Η «Μασκα» του ΠΕΡΠΑΤΩ «επεσε» αλλα αυτη ειναι μονο η αρχη

Το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου ήταν η τελευταία μέρα της πρώτης φάσης του χοροθεατρικού σεμιναρίου που διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Ατόμων με κινητική αναπηρία ΠΕΡΠΑΤΩ σε συνδιοργάνωση με την Ομάδα Πρωτοβουλίας του Ελληνικού Πολιτισμού στη Γερμανία «Π.Ο.Π.», το Διαπολιτισμικό Δίκτυο Νεολαίας «Wilde Rose» της Ομοσπονδίας Γερμανών Προσκόπων (BDP) και την Ένωση για Διεθνή Προγράμματα Νέων «AGIP Unna» στα πλαίσια του οποίου νέοι 16 έως 21 χρονών προερχόμενοι από τη Γερμανία και την Κέρκυρα, φιλοξενήθηκαν στην περιοχή μας.
 
Η τελευταία αυτή συνάντηση περιλάμβανε μία πρόβα «επί σκηνής», ως άλλο κλείσιμο του πρώτου μέρους του τριμερούς προγράμματος «Μάσκα» και παράλληλα ως γέφυρα για το άνοιγμα των εργασιών του δευτέρου μέρους που θα πραγματοποιηθεί στην Κέρκυρα το 2016. Πιο συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες, άτομα με ή χωρίς αναπηρία, αποτύπωσαν πάνω σε πανιά συναισθήματα, ιδέες, σκέψεις και προβληματισμούς, με φόντο το οποίο στην συνέχεια πραγματοποίησαν μία παράσταση θεάτρου, ενισχύοντας ακόμα περισσότερα όλα όσα είχαν αποτυπωθεί πάνω του.
 
Ο «ΠτΘ» παρευρέθηκε στην τελευταία αυτή συνάντηση και συνομίλησε με τους συντελεστές της μεγάλης και όμορφης αυτής προσπάθειας αλλά και με τους βασικούς συμμετέχοντες που ήταν και το ουσιαστικό κομμάτι για την πραγματοποίηση του σεμιναρίου. 

Απόστολος Τζουμαλάκης, κοινωνικός λειτουργός Συλλόγου ΠΕΡΠΑΤΩ «Δεθήκαμε πολύ όλοι μας, και οι συντελεστές και τα παιδιά μεταξύ τους»

Το κλίμα και τα συναισθήματα που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της ημέρας, στην οποία ολοκληρωνόταν το σεμινάριο, ήταν αμφιθυμικά, γεγονός που επιβεβαίωσε με τα λεγόμενα του ο κ. Απόστολος Τζουμαλάκης, κοινωνικός λειτουργός του συλλόγου ΠΕΡΠΑΤΩ. «Σήμερα τα συναισθήματα μας είναι ανάμεικτα, χαιρόμαστε πολύ που φτάσαμε σε ένα τέτοιο επίπεδο δημιουργικότητας και συνεργασίας με τα παιδιά που συμμετείχαν στο πρόγραμμα η «μάσκα», ενώ από την άλλη λυπόμαστε γιατί αυτές οι μέρες έφτασαν στο τέλος τους και δυστυχώς θα τα αποχωριστούμε» ανέφερε χαρακτηριστικά ο ίδιος.
 
Στη συνέχεια, ο κ.Τζουμαλάκης δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει όσους συνέβαλλαν στην προσπάθεια και ειδικότερα, το ίδρυμα EVZ μέσω του προγράμματος «European for Peace», το οποίο χρηματοδότησε τη δράση, την Ομάδα Πρωτοβουλίας του Ελληνικού Πολιτισμού στη Γερμανία «Π.Ο.Π.», το Διαπολιτισμικό Δίκτυο Νεολαίας «Wilde Rose» της Ομοσπονδίας Γερμανών Προσκόπων (BDP), την Ένωση για Διεθνή Προγράμματα Νέων «AGIP Unna» αλλά και το διοικητικό συμβούλιο της πολιτιστικής κίνησης νομού Ροδόπης για την παραχώρηση του όμορφου χώρου, στον οποίο πραγματοποιήθηκε η τελευταία συνάντηση.

Φωτεινή Παπαδοπούλου, χορογράφος «Υπάρχει μια άλλη αντίληψη των βασικών παραμέτρων που είναι πάντα οι ίδιοι: χώρος, χρόνος, άνθρωπος»

Η κ. Φωτεινή Παπαδοπούλου είναι χορογράφος γεννημένη στη Θεσσαλονίκη αλλά ζει πλέον στη Γερμανία. Ήρθε στην Κομοτηνή με τους συμμετέχοντες από τη Γερμανία για να προσφέρει τις γνώσεις της πάνω στο χορό και την δημιουργικότητα της σε όλους όσους έλαβαν μέρος στο πρόγραμμα «Μάσκα».
 
Η συλλογική σκέψη είναι το βασικό χαρακτηριστικό πάνω στο οποίο κλήθηκαν να δουλέψουν οι συμμετέχοντες. Όπως εξήγησε η κ. Παπαδοπούλου τα συναισθήματα σε τέτοιες διοργανώσεις «είναι πάρα πολλά, μερικές φορές αντιφατικά αλλά αυτό είναι το ωραίο γιατί χρειαζόμαστε τις αντίρροπες δυνάμεις για να κάνουμε κάτι δημιουργικό». Άλλωστε όπως επεσήμανε «μετά από τα χρόνια ενασχόλησής μου με τον χορό και την κίνηση τώρα ξαφνικά αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα υπό ένα διαφορετικό φως, πολύ πιο οικουμενικά και ξεκάθαρα. Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή με άτομα με κινητικές δυσκολίες, και με μια ομάδα με τέτοια ποικιλομορφία και γι’ αυτό ακριβώς είναι για μένα πολύτιμη αυτή η εμπειρία».
 
Ολοκληρώνοντας, σύμφωνα με τα λεγόμενα της χορογράφου υπήρξε έντονη επιρροή μέσα από το εν λόγω σεμινάριο και στην επαγγελματική της καριέρα. Όπως ακόμα πιο όμορφα το έθεσε η ίδια λέγοντας χαρακτηριστικά «όταν σκέφτομαι ακόμα και στιγμές αντιφάσεων που υπήρχαν, δημιουργικές διαφορές ακόμα και τότε χαμογελάω γιατί συνειδητοποιώ ότι υπάρχει μια άλλη αντίληψη των βασικών παραμέτρων που είναι πάντα οι ίδιοι : χώρος, χρόνος, άνθρωπος». 

Δημήτρης Αμβροσιάδης, μαθητής λυκείου «Αλλάξαμε όλοι πολύ από αυτή την εμπειρία, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε όλοι διαφορετικά και νομίζω πέρασαν όλοι φανταστικά και εγώ το ίδιο»

Ο Δημήτρης Αμβροσιάδης, μέλος της ομάδας των συμμετεχόντων που από την Γερμανία μίλησε στον «ΠτΘ» για την εμπειρία και τις γνώσεις που αποκόμισε, τις πρώτες σκέψεις αλλά και τι άλλαξε στη ζωή του μετά τη συμμετοχή του στο εν λόγω σεμινάριο. Ο ίδιος δήλωσε ιδιαίτερα ευχαριστημένος τόσο από τη συλλογική αυτή δράση και κυρίως όπως επεσήμανε από τη συνύπαρξη των διαφορετικών ατόμων που συμμετείχαν σε αυτή, είτε οι διαφορές αφορούσαν τα κινητικά προβλήματα ορισμένων είτε προέκυπταν από τις διαφορετικές συνήθειες που είχε ο καθένας ανάλογα από τη χώρα και την περιοχή που προερχόταν.
 
Πιο συγκεκριμένα, μάλιστα παρατήρησε πως «πράγματι στην αρχή υπήρξαν κάποιες δυσκολίες επειδή τα παιδιά δεν σκεφτόταν απευθείας ότι έχουμε και άτομα με κινητικά προβλήματα στην ομάδα» για να καταλήξει πως μέσα από την εμπειρία αυτή «αλλάξαμε όλοι πολύ, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε διαφορετικά και νομίζω πέρασαν όλοι φανταστικά». 

Κωνσταντίνος Δόικας, μαθητής λυκείου «Είδαμε ότι αν είμαστε όλοι μαζί δεν υπάρχει κανένα όριο ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι»

Ο Κωνσταντίνος Δόικας, επίσης μέλος της ομάδας του σεμιναρίου επιβεβαίωσε τα λεγόμενα του Δημήτρη Αμβροσιάδη κάνοντας λόγο για μία πολύ σημαντική εμπειρία από την οποία αποκόμισε πάρα πολλά. Όπως εξήγησε και ο ίδιος « στην αρχή είχαμε λειτουργικά προβλήματα τα οποία όμως ξεπεράστηκαν κάτι που ήταν και το βασικό ζητούμενο, να τα ξεπεράσουμε όλοι μαζί και να δράσουμε σαν σύνολο».
 
Ερωτηθείς σχετικά με τους λόγους που τον ώθησαν να δηλώσει συμμετοχή τόνισε πως «ήρθα γιατί ήθελα να ξεκινήσω και εγώ μαζί με άλλα παιδιά την προσπάθεια να σταματήσουμε τις διακρίσεις όχι μόνο για τα άτομα με αναπηρία αλλά και την οποιαδήποτε διάκριση μπορεί να υπάρξει» και κατέληξε λέγοντας πως «τελικά περάσαμε φανταστικά, ήταν μια φοβερή εμπειρία η οποία μας προσέφερε την δυνατότητα να δούμε ότι αν είμαστε όλοι μαζί δεν υπάρχει κανένα όριο που να μας υποδεικνύει πως δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι πραγματικότητα». 

Σπύρος Νταντανίδης, φοιτητής σκηνοθεσίας «Η “μάσκα” που πήραμε κατά τη διάρκεια των δράσεων ήταν η χαρωπή, αυτή της προσφοράς και της συνοχής»

Μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν και ο ραδιοφωνικός παραγωγός του Ράδιο Παρατηρητής και φοιτητής πλέον σκηνοθεσίας στην Αγγλία Σπύρος Νταντανίδης ο ποίος εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για την όλη διοργάνωση. Ο Σπύρος υπογράμμισε την ομορφιά της εν λόγω προσπάθειας και δεν παρέλειψε να τονίσει ότι μέσω αυτή δόθηκε σε όλους τους συμμετέχοντες η ευκαιρία δημιουργίας δεσμών με παιδιά από την Κέρκυρα και τη Γερμανία. Στη συνέχεια, παραφράζοντας και το όνομα της δράσης τόνισε πως «στην καθημερινότητα μας ως άνθρωποι παίρνουμε πολλές μάσκες, στην προκειμένη περίπτωση η “μάσκα” που πήραμε κατά τη διάρκεια των δράσεων ήταν η χαρωπή και συγκεκριμένα ήταν αυτή της προσφοράς και της συνοχής». 

Ιωάννα Κούτρα, φοιτήτρια ΤΕΦΑΑ «Έχω την αίσθηση ότι όλους εδώ τους γνωρίζω χρόνια, νιώθω πολύ ωραία που μπόρεσα να είμαι εδώ»

Τέλος, η Ιωάννα Κούτρα που ήρθε από τη Γερμανία, ανέλαβε και χρέη βοηθού στην όλη διοργάνωση και υποστήριξε έμπρακτα την όλη προσπάθεια καθώς αποτέλεσε αναπόσπαστο μέλος της όμορφης και συλλογικής δράσης.
 
Η Ιωάννα συμφώνησε με το Σπύρο για τις μάσκες που φορούμε στην καθημερινότητα μας δεν δίστασε όμως να συμπληρώσει ότι στην αρχή η «μάσκα» που επέλεξε η ίδια ήταν η ντροπαλή και επιφυλακτική επειδή όπως εξήγησε «δεν ήξερα ποιους θα συναντήσω και ποια “μάσκα” θα φορέσω». «Στην πορεία κατάλαβα ότι κρύβονται πάρα πολλά ταλέντα μέσα μας και έχω τελικά την αίσθηση ότι όλους εδώ τους γνωρίζω χρόνια, νιώθω πολύ ωραία που μπόρεσα να είμαι εδώ», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά η ίδια. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.