Βραβεια της Ξανθιας 2018

Καλημέρα, καλησπέρα, καλό βράδυ, καλώς ήρθατε και καλά να περάσουμε!!!
 
Δεν χάθηκα  και φυσικά δεν μετάνιωσα για την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου, η οποία από ό,τι είδα και έμαθα έγινε αποδεκτή με θέρμη –μέχρι και ο Γιώργος, ο Πετρίδης καλέ, μου έδωσε το πολυαναμενόμενο like–   σε τέτοιο σημείο που στην δική μου ανοιχτή εκδήλωση ανακοίνωσης, αν έκανα, θα γέμιζα όχι μία Λέσχη (βλέπε Αντώνης Γραβάνης) αλλά την πλατεία ολόκληρη, γιατί έχουμε και κάποιες καταβολές που δεν πρέπει να ξεχνάμε (βλέπε Αντρέας).
 
Από εκεί και ύστερα οφείλω να ομολογήσω πως το 2018 παίζει με τα νεύρα μου και αυτές τις τελευταίες μέρες, σε τέτοιο σημείο που ούτε η χρονιά της εκδότριας που ήταν πλούσια σε εμπειρίες, δεν συναγωνίζεται την δική μου. Αλλά γελάει καλύτερα οποίος γελάει τελευταίος!
 
Πρώην γκόμενοι, ΝΥΝ γκόμενες των πρώην, πρώην δουλειά, φίλοι/ες, γονείς και ένα τεράστιο κρύωμα κοντεύουν να με ξεκάνουν. Και όλα αυτά ενώ έρχονται μέρες γιορτών, όπου φαντάζομαι πως όλοι χαίρεστε που θα βρεθείτε με φίλους, συγγενείς και θα φάτε, θα πιείτε κ.ο.κ. Εμένα προσωπικά, σε συνδυασμό με τα προηγούμενα, όλο αυτό το gathering και το εορταστικό κλίμα μου προκαλούν πονοκέφαλο. Γιατί και ως άνεργη δεν παίζει μια και η μόνη μου σωτηρία για να φάω κάτι της προκοπής ήταν να καλέσω τους γονείς στην πρωτεύουσα για Ντόλτσε βίτα.
 
Τα 126 ευρώ Δώρου Χριστουγέννων από τον νονό μου (ΟΑΕΔ) τα έκανα αλκοόλ και τους υποδέχτηκα λοιπόν!
 
Και μέσα σε όλα αυτά μας πληροφορούν όλα τα social media πως την μέρα των Χριστουγέννων μετά από 38 χρόνια θα έχουμε πανσέληνο. Εκείνο το φυσικό γεγονός που ο ουρανός γεμίζει από ένα ολόκληρο φεγγάρι και όλο το υπόλοιπο σύμπαν γαμ@έται (pardon me αλλά δεν άντεξα). Τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν το 1977. Η ΝΑΣΑ μας ενημερώνει πως η επόμενη Χριστουγεννιάτικη πανσέληνος θα συμβεί το 2034.
 
Δεν μου φτάνουν δηλαδή τα «Α» μου τα κεφαλαία (όχι αυτά του Γραβάνη, αντιγράφω την καμπάνια του: Άνεργη, Άγαμη κλπ είναι τα δικά μου) θα έχω και μια πανσέληνο «Ναααα», με το συμπάθιο, ( αχ και να ήταν αυτό το να κάτι άλλο… μισθός εννοώ, ντροπή σας πονηρά σιχαμένα μυαλά) για να βγει το ζώο από μέσα μου, να ξεχυθώ στα γκαλά και στα ποτά. Και όχι να υποδεχτώ τους γονείς που παρεμπιπτόντως ήδη ακούω την μάνα μου να λέει «τώρα αυτό το βάζο γιατί το κρατάς ακόμα; Πέρασε ο καιρός του» και εγώ το μόνο που θέλω να πω είναι «βάζο είναι μάνα άστο στην ησυχία του». Και μετά να λέει «είδες πώς είναι να μην σε καταλαβαίνουν τα παιδιά σου;! Αλλά ξέχασα εσύ είσαι σαν την Ντίνα Κώνστα δεν ήθελες γάμους και παιδιά ήθελες για να πλήττεις, ήθελες να ζήσεις ελεύθερη»
 
Και εγώ απλά να της χαμογελάω, γιατί ποτέ μάνα δεν σου είπα πως δεν μπορώ να κάνω παιδιά για να μην κουβαλάς και αυτό τον καημό στο ήδη ρυτιδιασμένο πρόσωπό σου. Προτιμώ να είσαι θυμωμένη μαζί μου επειδή απλά δεν θέλω, δεν θέλω να μοιρολογείς και να σκέφτεσαι γιατί και αυτό στο παιδί μου…!
 
Με αυτή την μελαγχολική λοιπόν διάθεση λοιπόν υποδέχτηκα τα Χριστούγεννα και θα υποδεχτώ και το νέο έτος. Το μόνο που σκέφτομαι να κάνω για να φύγει το κακό είναι να βγαίνω με το βρακί μου ανάποδα, γιατί έχετε και εσείς ένα μάτι ρε παιδάκι μου… πού να με ξέρατε κιόλας. Ειδικά εσείς οι νυν, που κορίτσια  απλά σας ενημερώνω: είστε πολλές.
 
Αγαπημένο 2018 όμως τελειώνεις και εγώ σου αφιερώνω τα βραβεία  μου… όπως τα επέλεξαν και φέτος όχι οι μοίρες, αλλά εγώ, η μία και μοναδική και ανυπέρβλητη Ξανθιά του «ΠτΘ».
 
Let the show begin λοιπόν… 

Βραβείο Αθανάτου 

Αν και ο #sixamenios παραμένει αθάνατος και υπάρχει ακόμα στην ελληνική τηλεόραση, παρά το πόδι που πήρε από τον Ιβάν, η συναισθηματική μου νοημοσύνη δεν μου επιτρέπει να του το δώσω για δεύτερη χρονιά. Θα ακολουθήσω λοιπόν το δρόμο που χάραξαν οι γυναίκες της Κομοτηνής και θα κάνω πάσα τα βραβεία και σε άλλους για να μην γινόμαστε βαρετοί. Κορίτσια παρεμπιπτόντως του χρόνου λέω να σας γράψω εγώ τα κείμενα και αν και στιλιστικά φέτος το φόρεμα της Θάνου έγραψε στο φακό, θα σας στείλω τον Κουδουνάρη να σας επιμεληθεί λίγο.
 
Για να μην μακρηγορώ το βραβείο Αθανάτου θα δοθεί στην τηλεοπτική σειρά «Φιλαράκια». Αν υπάρχει αναγνώστης που δεν ξέρει τη σειρά παρακαλώ να αφήσει την εφημερίδα κάτω και να ανοίξει το Netflix. 236 επεισόδια, 22 λεπτά το καθένα σε 4 μέρες θα βγει παιδιά. Και μετά συνεχίστε την ανάγνωση.
 
Πρόκειται για μια τηλεοπτική σειρά η οποία ξεκίνησε το 1994 και τελείωσε το 2004. 10 ολόκληρα χρόνια με μεγάλη απήχηση στο κοινό και με υπέροχες ατάκες γέλιου.
Χωρίς σεξιστικά αστεία, σκάνδαλα, σεξ, βία… απασχολούσε το κοινό μόνο με τα καθημερινά προβλήματα μιας παρέας. Καλά, όχι και τόσο καθημερινά θα μου πείτε, αλλά σκεφτείτε μόνο όλα όσα έχω μοιραστεί εγώ μαζί σας για την προσωπική μου ζωή… Ω ναι καθημερινά προβλήματα μια παρέας λοιπόν.
 
Τον Ιανουάριο του 2018 οι millennials ανακάλυψαν τα φιλαράκια στο Netflix. Εκατομμύρια λοιπόν millenials, που κοινό τους χαρακτηριστικό ανά τον κόσμο είναι η διατήρηση της πολιτικής ορθότητας, έκριναν τη σειρά σεξιστική, ομοφοβική, στερεοτυπική, τρανσφοβική και πολλά άλλα κακά πράγματα τα οποία διέκριναν σε κάθε ατάκα της παρέας.
 
Είναι η ίδια γενιά η οποία έχει ως ίνδαλμα την Κιμ την Καρντάσιαν, αναπτύσσει σχέσεις μόνο μέσω από τα  social media και δεν αντιδρά στην εν ψυχρώ δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Θαυμάζω βέβαια και πολλά πράγματα σε αυτή τη γενιά, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω όσα ανέφερα προηγουμένως.
 
Προβληματίστηκα και εγώ μαζί τους και πρόσεξα πως για παράδειγμα δεν υπήρχε κάποιος έγχρωμος/η ή ομοερωτικός/η πρωταγωνιστικός ρόλος, γεγονός που δεν είχα παρατηρήσει στην σειρά τόσα χρόνια. Μέσα από αυτό λοιπόν αναγνώρισα πως από το 1994 έως σήμερα έχει ωριμάσει και έχει αλλάξει τόσο η τηλεόραση όσο και η κοινωνία.
 
Το Δεκέμβριο του 2018 το Netflix ανακοίνωσε πως θα αποσύρει τα «Φιλαράκια» καθώς θα έπρεπε να πληρώσει ένα υπέρογκο ποσό για να διατηρήσει τη σειρά στο online streaming της. Σοκ στα social media!!! Το κοινό δεν μπορούσε να αποχωριστεί τελικά αυτή τη στερεοτυπική κατά τα άλλα τηλεοπτική σειρά. Λίγες μέρες και χιλιάδες τιτιβίσματα, ποσταρίσματα ανέτρεψαν την απόφαση της πλατφόρμας και στην καταβολή 100 εκατ. Ευρώ για να παραμείνουν τα «Φιλαράκια» στη ζωή μας.
 
Τα «Φιλαράκια» λοιπόν παραμένουν αθάνατα αλλά ο δρόμος για την διατήρηση της πολιτικής ορθότητας παραμένει ακόμα ανοιχτός.
 
Υ.Γ.: Βγάζουμε το καπέλο στη Ρέιτσελ Γκριν (aka η δική μας ελληνικής καταγωγής Τζένιφερ Άνιστον, αυτή που χώρισε τον Μπραντ Πιτ και μετά τον Τζάστιν Θερού)  που υπήρξε η πρώτη γυναίκα που προσέλαβε έναν ωραίο άντρα για γραμματέα της γιατί απλά τον γούσταρε. Σε αντίθεση με εμάς που εν έτει 2018 πρέπει να αντιμετωπίσουμε με χαμόγελο τον προϊστάμενό μας που κλείνει την πόρτα του γραφείου για να μας πει τι ωραία που αναδεικνύει το φόρεμα τις καμπύλες μας. 

Βραβείο Πολιτικού 

Ω Θεοί… τι να πρωτοδιαλέξω…! Πόσοι υποψήφιοι… Πόσοι &$#$^@#%& μαζεμένοι.
Ω Κλεισθένη «πατέρα της δημοκρατίας», ποιος θα σου το έλεγε πως η περίφημη σεισάχθεια εν έτει 2018 θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί, όχι για να απαλλάξει τους φτωχούς από τα χρέη αλλά τον ελληνικό λαό από τους πολιτικούς της.
 
Καμένος ή Λοβέρδος… Καϊλή ή Αυλωνίτη… Τσίπρας ή Μητσοτάκης!
Δύσκολη επιλογή. Δεν μπορώ πραγματικά να αποφασίσω λυπάμαι.
Δεν θα δώσω σε κανέναν το βραβείο και θα το αποσύρω γενικότερα γιατί ντρέπομαι για τους πολιτικούς που υπάρχουν και μας αντιπροσωπεύουν.
 
Με μοναδικό μήνυμα αγάπης, προς όλους όσους φέρουν την ιδιότητα, «Σοβαρευτείτε και δουλέψτε».
 
Σας ευχαριστώ 

Βραβείο στυλ 

Βασικά για να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας είναι βραβείο στυλ και μυστηρίου. Θα το πάω λίγο σαν τα βραβεία από τις Γυναίκες της Χρονιάς. Οι τρεις επικρατέστεροι ήταν:

• Η σύζυγος του υποψήφιου περιφερειάρχη Τοψίδη. Η οποία από τον πολυσυζητημένο γάμο τους μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον με το κοντό με κρόσια εντυπωσιακότατο νυφικό της, αλλά και στην παρουσίαση του συνδυασμού στην Κομοτηνή με το κατάλευκο σύνολο που συζητήθηκε. Μία ένσταση μόνο, με εκείνο το πράγμα σαν κολάρο που φορούσε, αλλά σκέφτηκα ότι μπορεί να είχε «σβερκωθεί».
• Τιμής ένεκεν όλες εκείνες, τις ωραιότατες και μη (συνήθως μη), φοιτήτριες των τμημάτων του ΔΠΘ, που στις ορκωμοσίες τους μας χαρίζουν άπειρες στιγμές γέλιου, συγκίνησης, θαυμασμού ακόμα και ντροπής με τις στυλιστικές τους επιλογές, που ο μόνος τρόπος να δικαιολογήσεις κάποιες εξ αυτών είναι ότι είτε ντύνονται από νωρίς για να βγουν απευθείας για clubbing και Ηχοδρόμιο μετά τα κλασικά τραπέζια, ή ξέμειναν από τα αντίστοιχα από το προηγούμενο βράδυ. Σε κάθε περίπτωση, Keep on going girls!
• Η Ζενεβιέβ. Την οποία και εγώ, όπως πολλοί άλλοι, όταν βγαίνει στην τηλεόραση την προσκυνάω με το ίδιο δέος που προσκυνούν οι γριές τον επιτάφιο. Είναι η γυναίκα του 2018, όχι νάζια όχι γατούλα, δυναμική και ξέρει εξαιρετικά να τσαλακώνει την εικόνα της. 

Και εκεί που ήμουν έτοιμη να το δώσω το βραβείο, δυστυχώς κορίτσια στο πάρα πέντε σας έσβησε –στην κυριολεξία–  μια άλλη γυναικεία παρουσία, που μέχρι και η εκδότρια έμεινε άφωνη και είπε καλό λόγο –που όλοι ξέρουμε ότι επί του ζητήματος δεν λέει. Εμφανίστηκε από το πουθενά, ντυμένη στα λευκά! (έκανα και ρήμα η wanna be Στικούδη). Εκείνη τη Μεγάλη Δευτέρα που οι πολιτικοί μας συζητούσαν για τον προϋπολογισμό του 2019 στη Βουλή, που ο Τσίπρας ήρθε σε μετωπική σύγκρουση με τον Μητσοτάκη και τούμπαλιν, οι συνάδελφοί τους, τους χειροκροτούσαν με δέος κ.ο.κ. Anyway, εκείνη τη βραδιά λοιπόν όπου η ελληνική βουλή έκανε τα δικά της, ο φωτογράφος Μενέλαος Μυρίλλας του SOOC παράτησε για λίγο την κεντρική σκηνή και έστρεψε το φακό του στα θεωρεία όπου κάτι έλαμπε. Αποθανάτισε λοιπόν αυτή την κυρία!
 

Τέτοια λάμψη και στυλ δεν ξέρω από πότε έχει να δει η Βουλή. Ή μάλλον να μην δει, γιατί η συγκεκριμένη κυρία επέλεξε να πάει στη βουλή, στη συγκεκριμένη συζήτηση και να παραμείνει στα θεωρεία χωρίς να αναστατώσει κανέναν. Χωρίς να τραβήξει τα φώτα αν και το δικαιούται. Εμένα προσωπικά με αναστάτωσε γιατί αναρωτιέμαι ποια είναι και ποιος ο ρόλος της…  Όποιος έχει πληροφορίες παρακαλώ να μας ενημερώσει. 

Φωτογραφία της χρονιάς

Για ακόμα μια χρονιά ο Κούλης… ! Σε μια αυθόρμητη στιγμή μπροστά στο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο, ετοιμάζεται να ανακοινώσει στα Ελληνόπουλα πως θα απολύσει τον Άη-Βασίλη για να αντισταθμίσει τα νέα μέτρα. 

What the fuck στιγμή 

Το τέλος του 2018 επιφύλασσε εκπλήξεις! Κέρδισε η Καζαριάν το GNTM, ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από πολιτική σκηνή ο Μπουτάρης και ο Πετρίδης –αμφότεροι σωστοί παίχτες γιατί  ξέρουν πότε πρέπει να την κάνουν–  και πολλές πολλές στιγμές που μας έκαναν να αναφωνήσουμε “What the fuck”!
 
Εγώ αυτό το έπαθα με την Πατούλαινα. Στο ᾽90 λοιπόν και ενώ με όσα έγιναν μέσα στο 2018, ειδικά στα προσωπικά μου, τα κατάπια μού την έφερε η Πατούλαινα.
 
Εμπνευσμένη λοιπόν και αυτή από το House of Cards, σαν άλλη Claire Anderwood, μας δήλωσε πως θα θέλει να γίνει δημαρχέσα στη θέση του δημάρχου. Τα πράγματα έγιναν πολύ γρήγορα. Βγάζει ανακοίνωση η Πατούλαινα και λέει «θα βάλω για Δήμαρχος στην θέση του άντρα μου και σας πετάω και ένα τσιτάτο του Πλάτωνα». Φτάνουν τα νέα στην άλλη γραμμή της έπαυλης, τα ακούει ο Πατούλης , και αρχίζει να ουρλιάζει ποιος σύνδεσε το Νetflix και είδε η άλλη την τελευταία σεζόν από το House of Cards. Σπεύδει να βγάλει ανακοίνωση ο υποψήφιος Περιφερειάρχης για να ξεκαθαρίσει πως αυτός παραμένει σταθερός στο «ψωμί, ελιά και Κώτσο Βασιλιά» και δεν έχει καμία διάθεση να αλλάξει γραμμή.
 
Από εκείνη τη στιγμή και μία κραυγή που ακολούθησε, δεν έχουμε κανένα νέο από το ζεύγος Πατούλη.
 
Επειδή όμως για να καταλήγω, στην ανακοίνωση έλεγε η κ. Πατούλη « Οι προκλήσεις, όπως και οι προσκλήσεις, πρέπει να απαντώνται» εδώ ταιριάζει το “What the fuck μαντάμ…”! Ωραίο το βιογραφικό σας, ωραίο το χρυσό σας σπίτι και το αποτυχημένο σολάριουμ, ωραίο και το lifestyle σας, αλλά κάποια πράγματα έχουν και τα όριά τους.
 
Ας μην προσβάλλουμε μέρες που είναι την νοημοσύνη του κόσμου και ας μείνει ο καθένας στον ρόλο που του αρμόζει. Μπορεί η Claire να τον έφαγε τελικά τον Φρανκ και να έγινε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά η πετυχημένη σειρά House of Cards τελείωσε άδοξα… πολύ άδοξα…! 

Βραβείο Δημότη Κομοτηνής 

Καταρχάς θέλω να πω πως ο περσινός νικητής κ. Κώστας φέτος εξαφανίστηκε από τον θεσμό των βραβείων της χρονιάς. Ελπίζω να μην γίνει το ίδιο και με τους φετινούς νικητές.
 
Θα ήθελα να ξεκινήσω ξεκαθαρίζοντας πως οι όποιες αναφορές μου προς το πρόσωπο του Ιωάννη Καραγκιουλμέζη δεν είναι καθόλου ειρωνικές, αλλά τον σέβομαι και τον θαυμάζω, τόσο ως άνθρωπο, όσο και ως δημιουργό, ανεξαρτήτως αν δεν με έχει δει ουδέποτε από κοντά. Ή μήπως έτσι νομίζει;!
 
Πέραν αυτού, οι φετινοί δημότες της χρονιάς είναι τρεις.

Μα φυσικά ο Ιωάννης Καραγκιουλμέζης, η Άννα Μαχαιροπούλου και η Άρτεμις Τσολάκη. Οι τρεις άνθρωποι που εμπνεύστηκαν το μαγεμένο πάρκο για την πόλη της Κομοτηνής, το πραγματοποίησαν και το έφεραν εις πέρας.
 

Με όποια σχέση, εθελοντική ή εργασιακή, είχαν αυτοί οι άνθρωποι με το Δήμο Κομοτηνής –προλαβαίνω όλους εσάς που θα πείτε πως πληρώθηκαν για αυτό το έκαναν και όσοι πληρώθηκαν καλά έκαναν– , εργάστηκαν σκληρά με πνεύμα το οποίο αρμόζει στο πνεύμα των ημερών και έφεραν εις πέρας το έργο τους.
 
 Ψάχνοντας μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια και δουλεύοντας οι ίδιοι με τα χέρια τους για να ελέγξουν αν δουλεύει και το τελευταίο λαμπάκι, αν το σπιτάκι των ξωτικών είναι καθαρό και συμμαζεμένο κ.ο.κ. Και σας πρόσφεραν όλους ένα πολύ ωραίο και διαφορετικό Χριστουγεννιάτικο Πάρκο. Το οποίο μπορεί να μην είναι τόσο πρωτοποριακό, σαν το εργαστήριο σοκολάτας και δεν ξέρω τι άλλο φανταζόταν ο καθένας μας, αλλά ήταν μια πολύ καλή πρώτη προσπάθεια η οποία πρέπει να αγκαλιαστεί και να επιβραβευτεί από όλους και να αναγνωριστεί  η προσπάθεια αυτών των ανθρώπων.
 
Αυτές είναι οι προσωπικότητες της χρονιάς. Μπράβο σας λοιπόν και μπράβο και σε μένα που σας το δίνω. Τώρα πώς θα το μοιράσετε, αποφασίστε μόνοι σας! 

Βραβείο Ανοησίας 

Για ακόμη φορά σε εμένα ήθελα να το δώσω, αλλά με ξεπερνάτε παίδες.
Ζούμε στη χώρα όπου αν δεν κάνω λάθος φέτος σημειώθηκαν 12 γυναικοκτονίες. Εύχομαι να μην είναι μεγαλύτερος ο αριθμός και να μην έχουν συμβεί και άλλα μέχρι την δημοσίευση του άρθρου τούτου.
 
Δεν είμαι σίγουρη πάντως πόσα είναι τα περιστατικά βίας και σεξισμού τα οποία καταγράφηκαν και πόσα δεν καταγράφηκαν. Εν έτει 2018 λοιπόν, και ενώ συμβαίνουν αυτά, η κ. Αδαμαντία Καζάκου, η οποία δηλώνει σύμβουλος ψυχικής υγείας και καλά κάνει αν αυτή νομίζει πως είναι, μας πληροφόρησε πως η βιταμίνη D φταίει για την έξαρση των βιασμών τους καλοκαιρινούς μήνες.
Οι απόψεις δηλαδή σε σχέση με το γιατί λαμβάνουν χώρα οι βιασμοί είναι δύο:

1. το θύμα το ήθελε και
2. γιατί αυξάνεται η λίμπιντο των βιαστών από τη βιταμίνη D. 

Αγαπητή κ.Καζάκου, ο βιασμός είναι έγκλημα, δεν αποτελεί σεξουαλική συνεύρεση και δεν προκαλείται από κανένα άλλο πράγμα παρά από την διαστροφική φύση του θύτη που θέλει να επιβληθεί και να κατακρεουργήσει το θύμα. Το κρασί, η θάλασσα, ο ήλιος και τα λοιπά φυσικά φαινόμενα υπάρχουν και θα υπάρχουν για να κάνουν τη ζωή μας ωραιότερη. Ας σταματήσουμε με την ημιμάθεια και τις λάθος πληροφορίες και ας καλλιεργήσουμε τους εαυτούς μας, αποφεύγοντας τέτοιου είδους γεγονότα και δηλώσεις.  Δικαιωματικά λοιπόν ανήκει το βραβείο της ανοησίας στην κ. Καζάκου και θα ήθελα να μην ασχοληθώ ξανά με αυτήν. 

Βραβείο της ξανθιάς//γυναίκες 

Δεν ξέρω τι καταλάβατε εσείς για τη χρονιά που πέρασε. Εγώ πάντως τίποτα! Πέρασε όμως, με όλα τα κακά και τα καλά και δεν έμεινε τίποτα. Και αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί!
 
Το φετινό ομώνυμό μου βραβείο λοιπόν θα πάει στις γυναίκες που σήμερα το πρωί μοιράστηκα τον καφέ μου μαζί τους. Όλες με διαφορετικά χρώματα μαλλιών και όλες τόσο ίδιες, μα και τόσο διαφορετικές. Η μία έχασε τον πατέρα της, η άλλη το σύντροφό της, οι δύο από αυτές έχουν φύγει στο εξωτερικό, γιατί δεν μπορούσαν να ζήσουν άλλο στην Ελλάδα. Όλες όμως κάθε μέρα ξυπνάνε και ζούνε. Φροντίζουν τον εαυτό τους, δουλεύουν πολύ σκληρά, αγαπάνε τους γύρω τους, είναι υπεύθυνες και γυναίκες καριέρας, κάνουν μπότοξ και το χαίρονται. Οι γυναίκες αυτές έχουν διασκεδάσει πολύ στη ζωή τους και έχουν πληγωθεί πολύ. Κουβαλάνε μεγάλο φορτίο, αλλά είναι εδώ η μία για την άλλη, για να στηρίξει την κάθε φίλη της με όποιο τρόπο μπορεί. Δεν δέχονται τη βία, τον σεξισμό, τις απειλές σε καθημερινό επίπεδο για να κρατήσουν την εργασία τους. Περπατάνε και τρίζουν τα πλακάκια, όπως λέγανε παλιά, γιατί είναι ωραίες και γυναικάρες και συγχρόνως έχουν άποψη για τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω τους. Καμία από αυτές δεν έχει παιδιά, γιατί δεν έτυχε ή γιατί δεν μπορούσαν. Και η κοινωνία δεν τις καταξιώνει κοινωνικά για αυτό το λόγο, αυτές όμως δεν σταματάνε. Θα υιοθετήσουν, θα μεγαλώσουν τα ανίψια και τα βαφτιστήρια τους. Θα σου χαμογελάσουν και θα σου πούνε πως όλα θα πάνε καλά. Θα σου πούνε πως δεν σου αξίζει να σε βιάζουν και να σε χτυπάνε, πως δεν μπορεί κανείς να σου πει πως είσαι άσχημη χοντρή, κοντή με κυτταρίτιδα. Είσαι μια πολύ ωραία γυναίκα η οποία μπορείς να κάνεις τα πάντα και να τα κάνεις επιτυχημένα. Από το να είσαι απλά μια νοικοκυρά έως γυναίκα καριέρας. Αρκεί να το θέλεις και να κάνεις αυτό που θέλεις.
 
Προς όλες τις γυναίκες εκεί έξω λοιπόν μπράβο σας για αυτό που είστε και για αυτό που είστε. Να καταγγείλετε όλα τα φαινόμενα βίας που μπορεί να παρατηρήσετε και να βοηθήσετε τις γυναίκες που υποφέρουν, υπενθυμίζοντάς τους πρωτίστως  αυτό που λέει πολύ συχνά η μητέρα της εκδότριας και το φέρει πολύτιμο και η εκδότρια πάνω της «Γυναίκα δεν γεννιέσαι, γίνεσαι».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.