναι και προς όφελος των δημοτών που θα ακούσουν πολιτικό λόγο, θα ακούσουν προτάσεις, και δεν θα ακούσουν χαμηλού επιπέδου αντιπαραθέσεις. Δηλαδή θα είναι κερδισμένοι και οι δημότες με τους φερόμενους υποψήφιους και θα ωφεληθούν πάρα πολλά. Πιστεύω ότι δεν θα υπάρχουν χτυπήματα κάτω από τη μέση – τουλάχιστον από την μεριά μου– τους σέβομαι και τους εκτιμώ όλους.
Από εκεί και ύστερα γύρω στις 15 Ιανουαρίου θα κάνουμε μια παρουσίαση των γενικών γραμμών του προγράμματός μας και των υποψηφίων. Έχουμε αρκετούς συνδημότες που ανήκουν στη συντηρητική παράταξη, αλλά θα συμμετέχουν. Εγώ δεν έχω υποχρεώσει κανέναν να παραδώσει την πολιτική του ταυτότητα. Ούτε εγώ την έχω παραδώσει. Αυτή θα χρησιμοποιηθεί για τις ευρωεκλογές και για τις εθνικές εκλογές. Στον δήμο όμως, έχουμε ένα πρόγραμμα που θα διευρυνθεί, ένα πρωτόκολλο τιμής, ένα μανιφέστο αν θέλετε, το οποίο υπογράφουμε για το πώς βλέπουμε την τοπική αυτοδιοίκηση και το τι θα κάνουμε. Από κει και έπειτα πολλά μας χωρίζουν, πολύ περισσότερα μας ενώνουν. Δηλώνουμε ανεξάρτητοι. Όχι ότι υποτιμούμε τα κόμματα, αλλά δεν μπορούν να παίξουν πρωτεύοντα ρόλο σε αυτή τη φάση. Για μας πρωτεύοντα ρόλο παίζει ο δήμος Κομοτηνής, με σημαντικό ρόλο σε πολλά πράγματα.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
