#RespectLife

Της έκδοσης

Viral και, δικαίως, έχει γίνει το βίντεο με τίτλο “My Brother” που από χθες έκανε την εμφάνισή του στα ελληνικά social media και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Ένα βίντεο που γυρίστηκε στο πλαίσιο της διαδικτυακής καμπάνιας –πλατφόρμας #RespectLife που δημιούργησε η Αλεξάνδρα Μανουσάκη για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα.
 
Με έναν και βασικό στόχο την κινητοποίηση της κοινής γνώμης απέναντι στον σεβασμό των δικαιωμάτων των ΑμεΑ, που όσο μπροστά και αν θεωρούμε ότι είμαστε σαν χώρα, και σαν κοινωνία ακόμα και εδώ στην Κομοτηνή, η πραγματικότητα παρουσιάζει μία χώρα χωρίς πεζοδρόμια, με οχήματα τα οποία είτε για πολύ είτε για λίγη ώρα μπλοκάρουν ράμπες, τραπεζοκαθίσματα που περιορίζουν την πρόσβαση των ατόμων χρηστών αναπηρικών αμαξιδίων αλλά και γονέων με καροτσάκια, και φυσικά χώρους χωρίς προσβασιμότητα.
 
Έχουν περάσει λίγο περισσότερες από 24 ώρες άλλωστε από την εικόνα ενός νεαρού ζευγαριού με το νεογέννητο μωρό τους σε καροτσάκι, που αδυνατούσε να χρησιμοποιήσει την ειδική ράμπα σε πεζοδρόμιο της Κομοτηνής, μετά το τέλος του Santa Run, καθότι οδηγός είχε φροντίσει να παρκάρει ακριβώς πάνω σε αυτή και σύριζα με τα προστατευτικά μάλιστα πλαστικά, αγνοώντας προφανώς κάθε σήμανση, κάθε σημάδι κ.ο.κ.
 
Αυτό ως ένα ακόμα παράδειγμα των δεκάδων παραδειγμάτων που έχουμε καταγράψει και από την Κομοτηνή, η οποία διεκδικεί –και όντως σε ένα μεγάλο κομμάτι είναι– πρότυπο προσβασιμότητας ως πόλη.
 
Το βίντεο αυτό είναι μία παραγωγή της Αλεξάνδρας Μανουσάκη και την οινοποιία της “Manousakis Winery”, της Παγκρήτιας Ένωσης Αμερικής και της εταιρείας παραγωγής Indigo View Productions, ενώ φέρει την υπογραφή του σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη.
 
Το βίντεο αυτό έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές, ωστόσο δεν ήταν και λίγοι εκείνοι οι χρήστες των social media που υπογράμμισαν μεταξύ άλλων ότι προωθεί την βία, μέσα από τις πράξεις του νεαρού πρωταγωνιστή ο οποίος όπως αποδεικνύεται στο τέλος αυτού, προέβη στις πράξεις που δείχνει το βίντεο εν είδει αγανάκτησης.
 
Εν είδει αγανάκτησης στην ήδη ασκηθείσα πάνω του, και μάλιστα ποικιλοτρόπως, βία. Γιατί η βία δεν είναι μόνο σωματική ούτε μόνο λεκτική. Η βία σήμερα έχει πολλές μορφές και ακόμα περισσότερους τρόπους άσκησης, μιας και στην χώρα μας ασκείται υπό το πρίσμα  της λεγόμενης Δημοκρατίας.
 
Βία –μιας και δυστυχώς το έχουμε πρόσφατο– είναι το να αποφασίζει κάποιος ότι δεν έχεις δικαίωμα στο «όχι» ή το δικαίωμα στο διαφορετικό, βία είναι η κατάχρηση εξουσίας που ασκείται από κάθε σχεδόν αρχή και φορέα –και τους εκπροσώπους τους– της χώρας ετούτης, προς τους χαρακτηριζόμενους ως «αδύναμους», βία είναι το να μην έχεις δικαίωμα να αντιδράσεις στην προαναφερθείσα κατάσταση, βία είναι να χαίρεσαι με τον πόνο ή την καταστροφή του άλλου, όπως βία είναι και η καταπάτηση του δημοσίου χώρου με οποιανδήποτε τρόπο παρεμπόδισης της ελεύθερης πρόσβασης ή διέλευσης των πολιτών σε αυτόν αλλά και η «υποτιμητική» ματιά ή τα βλέμματα λύπης και δυσφορίας σε ο,τιδήποτε αντιβαίνει τα συνήθη πρότυπα.
 
Η βία είναι παρούσα και σε όλες τις εκφάνσεις και τους τομείς της ζωής μας. Ακόμα και αν αυτή δεν εμφανίζεται με τα «κλασικά» της χαρακτηριστικά. Και δυστυχώς μάθαμε να ζούμε με την βία και να δυστυχώς ακόμα περισσότεροι να την υπομένουμε, επιλέγοντας να την χαρακτηρίσουμε σε πολλές των περιπτώσεων δεδομένη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εργασιακή εκμετάλλευση που ανθεί στην χώρα μας τα χρόνια της κρίσης, σε όσους νεαρότερους ή και μεγαλύτερους έχουν απομείνει σε αυτή. Πόσοι από εσάς δεν έχετε μέσα στο σπίτι σας ή στο ευρύτερο «κύκλο» σας εργαζόμενο ο οποίος δεν αμείβεται ως όφειλε, δεν είναι ασφαλισμένος κατά πως πρέπει ή εξαναγκάζεται σε επιστροφή του δώρου για παράδειγμα στον εργοδότη του και τα υπομένει υπό τον φόβο της ανεργίας;
 
Η μεγαλύτερη βία που υφιστάμεθα ωστόσο στους καιρούς μας είναι η παραδοχή ότι εμείς οι ίδιοι ατομικά και συλλογικά, δεν αναγνωρίζουμε το δικαίωμα στον διπλανό μας να ζήσει με όποιον τρόπο αυτός επιλέξει-  αναλαμβάνοντας φυσικά πάντα τις ευθύνες των αποφάσεων και επιλογών του- ασχέτως αν αυτό ξεφεύγει από την δική μας «άνεση» και ακόμα περισσότερο να αντιταχθεί ή τουλάχιστον να προσπαθήσει να το κάνει, στη βία αυτή. Όχι με βία αλλά συνεχίζοντας την πορεία του σε ετούτον τον κόσμο με τον τρόπο που έχει ο ίδιος/η ίδια επιλέξει να το κάνει.
 
Αν μη τι άλλο, παραφράζοντας το σύνθημα της καμπάνιας, σεβαστείτε το δικαίωμα του  άλλου στην ζωή και αφήστε τον να ζήσει!

 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.