Ε οχι και ρουφιανος ο Λαφαζανης!

Του Μουσταφά Τσολάκ Αλή*

Έμεινα άναυδος, όταν είδα το τίτλο της είδησης που έλεγε πως μια ομάδα αναρχικών στα Εξάρχεια επιτέθηκε στον Παναγιώτη Λαφαζάνη… και πως μάλιστα, ο λόγος της επίθεσης ήταν οι αναρτήσεις της Ίσκρα, που στοχοποιούσαν τη τουρκική και τη μακεδονική μειονότητα.
 
Δε μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου, όταν διάβασα την ανακοίνωση των τραμπούκων -στο Indymedia- που αποκαλούσαν τον Π. Λαφαζάνη «γνωστό αρχιρουφιάνο του κράτους».
 
Νεύριασα όταν είδα τις φράσεις «Απολογίζουμε ως λάθος μας, που η επίθεσή μας περιορίστηκε σε φτυσιές, σπρωξίματα και λεκτική αντιβία. Δίνουμε όρκο στον κόσμο του αγώνα ότι την επόμενη θα φύγει με φορείο.»
 
 

Ο διωκόμενος απ’ το κράτος «αρχιρουφιάνος του κράτους»

 
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, είναι παλιός μου φίλος και σύντροφος, με τον οποίο έχω βρεθεί επί σειρά ετών σε κοινούς αγώνες και κοινά μέτωπα. Τον έχω φιλοξενήσει στο σπίτι μου.
 
Απ’ την άλλη, διαφωνούσα και διαφωνώ σε πάρα πολλά πράγματα μαζί του. Έχω κάνει άπειρες κριτικές και αρνητικά σχόλια κυρίως για τη στάση του στα «εθνικά» θέματα, αλλά και γενικότερα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.
 
Και θα συμφωνήσω στο ότι η θέση του στα θέματα αυτά τον έχει «απομακρύνει» απ’ την Αριστερά και το κίνημα –και πολλές φορές τον «σπρώχνει» στην αγκαλιά των εθνικιστών.
 
Αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο Π. Λαφαζάνης «έχει λιώσει παπούτσια» εδώ και 45 χρόνια μέσα στο κίνημα, στους αγώνες για ελευθερία, δημοκρατία, εργατικά δικαιώματα…
 
Δεν έχει το δικαίωμα κανένας να αποκαλεί τον Π. Λαφαζάνη «αρχιρουφιάνο του κράτους και του κεφαλαίου» τη στιγμή που τον τραβάνε συνέχεια στο «Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος» και έχει στη πλάτη του βαριές κατηγορίες –με σκοπό τη φίμωση και την απομόνωση του– επειδή υπερασπίστηκε τα σπίτια των φτωχών ανθρώπων που ήθελαν να τ’ αρπάξουν οι τράπεζες.
 
Πολύ περισσότερο όμως, όπως και να έχει καταντήσει, δεν έχει κανένας το δικαίωμα να λασπολογεί σύσσωμη τη ΛΑΕ πως «στήριξε ηθικά και πολιτικά τα εθνικιστικά συλλαλητήρια» (αν και υπήρχαν μεμονωμένα μέλη της που τα στήριξαν… ο Παναγιώτης δεν ήταν απ’ αυτούς).
 
 

Υπεράσπιση εθνικών μειονοτήτων

 
Σ’ ότι αφορά τις στοχοποιήσεις μειονοτήτων απ’ την Ίσκρα
 
Όταν έγραψε το τρισάθλιο κείμενο για τη μειονότητα στη Θράκη ο Χ. Καπούτσης, ο πρώτος που αντέδρασε και του απάντησε ήμουν εγώ. Το οποίο κείμενο –έστω και με υποσημείωση– μπήκε και στην Ίσκρα.
 
Η Ίσκρα, σαν ιστοσελίδα, δημοσιεύει διάφορα κείμενα από διάφορους συντάκτες που λένε διαφορετικά πράγματα. Δεν έχει ξεκάθαρη γραμμή σε πολλά πράγματα. Το ίδιο γινότανε και με τη ΛΑΕ, γενικότερα. Και αυτό οφείλεται στο «όνειρο» του Π. Λαφαζάνη και διάφορων φίλων του ΑΡ, «να ενωθούν όλες οι αντιμνημονιακές δυνάμεις κάτω από μια σκεπή».
 
Αυτή η στρατηγική οδήγησε τη ΛΑΕ στην εκλογική συντριβή και στη διάλυση, όπως και την Ίσκρα στο να δημοσιεύει κείμενα όπως αυτό του Χ. Καπούτση.
 
Ο Π. Λαφαζάνης ωστόσο, απ’ όσο τον γνώρισα στα τόσα χρόνια, δε πιστεύω να συμφωνούσε με τον αρθρογράφο. Αλλά ήθελε να εκφραστούν όλες οι απόψεις των «αντιμνημονιακών» μπας και βρεθεί χώρος διαλόγου – που εγώ διαφωνούσα και συνεχίζω να διαφωνώ μ’ αυτήν την οπορτουνιστική αντίληψη.
 
Αυτό δεν αναιρεί όμως το γεγονός πως ο Π. Λαφαζάνης ήταν πάντα εκεί, σ’ όλα αυτά τα χρόνια στους αγώνες ενάντια στην φασιστική απειλή, ενάντια στο ρατσισμό, ενάντια στη λεηλασία της φύσης, ενάντια στην οικονομική εξόντωση της χώρας και του εργαζόμενου λαού.
 
Και ένα τελευταίο για τους εθνοτικά Μακεδόνες: Σ’ αυτή τη χώρα, που ακόμα και αυτοί που κάνανε την επίθεση στον Π. Λαφαζάνη δε μπορούν να παραδεχτούν την ταυτότητά των Μακεδόνων όπως τη προσδιορίζουν οι ίδιοι, και αρχίζουν να βάζουν από μπροστά τα «σλάβο», τα «βόρειο» και τα «νότιο», έχουμε πολύ δρόμο και πολλούς αγώνες μπροστά μας να δώσουμε.
 
 

Πολιτικό μήνυμα

 
Ο Π. Λαφαζάνης, δίπλα στα πολλά θετικά, έχει κάνει και πάρα πολλά αρνητικά πράγματα, πολιτικά και ιδεολογικά. Και συνεχίζει να κάνει.
 
Για παράδειγμα, δεν μπορώ να καταλάβω πως δε μπορεί να αντιληφθεί με την εμπειρία τόσων ετών πως η επιμονή του στον «πατριωτισμό» τον έχει οδηγήσει μακριά απ’ την Αριστερά αλλά και πολύ περισσότερο μακριά απ’ το κίνημα. Και επιμένει στο λάθος του αυτό.
 
Από κει και πέρα όμως, να το λέμε ξεκάθαρα: Ο Π. Λαφαζάνης δε πέρασε ποτέ στην αντίπαλη όχθη. Δεν ήταν και δεν έγινε ποτέ ο «αρχιρουφιάνος του κράτους και του κεφαλαίου» όπως ισχυρίζονται. Και η πιο φανερή απόδειξη είναι πως η επίθεση στον Π. Λαφαζάνη ήταν πρώτη είδηση σ’ όλα τα συστημικά και ακροδεξιά μέσα.
 
Αυτό, νομίζω, πως πρέπει να αποτελεί το πολιτικό μήνυμα στους τραμπούκους του Π. Λαφαζάνη.
 
Ναι, ρε σύντροφοι! Με την επίθεσή σας κάνατε τους φασίστες και τους συστημικούς να χαίρονται.
 
Δε περιμένω να ζητήσετε μια συγγνώμη απ’ τον Π. Λαφαζάνη – γιατί απ’ όσο φαίνεται απ’ το ήθος και το μίσος σας στο κείμενο, είναι ολοφάνερο πως είναι ανεδαφικό να το περιμένει κανείς αυτό. Απλά, θα σας παρακαλούσα να προσέξτε την επόμενη φορά, μην φτάσετε στο σημείο που θα σας «συγχαίρει» και θα σας «βραβεύει» ο Άδωνις ή ο Βορίδης.
 
 

* Ο Μουσταφά Τσολάκ Αλή είναι δημοσιογράφος, ποιητής και μεταφραστής

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.